De enige goede fatbike is een dode fatbike

Nu VanMoof is opgerot moeten we het maar hebben over fatbikes. Voor mensen die fatbikes niet kennen: dat zijn fietsen met dikke banden en daarom heten het fatbikes. Echter is dat niet de werkelijke reden dat ze fatbikes heten, ze heten zo omdat de bestuurders vrijwel altijd asociale corpulente schoolverlatende tokkies met kleinepikcomplex zijn. Als je alle fatbikerijders op een hoop gooit is de modale naam van de berijder Michael, of waarschijnlijk zelfs met ai. Maikel. Maikel komt uit Purmerend maar hij noemt zichzelf 'een rasechte Amsterdammer'. Hij is een zwaar hijgend 62-jarig wrak in het lichaam van 37-jarige aso. Maikel blowt iedere ochtend en iedere avond en de enige reden voor z'n fatbike is dat hij zo snel mogelijk heen en weer naar een coffeeshop te kachelen, zodat-ie z'n toch al marginaliserende brein weer een procentpunt in de achteruit kan zetten. De fatbike is het keuzewapen van gasten die op YouTube video's kijken over bitcoins en videootjes liken van Andrew Tate en als ze dan 60 zijn bij een of andere opgepompte sportschoolnono met het syndroom van wifebeater als een clown met rugherpes over de grond krioelen. Maikel is een volwassen vent op een driewieler met twee wielen. Te stom om verkeersregels te begrijpen, hij doet namelijk maar wat, en bij iedere mogelijkheid rijdt hij anderen in de weg of voor de voeten. Maikel stopt voor groen, geeft gas bij rood en van links of rechts heeft hij al helemaal geen kaas gegeten. Wat kan het Maikel ook verrotten, de weg is namelijk van hem. De fatbike is zogenaamd gemaakt voor 'in de woestijn en in de jungle' of waar die fatbikefabrikanten mee koketteren, maar de enige plek waar zo'n ding gezien wordt is in de betonnen jungle van Amsterdam. Je kán er niet eens mee de jungle in, want bij het minste of geringste zand in de motor stopt zo'n ding ermee en dan moet Maikel z'n woede weer afreageren op z'n favoriete kletsmuur, Facebook, tussen de liefdesverklaringen aan 'Pim Voortuin' door. Waar VanMoof een yuppenmobiel was voor Storm en Vlinder, is de fatbike de troefkaart in de hand van Maikel. Niet dat-ie kan klaverjassen, want daar is Maikel veel te achterlijk voor. Hij is namelijk te druk met mensen ondersteboven rijden op weg naar de coffeeshop voor z'n dagelijkse shot wiet. Mensen op een fatbike zijn dezelfde mensen die zich op de Vinkeveense Plassen bezighouden met wakeboarden. Maikel denkt dat mensen in de stad naar z'n fatbike kijken en denken: wauw wat een coole fatbike. Fatbikers denken namelijk dat mensen ze 'stoer' vinden. Jammer dan, alle andere mensen denken namelijk: ah daar heb je weer zo'n pathetische reuzenkneus op z'n uit de Intertoys ontsnapte debielmobiel. En het allerergste is nog: dat de kinderen van die fatbikerijders die hun midlifecrisis proberen uit te stellen inmiddels een jaar of 15 zijn. Zonen van dubbelgestikte naden Stone Island-dragende Maikels heten altijd Ramon of Wesley. Dragen ook Stone Island, maar dan met het logootje erop genaaid. TRIEST! En nu mag Ramon ook op de fatbike van 'vader' door de stad, en hij is nog een hinderlijkere irritatiemagneet dan z'n gare pa. Moge de bedenker van de fatbike branden in de hel en alle gebruikers met 'm.

Parool-journalisten: hold our havermelk

Een VanMoof in zijn natuurlijke habitat - bij de fietsenmaker

VanMoof, u moet maar zin hebben om 3k te betalen voor een fiets die in werkelijk alles een stukje slechter is dan een Gazelle voor dezelfde prijs terwijl u weet dat alles rechtstreeks in de zakken van de gebroeders Snob valt, maar ach, u kachelt op een stukje MoMA op twee wielen en dat is wel zo handig voor het aantal likes op uw Instagram (max 600 volgers). Verder bent u depressief en is uw man bij u weg. En die VanMoof heeft nog een app en een alarm ook, supervet! De enige mensen die nóg dommer zijn dan mensen met een VanMoof zijn mensen op een Swapfiets met zo'n achterlijke blauwe voorband - zij betalen tig euro's per maand terwijl je bij buurman Cor van vijf deuren verderop een uitstekend ros scoort voor € 50. Enfin, Het Parool is nu al weken bezig met de destructie van VanMoof. Dat valt VanMoof-rijders zelf ook al op. Lijst klachten indrukwekkend. Een zijsprong naar bakfietsen. VanMoofbezitter zit in eigen bubbel. VanMoof roept weerzin op. Een hitsende brievenschrijver die nog een blokje op het vuur gooit. Columns over VanMoof. Smalende stukjes over VanMoof. Allemaal sinds dat interview met de broers Dagobert & Goudglans. VanMoof VanMoof VanMoof. Je zou bijna een VanMoof willen proberen door al dat sneue gentrificatiegekleuter. Bijna.

Veilig verkeer, het kan!

Hoera! Er gaan ook dingen goed in Nederland Crisisland, waar iedereen maar om staatssteun zeurt. Voor- en achterlicht op uw fiets bijvoorbeeld. Er is potjandorie zelfs een INFOGRAFIEK over het fietslampjesgebruik 2003 - 2022. Kiek dan! We zitten potdomme bijna op de 90 procent voorlicht! En zo werd het toch nog veilig verkeer op de weg. Kleine correctie voor de DPG postmillennials die nog nooit een dynamo van dichtbij hebben gezien. Dat dynamoding zat aan het frame danwel de vork (de elite had 'm in de naaf) en niet aan het wiel. Oké, nog 1 x DE REGELS.

U bent officieel oud als u dat geluid nog weet

lol