Stats, odds, experts en verleden, het heden blijft een raadsel

Sean Strickland die er compleet af ging tegen Alex Peirera. Diezelfde Alex Pereira was de allereerste die Izzy in de UFC versloeg en dan ook nog eens per KO. Vervolgens kwam Izzy in hun rematch terug met een KO tegen ****Pereira. Waardoor het dus lijkt alsof Izzy en Pereira allebei gewoon ver buiten Sean Stricklands bereik liggen. Maar vervolgens verslaat Sean Strickland gisteravond Izzy per een - terechte - unanieme jurybeslissing. Izzy was er volgens hemzelf en zijn coach gewoon niet helemaal bij gisteravond, en zelfs Strickland vroeg zich af of hij wel de echte Izzy tegenover zich had. Extreem 'kleurrijke' snuiter trouwens die Strickland, en dat is zacht uitgedrukt, maar dat ziet u na de breek wel.

Zó hey

Was dit een herstelgevecht dat hij sowieso wel zou winnen omdat dit nu eenmaal heel belangrijk was voor de UFC-marketing in Frankrijk? Ja. Maar hey, je moet het toch maar gedaan krijgen, laat staan zo. De (extreem sympathieke) Gane verloor zijn titelstrijd eind januari per unanieme jurybeslissing van Francis Ngannou. Ngannou's UFC-contract verliep vervolgens, hij tekende een nieuw mede-eigenaarscontract bij de Professional Fighters Leauge (PFL) en traint nu met Mike Tyson voor zijn 'bokswedstrijd' tegen Tyson Fury. 

Daarmee kwam de UFC-zwaargewichtkampioenstitel vrij, waarna Cyril Gane het opnieuw mocht proberen, ditmaal tegen UFC-legende Jon Jones. En ondanks Jones' afwezigheid van drie jaar (!) deed hij het onvoorstelbare: hij won per guillotine van Gane. Nou, lang verhaal, maar dat was dus het voorspel van Gane's bovenstaande herstelgevecht voor zijn thuispubliek in Parijs. En aangezien de kijkcijferfavoriet nu weer 'aan het winnen' is, valt zijn nu zeer waarschijnlijk volgende gevecht tegen Brit Tom Aspinall eindelijk weer te verkopen. Gehele ronde en slowmotion van de finish na de breek.

Gaethje -  Poirier: 1-1

Hun eerste treffen ziet u in z'n geheel hier en eindigde met een TKO voor Poirier in ronde 4. Ditmaal verliep het anders en scoorde Gaethje een loepzuivere headkick KO in ronde 2, en dat is best knap voor iemand die om heel veel bekend staat behalve headkicks. En dan ook nog eens onmiddellijk gevolgd door een evenzo feilloze backflip vanaf de kooi.

Maar het publiek was niet alleen de grote winnaar, het was ook de grote verliezer. Want veteraan en publiekslieveling Tony Ferguson (39), een soort moordkuiken uit een leuke hel, legde het voor een zesde maal op rij af tegen z'n tegenstander. Ditmaal out cold na een zeer kundig ingezette arm triangle choke door Bobby Green - video na de breek. Rouwgetuigenissen hier.

Gaethje's volgende doel is de lichtgewicht title, die op dit moment onder in beheer is van Islam Makhachev, al vinden we eigenlijk nog steeds dat Volkanovski de eigenlijke titelhouder is, maar ons wordt nooit iets gevraagd. Meer beeld na de breek!

Dagestan alweer ongeslagen

En alweer wordt een Dagestaanse probleem niet opgelost. Oliveira kon het niet. En Volkanovski ook niet, tenminste, dat vond een unanieme jury na 25 minuten. Daar was de viertallige volksjury bestaande uit Joe Rogan, Brendan Schaub, Eddie Bravo en Dinges het in ieder geval niet mee eens want zij waren "overtuigd" dat Volk had gewonnen en spreken van een "robbery". De 25e minuut eindigde in ieder geval met een dominante Volkanovski. Maar goed, Islam Makhachev is nu dus de Pound for Pound #1 van de wereld, wat ongeveer betekent dat hij de beste van de hele sport is, gecorrigeerd voor lichaamsgewicht. Rematch meteen, of staat er iets anders te gebeuren?

