Twee leuke dagen na de VrijMiBo

Ontdek het moment, het is leeg, het ligt
niet ver van de weg, de heg eromheen
staat voor niets, dus weiger zijn rijm, breek bot
weg de volgzame reis af, kraak leegstand, bezet
leg steen in het uitzicht, maak kunstlicht, verteer
hoe men vroeger zich uitvrat, besta het bederf
onteigen het eten, bezit het vergeten, her
inner geen uitweg, wees binnen, weeg niets
dan het lood dat men nabootst, terwijl men
zijn vleugels openvouwt dichtvouwt terwijl men -
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo van Twintig

Sometimes I hear my name
Come up the stairs and walk
Through noises in the hall...
But sounds all seem the same
In this square room at night–
Every sound that's made
Seems to answer back,
Until I feel afraid
That chairs and tables talk
At me and want to walk–
Like noises in the hall
That slide along the wall.
My tongue grows wet and slack;
I want to answer back
At them. My lips are tight,
Tight shut... Alone at night,
I sometimes think and feel
Something of steam and steel
Prettig weekend. En be nice.
Een aansteker naar de VrijMiBo

Het moet gezegd.
Hier, met al mijn plichtsgevoel, mijn achterste
Vastgeroest in een versleten keukenstoel,
Hier laat ik mijn gezichtsverlies geruisloos
Als een zwarte keisteen door je handen rollen
Ginder. Ik krijg ons niet uit mijn bek.
Bewaar me. Stuur me mijn adres. Gooi me terug.
En kom ik niet als vroeger uit de tweelingster
Van je handen gevallen, dan ben ik zestig jaar
Een gitten dondersteen geruisloos ingeslagen hier
In een versleten keukenstoel.
Simplisties VrijMiBo

want groen ruikt de zomer
en geel proeft het eiland van zon
in een pupil is groen is de zomer
in een lens is geel is de zon
in februari haarlemt het donker
bijten huizen de spits
af is de pijn van de doorn
de pijndoorn van jezus de schilder
het zwijgende pierement van water
drijft in het kroos van de dood
water is dood en groen de zomer
morgen de weelde van vorm
nacht een weefsel van pijn
Update: Spoedoverleg op Alg. Zaken - Persco Rutte uitgesteld
Vasten tot de VrijMiBo

Wasechte grondtonen scheuren niet.
Lotechte zijn bestand tegen rotten.
Kleurechte timbres verschieten niet in de zon.
Krimpvrije stembanden trekken niet samen
bij ’t hassebassen. Kaduke kurassen.
Als een pak poëzie tot op de draad
versleten raakt, is er maar één middel:
onmiddellijk een nieuw laten aanmeten!
Hoe dan ook, roer je parelmoer
eens aan, als het je lief is!
VrijMiBBBo

Een hoofd zo woest en ledig als het gruis
van 't pad, dat blind omhoog kruipt naar het huis,
waar in de holle en verschrikte kamer
't onnozel bloed kleeft aan de bitse hamer;
waar het hooghartig voorhoofd van de deur
en 't stuurs gordijn met de verbeten scheur
zien naar 't onthutst en half ontklede bed,
de houten stoel, gebroken in 't verzet,
en naar de wekker, naar de kleine nijd,
die driftig voortknaagt aan de dode tijd...
Zo hol, zo troosteloos als de hoge hoed,
die in de regen achter 't lijk aan moet;
zó ruïneus geblakerd en beroet
is 't brein, dat men met moord en doodslag voedt.
Prettig weekend. En be nice.
Ze staan in de VrijMiBo

I am alone with this. The thought is like
A bit of rotten meat, and not to think
The aftertaste. I summon a crowd, the mike
Melts at my lips. The burnt wires hiss and stink.
I am alone with this. The inward sea
Lies moonless, stagnant and rotting, for days I stand
Strucken before the brown catastrophe.
The meaning is the fishhead in my hand.
What could be done was done. I spoke, I wrote,
Their swollen hearts are quicksand, and I sank.
My voice is ballots burning in my throat.
What shall I say, with only myself to thank,
Of shrivelled minds and fear and artifice?
Nothing at all. I am alone with this.
Prettig weekend. En be nice.
Geen discussie over de VrijMiBo

Als ik veel meer wist
van ruimte en tijd
bleek de werkelijkheid
een beschilderde mist
en zou die optrekken
dan zou ik beslist
een heel andere ontdekken
en als die zou verdunnen
dan scheen
mijn oude er weer doorheen
en wist ik meer dan alleen
iets van de hunne
maar van ruimte en tijd
en werkelijkheid.
Prettig weekend. En be nice.
Vol op het VrijMiBo orgel

Het plezierige van Londen
trouwens van heel Engeland is,
dat je daar mensen ontmoet die
Engels spreken en daardoor weliswaar
- een beetje moeilijk uit te leggen -
tot een, laat ik niet zeggen hogere
ja, misschien toch wel (in Nederland) hogere
in elke geval tot een andere soort behoren,
maar dat daar in Londen
mensen zijn als jij en ik,
zoals die sir-met-snor die
omdat het zijn werk was
kammetjes stond te verkopen.
Prettig weekend. En be nice.