Het is weekend. Was het maar weer juno.

Cut grass lies frail:
Brief is the breath
Mown stalks exhale.
Long, long the death

It dies in the white hours
Of young-leafed June
With chestnut flowers,
With hedges snowlike strewn,

White lilac bowed,
Lost lanes of Queen Anne's lace,
And that high-builded cloud
Moving at summer's pace.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ja nee weet je.

Wie met een revolver schiet
wordt soms afgebeeld:
een beetje door de knieën zakkend, pang.
op een kleurplaat in te sturen.

Maar ga intussen jezelf maar na,
bekijk jezelf in een winkelruit -
als je ervoor staat, kun je ook
je duimen achter de broekriem steken
en achterover staan,
vooral als de ruit een beetje wiebelt door de wind.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Daar gaan we.

Het was zomerdag.
De doodstille straat lag
te blakeren in de zon.
Een man kwam de hoek om.
Er speelde in de verte op de stoep
een groep kinderen, maar die groep
betekende niet veel,
maakte, integendeel,
dat de straat nog verlatener scheen.
De zon had het rijk alleen.
Zelfs zij, wier tweede natuur
hen bestemde, hier, op dit uur,
te wandelen: de student,
de dame die niemand kent,
de leraar met pensioen,
waren van hun gewone doen
afgeweken vandaag;
men miste, miste hen vaag.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. En bijna juli. Nou ja. Bijna.

De sterren aan de hemel geven toe
dat ik vannacht de juiste stappen doe,
ik heb het bed, de kamer en het huis verlaten
en spoed mij opgeruimd door ingeslapen straten,
ik laat mijn dagdroom die het niet kan laten
nog na te blijven gonzen laat ik praten,
ik hak de straatweg in de pas, ik ben niet moe,
ik ga naar gras en water, naar niets en niemand toe.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Veel geluk allemaal.

In takken groeperen zich groene zinnen
popelend om alle kanten uit te lopen

Op stoeptegels een kindertekening
door regenschrift al half gewist

Achter een dakkapel begint een merel te zingen
houdt dan midden in zijn herinnering op

In mijn hoofd vertwijgt zich zijn lied - niemand
ziet iets aankomen, dat is ons geluk.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het mag weer. Of weer niet.

Wide are my habits of wealth
as the changeable taffeta of a child's dress
or the rain
gathering thornsoft its drift
under the acacias of my love.

Oh I am as a child,
stolen into water and blunted into money,
the cymbals crouched
and spring in an applause of brass
... though the rain puts its face in my hand.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Bijna november.

Teder en jong, als werd het voorjaar
maar licht nog, want zonder vruchtbegin,
met dunne mist tussen de gele blaren
zet stil het herfstgetijde in.

Ik voel alleen, dat ik bemin,
zoals een kind, iets jongs, iets ouds,
eind of begin? Iets zo vertrouwds
en zo van alle strijd ontheven -
niet als een einde van het leven,
maar als de lente van de dood.

De kruinen ijl, de stammen bloot
en dit door stilte en mist omgeven.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hier is het altijd heet.

Hot sun, cool fire, tempered with sweet air,
Black shade, fair nurse, shadow my white hair.
Shine, sun; burn, fire; breathe, air, and ease me;
Black shade, fair nurse, shroud me and please me.
Shadow, my sweet nurse, keep me from burning;
Make not my glad cause cause of mourning.
    Let not my beauty's fire
    Inflame unstaid desire,
    Nor pierce any bright eye
    That wandereth lightly.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Oh nee. Toch wel.

Soms was zij heel de dag met zichzelve alleen.
langzaam boog zij zich dan af naar de wand
en zij verdween in onzichtbare verten; hij bleef alleen
achter, wachtende of zij wel keren zou uit dat land.

later keerde zij dan, maar zij was zo doordrenkt
door vijandige geuren en vreemde, geheimzinnige glansen,
dat hij zich door haar kussen verraden vond, en zich, gekrenkt
door de tederheid van haar machteloos en vermoeid erbarmen
langzaam uit de angst van haar tengere armen bevrijden moest.
Prettig weekend. En be nice.

Wild geraas, makkers, staken

Welkom op de meest Frans Timmermansloze themadag van het jaar. De dag dat we net als vorig jaar VIEREN dat we geen bh dragen. En niet alleen sommige mannen vieren dat ze vandaag geen bh dragen, ook sommige vrouwen vieren dat ze vandaag geen bh dragen. Als we één woord zouden moeten kiezen om onze gemoedstoestand op dit moment te duiden is het: genieten. Genieten met een hoofdletter g. Genieten van het leven, van elkaar, van een beetje leverpastei op je broodje, van dikke vette tieten en van #NoBraDay. Na de klik een ingekleurde foto van je moeder, d.d. oktober 1958.