Mooiste sport ter wereld, stop maar met F5'en jongens

We beginnen het belangrijkste topic van de week met een moment stilte voor alle makkers die het nodig vinden te etaleren hoezeer ze MMA verachten omdat het een daadwerkelijk gevecht betreft. Zij mogen er ook zijn! Voor de rest van de bevolking vinden er zaterdag twee extreem interessante wedstrijden plaats. De Nigeriaans-Nieuw-Zeelandse UFC Middleweight kampioen Israel Mobolaji Odunayo Oluwafemi Temitayo Owolabi Adesanya (wiki, highlights onderstaand): in 24 MMA-wedstrijden slechts 1 keer op punten in een gewichtsklasse hoger verslagen. Won 75 van z'n 80 professionele kickbokswedstrijden. 

En hij verdedigt zaterdag dus zijn titel tegen de enige vechter die hem ooit KO'de in een kickbokswedstrijd: die doodenge Braziliaan Alex Pereira (highlights, wiki) die na slechts drie UFC-gevechten nu al een title shot krijgt (wat tot nu toe trouwens ongekend is, behalve voor de onderstaande Michael Chandler tegen Charles Oleiviera, maar die titel was vacant). En natuurlijk wordt de wedstrijd als volgt in de markt gezet: kan de enige man die Israel ooit KO kreeg het nog een keer voor elkaar krijgen?

Dan, onderstaand, Amerika's twee perfecte schoonzonen strijden om de titel Perfectste Schoonzoon van Amerika. Dustin Poirier (wiki, highlights onderstaand) was interim-lichtgewicht kampioen tot hij van Charles Oleiviera verloor (die zijn titel vervolgens verloor aan Islam Makhachev). Een van de meest stabiele en aimabele personages in de UFC en die bovenal bewondering verdient voor die vernietigende knockout op nachtmerrie-nemisis Conor McGregor, door wie Dustin in 2014 minstens zo vernietigend ge-KO'd werd.

Nou, hij dus, neemt het zaterdag op tegen oud-Bellator-kampioen de All American Michael Chandler (wiki, highlights) die voor drie van z'n vier UFC-gevechten zeer terecht een 'performance/fight of the night' won en tegen Justin zelfs 'fight of the year'. 

Kortom, dat wordt wat, zondagochtend om 04:00.

Voor de vele liefhebbers!

Vreemde toestanden gisteravond rondom het gewicht van Oliveira. Volgens de twee officiële weegschalen vóór het officiële weegmoment was hij precies op gewicht, maar tijdens het officiële weegmoment was hij 226 gram (!) te zwaar. Het gevecht mocht doorgaan, maar ondanks dat het een titelgevecht was, zou verdedigend kampioen Oliveira ook zijn titel in moeten leveren als hij zou winnen. Nou, hij won al in ronde 1. En hij had met 15 submissions al de meeste submissions in de UFC, en nu zijn het er 16. Een loepzuivere rear naked choke, waar hij voor koos nadat z'n back triangle niet helemaal uitpakte. Een hoog-technische masterclass, alweer. Onderstaand de slowmotion. Hij werd zelf ook goed geraakt en ging zelfs een keer neer, maar wat verwacht je tegen niemand minder dan Justin Gaethje, die in feite Tony Fergusons carrière beëindigde - zoals Khabib hier zei - per TKO na een marteling van 5 rondes.

En over publiekslieveling Tony Ferguson gesproken. Die is nog steeds publiekslieveling, maar het is wel voorbij. Dit was z'n vierde verlies op rij en hij ging, zoals te zien na de breek, voor het eerst in zijn gehele MMA-carrière van 33 gevechten KO tegen geweldenaar Michael Chandler. We gaan je missen Tone.

