achtergrond

Geenstijl

ingelogd als

lid

logout

nachtmodus

tip redactie

doneer

@trompet

Rechter maakt einde aan trompetterreur in centrum Roosendaal

'T is hier verdomme geen New Orleans

We mogen hier best weleens kritiek hebben op togadragend Nederland, maar zo nu en dan zijn we ook zeer te spreken over de rechterlijke macht. Zo nu: De Raad van State oordeelt dat het plaatselijke trompetverbod voor de 63-jarige Peter Matthijssen uit Roosendaal terecht was. Matthijssen maakte lange tijd zonder vergunning het centrum van Roosendaal onveilig met zijn getetter en dat leverde honderden klachten op, de burgemeester greep in en handhavers pakten geregeld zijn trompet af, maar nu moet het dus definitief afgelopen zijn. Mooi. Straatmuziek, voor ons was de lol eraf toen de panfluitindianen werden verdreven. Het helpt ook niet mee dat de beste accordeonisten, gitaristen of - god verhoede - singer-songwiters nu juist degenen zijn die dat níét op straat staan te doen. De Nederlandse winkelcentra hebben het al moeilijk genoeg, dus ga de laatste paar mensen die er nog durven te komen niet wegjagen met je ongevraagde wanklanken. De BoerBurgerBeweging gaat de strijd aan met de straatbidders, dat lijkt ons een mooie kans om door te pakken: Ook de draaiorgels het land uit.

VrijMiBo! Blaas je laatste adem uit op de trompet

Het is weekend. Wij missen Jimi Hendrix nog elke dag. Vol nostalgie mijmeren we over Jim Morrison. In elke regenbui horen we Kurt Cobain terug. De popradio is niet hetzelfde zonder Amy Whinehouse. We kunnen geen straat zien zonder aan Tupac Shakur te denken. We hangen nog dagelijks op de straathoek in onze hood als eerbetoon aan Ol' Dirty Bastard. Elvis. Godverdomme Elvis. Wat moeten we nou zonder jou? En jij, Bob Marley, jij brullende leeuw, een spoor van Muses die zelfmoord pleegde na jouw dood. Als we terug konden in de tijd, hadden we Buddy Holly verzocht niet in het vliegtuig te stappen. Maar 'als' bestaat niet. Ramses Shaffy, Jacques Romain Georges Brel, er is een holle leegte in de muziek die druipt van melancholie omdat jullie er niet meer zijn. Louis Armstrong, Miles Davis, Dizzy Gillespie, wat stelt een trompet nog voor nu er geen meester meer is om hem te bespelen? We voelen je, Duke Ellington, maar we horen je niet meer. Iedereen die ons verdriet voor het vergaan van deze muzikale grootheden perfect zou kunnen verwoorden in muziek is vergaan. Maar gelukkig komt Jan Smit met een nieuwe single. Prettig weekend. En be nice.

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.

GeenStijl.nl is een uitgave van GS Magenta B.V.