Rijks[spatie]Museum zoekt iemand die bordjes kan verhangen

Kun jij heel goed zuinig en afkeurend kijken in het aanzien van nationale kunstschatten, zoals de twee dames hierboven? Wil jij afkomst en huidskleur weer belangrijk maken in het historische perspectief? Ben jij scherp genoeg om op alle stillevens zout te leggen, bijvoorbeeld door een vergrootglas op het zout te leggen? Wil jij een artistieke werkelijkheid creëeren waarin iedereen zich te allen tijde in alle kunstwerken kan herkennen en belangrijker nog: zorg wil dragen dat alles en iedereen van alle rassen, gezindten en genders zich sociaal veilig voelt in het Afzeikmuseum? Ben jij bereid een oogje dicht te knijpen wanneer marxistische psychiatriegevalletjes een pot lijm of een blik soep mee naar binnen smokkelen en hun loensende blikken over onvervangbare werken laten glijden? Kortom: wil jij Martin Bosma, de laatste der cultuurkruisridders, assisteren  om hem tot in de historische eeuwigheid schamperende twitterdraadjes te laten maken, tegen een herstelbetaling die op kan lopen tot wel 5266 euro per nazaat maand? Solliciteer dan nu bij het Rijksmuseum! (via)

STIJLLOOS ARTISTIEK BONUS ADVIES: Wie zich niet in kunst wil herkennen, kan zich voor slechts 550 euro kapot ergeren aan dit werk.

Alleen maar blanke mannen!

Blijkt die Zuckerberg toch weer zijn tijd ver vooruit te zijn, want die virtuele samenleving gaat nog eens heel groot worden. Niet omdat de schapenmassa dat wil, maar omdat de overheid met de herdersstok in de hand ons langzaam uit de realiteit verdrijft. Met de zoveelste lockdown weert de regering ons uit de horeca, schoolbankjes, dierentuinen en musea. De alternatieven zijn digitaal: digitaal les krijgen, digitaal diertjes kijken en nu ook digitaal schilderwerkjes begluren. Liefst 717 miljard pixels aan pure Nachtwacht-porno. Ieder strookje, ieder schilfertje, ieder dotje verf van het belangrijkste kunstwerk van Nederland is te bewonderen op het giga-plaatje. Als u goed kijkt vindt u Rembrandt zelf op dit bordes van missionaire schutters, de echte speurneuzen ontwaren Waldo en professionele Sherlocks zien de reflectie van de megagrijns die de museumdirecteur draagt sinds hij hoorde van zijn Rijkscadeautje van 150 miljoen euro. Een pracht van een plaat (hierrr te zien totdat het Rijks ontdekt dat ze dit als NFT kunnen verkopen), maar toch niet hetzelfde als het werk in het echt bewonderen. Zoals de kinderen voor de lessen achter de laptop zetten niet hetzelfde is als ze op het schoolplein afzetten en een familiebezoekje aan de dierentuin toch echt anders is als met zijn allen naar een webcam staren. Het zijn slechts pleisters op de open wond van de lockdown. Want hoe mooi u het digitale safe house ook inricht, de vrije werkelijkheid blijft altijd mooier.

Pets! Pets! Pets!

Heerlijk opinie-artikel in het Volkskrantje waarin de slavernijtentoonstelling in het Rijks Museum in Amsterdam tot op de enkels wordt afgebrand door good old Piet Emmer, die overigens in diezelfde Volkskrant vrij ranzig als "racist" werd bestempeld. Maar Piet Emmer is geen racist (deel 1 en deel 2). Piet Emmer is iemand die de geschiedenisboekjes wel leest. De goede geschiedenisboekjes dan, niet die herschreven wereldburgerschap deugbagger die sinds midden jaren zeventig vorige eeuw in de kinderhoofdjes wordt geprent. Leest allen: Wie een beperkte blik op de slavernij wil, spoede zich naar het Rijksmuseum. En de heer Emmer wensen wij veel sterkte de komende dagen. Het gehuil van de uitgereden lynchposse's zal niet te harden zijn. Voor wie niet van het UEFA Slavernij-feestje "voetbal" houdt, HIERRR nog allemaal geinige topics over het steeds omstredenerder Rijks Museum, ooit hét museum van Nederland.