Hyper VrijMiBo

Dieses Baumes Blatt, der von Osten
Meinem Garten anvertraut,
Gibt geheimen Sinn zu kosten,
Wie's den Wissenden erbaut.
Ist es ein lebendig Wesen,
Das sich in sich selbst getrennt?
Sind es zwei, die sich erlesen,
Dass man sie als eines kennt?
Solche Fragen zu erwidern
Fand ich wohl den rechten Sinn.
Fühlst du nicht an meinen Liedern,
Weggelopen uit de VrijMiBo

How oft in schoolboy-days, from the school's sway
Have I run forth to Nature as to a friend,—
With some pretext of o'erwrought sight, to spend
My school-time in green meadows far away!
Careless of summoning bell, or clocks that strike,
I marked with flowers the minutes of my day:
For still the eye that shrank from hated hours,
Dazzled with decimal and dividend,
Knew each bleached alder-root that plashed across
The bubbling brook, and every mass of moss;
Could tell the month, too, by the vervain-spike,—
How far the ring of purple tiny flowers
Had climbed; just starting, may-be, with the May,
Half-light, or tapering off at Summer's end.
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo op Rapport

Vanmorgen hebben wij in het Wilhelminagasthuis
ter gelegenheid van het jubileum van de Vara
een echte ouwe socialist ontleed.
Het was gek wat er allemaal tevoorschijn kwam:
halfvergane rode vlaggen, strijdliederen,
Internationale broederschappen en solidariteit,
AJC een potje poepen en zes geschiedenisboeken
door P. Quack (antiquarisch).
In plaats van hersenen vonden wij: 'Een ver-
ontrustend rapport over de afnemende belangstel-
ling van de jongere generatie voor het dem. soc.'
Prettig weekend. En be nice.
Cool. VrijMiBo

Ik doe wat ik doe langzamerhand
zonder innerlijke achtergrond, ja, een jeugd
en veel in koelen bloede daarna, maar het meeste
is ijlte, een strandwandeling met dichtregels
op golftoppen, zomaar, de ijlte, niet
gevuld met ontstaansgeschiedenissen zonder Schepper.
Het is dit of dat, maar nooit dit en dat
tegelijkertijd, mijn leven komt en gaat,
als katoen, druiven, maaltijden,
komt en gaat en blijft dan ineens weg.
Prettig weekend. En be nice.
Volle Kracht VrijMiBo

Hij rende weg, maar ontkwam niet,
en werd getroffen, en stierf, achttien jaar oud.
Een strijdbaar opschrift roept van alles,
maar uit een bruin geëmailleerd portret
kijkt een bedrukt en stil gezicht.
Een kind nog. Dag lieve jongen.
Gij, die koning zijt, dit en dat, wat niet al,
ja ja, kom er eens om,
Gij weet waarom het is, ik niet.
Dat Koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo *kuch*

I keep falling in love
with my mother,
I dont want to hurt her
-Of all people to hurt.
Every time I see her
she's grown older
But her uniform always
amazes me
For its Dutch simplicity
And the Doll she is,
The doll-like way
she stands
Bowlegged in my dreams,
Waiting to serve me.
And I am only an Apache
Smoking Hashi
In old Cabashy
By the Lamp.
Prettig weekend. En be nice.
Trap De VrijMiBo Af

This could be the town you're from,
marked only by what it's near.
The gas station man speaks of weather
and the high school football team
just as you knew he would—
kind to strangers, happy to live here.
Tell yourself it doesn't matter now,
you're only driving through.
Past the sagging, empty porches
locked up tight to travelers' stares,
toward the great dark of the fields,
your headlights startle a flock of
old love letters—still undelivered,
enroute for years.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo aan de Horizon

De horizon is de taal, de taal die ik word
geacht te delen met
het verminkte kind,
met de jongeling die soldaat geworden is
en zo fier op zijn laarzen,
met de grijsaard met zijn gescheurde darmen
in zijn armen.
De stemmen van mijn land
meestal in de televisie.
Moordzuchtige families.
Misdadig gezang.
En alom de bloedslurpende goden
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo Blijft Populier

Why do you shiver there
Between the white river and the road?
You are not cold,
With the sun light dreaming about you;
And yet you lift your pliant supplicating arms as though
To draw clouds from the sky to hide your slenderness.
You are a young girl
Trembling in the throes of ecstatic modesty,
A white objective girl
Whose clothing has been forcibly taken away from her.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo op bezoek

Er is altijd een zonderling
die mij wil spreken,
bijvoorbeeld als ik uien sta te bakken,
gezouten kaantjes of tout court spek.
Die zonderling is God.
Hij belt nooit aan.
Hij komt mijn keuken zomaar binnen,
neemt mij de pan uit de handen.
O Veni, Veni Creator!
Alles brandt aan.
Want God houdt niet van orde,
niet van regelmaat, heeft geen gezag.
De vlam in de pan. Precies zijn schepping:
te veel hartstocht en te weinig maat.
Prettig weekend. En be nice.