De Avond Valt Over De VrijMiBo
De schemer valt.
een groote, roode maan
stijgt langzaam uit de golven
aan den oosterrand
der nauwlijks ademende avondzee.
de droomen komen met de golven mee
en mijmerend gewordt mij, ongezocht,
waarvoor ik jaren in vertwijfling vocht,
denkende dat het geluk omstréden moest zijn
en dat het leven zonder smeeken niet schenkt.
o, hoe heerlijk is nu het talmen
geworden aan deze reede!
bij het dwalen onder de nacht'lijke palmen
ben ik van vrede doordrenkt.
Prettig weekend. En be nice.
De Stier door de VrijMiBo
Now day, like a great white Bull,
Shambles among the dewy corn,
Massive-limbed, and broad, and full,
Two curves of the sun for horn;
Winged Bull Assyrian,
Twain blue wings that heaven span.
Woody plains and rivers slow,
That with reeder whisper go
Down the nave of green willow,
Through the poplar's portico–
There the Bull of Day shall pass,
Parting osiers, rustling grass.
Prettig weekend. En be nice.
Ik heb hier een brief voor de VrijMiBo
Vandaag zou ik je een brief schrijven
een brief waarin ik iets wilde begrijpen
maar ik deed dat niet, het ging te langzaam
ik schreef en keek naar mijn hand
hoe die langzaam woorden tekende
er ontstond in dat handschrift iets als
een huis - ik wilde weten waarin we woonden
om dat te begrijpen zou ik een brief schrijven
maar ik zag alleen de voorzichtige woorden
die ik tekende voor ik ze begreep
Prettig weekend. En be nice.
Per se de VrijMiBo
Susie Brown will be in town. She will be in town to sell her things. Susie Brown is moving far away. She would like to sell her queen mattress. Do we want her queen mattress? Do we want her ottoman? Do we want her bath items?
It is time to say goodbye to Susie Brown. We have enjoyed her friendship.
We have enjoyed her tennis lessons.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo zonder kater
Een witte ochtend, eerste dooi
de lucht wit-grijs, egaal gespreid
en aan de lange horizon
welt nu een witte zon.
Geen wind, beweging of geluid.
Er botten waterdruppels uit;
aan iedre tak en iedre struik
zijn knoppen licht.
Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid
maakt zich nu kenbaar en het is
of in een diepe adempauze van de tijd,
dichtbij, een pasgeboren kind
zich stil, volmaakt en ademend bevindt.
Prettig weekend. En be nice.
Gutes neues VrijMiBo
Im welken Walde ist ein Vogelruf,
der sinnlos scheint in diesem welken Walde.
Und dennoch runt der runde Vogelruf
in dieser Weile, die ihn schuf,
breit wie ein Himmel auf dem Welken Walde.
Gefügig räaumt sich alles in den Schrei:
Das ganze Land scheint lautlos drin zu liegen,
der große Wind scheint sich hineinzuschmiegen,
und die Minute, welche weiter will,
ist bleich und still, als ob sie Dinge wüßte,
an denen jeder sterben müßte,
aus ihm herausgestiegen.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiKerstBo
Bewaar me voor de helderheid der dingen,
Het schone hemd, de reidans en de zon.
Geef mij het spiegelbeeld, herinneringen,
De vale schutskleur van het kameleon.
Ik ben er niet. Geen bloedbaan ruist in mij.
Ik leef in schaduwen, ben nameloos.
Laat me verdorren in het wintertij,
Ver van de zomers met hun hels gehoos.
Ik kan de lichte stormen niet verdragen.
Kijk niet naar me. Behoed me voor die pijn.
O camera. O beeld van welbehagen.
Laat me van dit de antipode zijn.
Prettig weekend. En be nice.
Het Wordt Onze VrijMiBo
Anders dan dichters, die met zoveel zwier
de deugden van hun vaderland beschreven,
vind ik het enkel goed om er te leven.
Mijn eigenlijke land is dit papier.
Is immers dit papier - al om het even
of ik in vreemde streken woon of hier -,
en ik als vorst, mijn pen als valkenier
jagen er op de vogels die daar zweven.
En toch, hoe afgedwaald ook in dat land,
waarin de hele wereld is te vinden,
soms stuit ik op een smal en effen strand,
of op een stad met grachten en met linden,
of op een vaart met vissers langs de kant,
en dan ben ik, als ieder, mild vanbinnen.
Prettig weekend. En be nice.