Nou Dana daar gaan je deuren.

Het was dé marketing move in 2005 die de UFC uiteindelijk rendabel maakte: een reality show waarin 16 strijders verdeeld over twee teams onder leiding van (oud-)kampioenen in een afvalrace vechten om een felbegeerd UFC-contract. Die lui wonen dus met z'n allen in 1 huis en ja dat leverde dus 28 seizoenen lang exact de familie-televisie op die je verwacht. De show leverde uiteindelijk 11 UFC-kampioenen, 5 hall of famers en nog veel meer HERINNERINGEN. Komend seizoen staan de teams onder leiding van huidig vedergewicht-kampioen en oud-rugbyspeler Alexander Volkanovski (highlights) en BJJ-specialist Brian Ortega (highlights). Onverminderd zin in.

Hij deed het.

Francis Ngannou. Van kinderarbeider in de zandmijnen van Kameroen, tot bootvluchteling in Calais, naar UFC heavyweight champion of the world. Movie. Prachtige Rogan-podcast over z'n verhaal na de breek. Maar goed, Francis Ngannou dus (wiki, highlights). Beëindigde ONZE Overeem met deze uppercut uit de hel, en verloor daarna zijn eerste titelgevecht tegen toenmalig kampioen Stipe Miocic per unaniem jurybesluit. Nou, dáár kwam hij gisteravond dus op terug met bovenstaande KO na 52 seconden van de tweede ronde. Lights out. Highlighs van het hele gevecht en ondoenlijk fijn post fight interview met Rogan, na de breek.

Talloze mailtjes van trouwe lezers of we in godsnaam een keer wat meer aandacht aan herensport UFC wilden besteden omdat het overduidelijk de toekomst is, dus wie zijn wij dan.

Nate Diaz, onze favoriete cholo ter wereld en de eerste UFC-vechter die een schier onverslaanbare Conor McGregor versloeg. En dan niet op punten, maar per submission (rear naked choke). In de eerste ronde werd hij eigenlijk compleet weggetikt, maar aangezien het een levenslange triatleet is had hij in ronde twee genoeg gas over om het tij te keren. De rematch op 20 augustus 2016 verloor hij, maar op punten, en Conor was degene die het stadion op krukken moest verlaten. Dat alles was drie (!) jaar geleden en hij had de octagon sindsdien niet meer van binnen gezien. Tot z'n comeback gisteravond tegen 'highlight reel fighter' Anthony 'Showtime' Pettis, die zijn vorige gevecht geheel onverwacht met een hoog-cinematische superman punch KO tegen favoriet Stephen Thompson besliste.

Maar goed, gister dus z'n herintrede en het was er weer een voor de boeken. Hij gaf zelf aan dat 5 rondes van 5 minuten (als triatleet) echt zijn domein is, en nu dus iets teveel gas gaf in het begin, omdat dit gevecht maar drie rondes was. Alsnog leidde het tot een unanieme beslissing van de drie juryleden en het was duidelijk dat als Pettis nog twee minuten, laat staan nog twee rondes verder had gemoeten, het zou eindigen in een (T)KO of submission. Highlights voorzien van commentaar door Nate zelf bovenstaand, hele gevecht (helaas met gare YT-algoritme scrambler) onderstaand. Na de breek z'n post-fight interview met Joe Rogan waarin hij  back yard OG Jorge Masvidal, bekend van de moord per vliegende knie op Ben Askren, uitnodigt voor het volgende gevecht. Twee stoïcijnse cholo's, little talk, all walk, de fans willen dit. En Stipe Miocics textbook KO in ronde 4 tijdens zijn rematch tegen Daniel Cormier (de vorige verloor hij zelf op KO) waarmee hij zijn zwaargewichttitel herwon, natuurlijk ook.