Soms zijn er van die periodes waarin de bloeddruk gevaarlijke hoogtes bereikt. Zo ook deze week

Zo kwam onze centrale bank president Knot uitleggen wat er allemaal fout is aan ons belastingstelsel. Nu is er veel fout aan ons belastingstelsel en de oplossingen die Knot voorstaat lossen deze nauwelijks op, maar dat is niet waardoor mijn bloeddruk steeg. Nee, de oorzaak van mijn hypertensie lag in het feit dat al zijn opmerkingen waren gericht op onderwerpen buiten zijn beleidsgebied, terwijl op het punt van inflatie, wat zijn enige beleidsgebied is, hij doodleuk geen enkele verantwoording nam voor de ontspoorde situatie. Het lag aan van alles, maar niet of nauwelijks aan het ECB beleid (waar Knot iedere keer braafjes zijn handtekening onder zet). Dat becommentariëren van andere beleidsgebieden en tegelijkertijd zijn eigen straatje schoonvegen heeft hij al meerdere keren gedaan zoals die keer dat hij huisbezitters de nek om wilde draaien en hij opeens vond dat de groene ambities van Timmermans tot het mandaat van de ECB behoren. De uitspraken die hij doet over zijn eigen en andere beleidsgebieden delen eenzelfde oorzaak: Knot is een door de politiek aangestuurd persoon en dus verre van onafhankelijk. Knot voert een politieke agenda uit, niks meer, niks minder. Heeft u overigens aan Rutte te danken want die stak een stokje voor de benoeming van Lex Hoogduin en schoof de politiek beïnvloedbare Knot naar voren. Weer Rutte dus. De bloeddruk was na deze Knot uitspraken dermate hoog, dat de eerste spatader in mijn leven een realiteit is geworden.

Precies de redenen waarom de wereld in de problemen zit, worden aangedragen als de oplossing.

Het Internationaal Monetair Fonds heeft een weer eens een idee gelanceerd genaamd: “Giving Everyone a Fair Shot”. Zoals elke bureaucratische instelling het betaamt, heeft deze VN-instelling wel een vaag concept van het probleem, maar weigert het de oorzaken aan te pakken. Sterker nog, het IMF komt waar het al decennia lang mee komt: slechte beleidsadviezen. Dat ze jaar in jaar uit ontwikkelingslanden van desastreuze adviezen en misplaatste financiële hulp hebben voorzien, doet er niet toe, want in de wereld van de maakbare samenleving club zijn intenties altijd belangrijker dan uitkomsten (voor zo ver ze überhaupt de uitkomsten erkennen). Nu lanceren ze dus een beleidspakket waar Joop den Uyl zijn vingers bij zou aflikken.

Allereerst het probleem wat is geconstateerd door het IMF: het is allemaal wat oneerlijk verdeeld in de wereld. Goh, zou het? Maar waar zit het oneerlijke in, zou de vervolgvraag moeten zijn. Dat niet iedereen zo goed kan voetballen als Messi, dat is nu eenmaal zo; de focus dient dus te liggen op dezelfde kansen en niet op dezelfde uitkomsten. Gelukkig zit het IMF niet geheel in het laatste kamp, want het spendeert aandacht aan enkele oorzaken in haar publicatie (educatie en effectiviteit overheden bijvoorbeeld). Maar helaas ligt de nadruk toch op de uitkomsten.

Zo komt het IMF met de volgende recommandaties:

1)           Hogere vermogensbelasting

2)           Hogere erftaks

3)           Meer progressieve belastingtarieven

4)           Tijdelijke (lol!) Covid solidariteitsbelastingen op bepaalde inkomens

5)           Hogere belastingen op consumptie

Grofweg valt het recept van het IMF samen te vatten als een nog grotere overheid met nog meer belastingen. Precies de redenen waarom de wereld in de problemen zit, worden aangedragen als de oplossing. De typische manier van denken bij elke politieke instelling.

Vorige Wopke heeft al een prikske

Weet u wie ook straks weer naar concert, restaurant, stadion, kroeg en vakantiepark mag? Jan Kees de Jager! De CDA MinFin van Rutte I die beloofde dat Griekenland alles gaat terugbetalen (met rente) en daarna vertrok naar belastingparadijs Dubai heeft een spuitje gehaald in zijn nieuwe fiscale thuisland. Dat heeft-ie laten weten op sociale media. Dubai is een fantastisch land, met heel veel mooi weer, geen toeslagenaffaires en vrouwen in zwemkleding. En ze hebben het vaccinatie-programma dus dik in orde, heel anders dan in die middeleeuwse woestijnnatie Nederland, waar we nog een dikke week moeten wachten om zorgpersoneel, ouderen, kwetsbaren en obese mensen in te enten. Na de break mooi interview met Jan Keessie BelastingFeessie.

Social

Want alles moet naar Brussel?

Winkel gesloten, kroeg dicht, productie stilgelegd of afzetmarkt tijdelijk kwijt? Jammer voor je. MinFin Hoekstra komt gewoon langs met het belastingzakje. Bedrijven hoeven ondanks de coronalockdown van de economie niet te rekenen op kwijtschelding of zelfs maar tijdelijke verlaging van de belastingen. Vorige week stemde hij na slechts twee keer Zoomen met de Eurogroep wel in met vele miljarden belastinggeld naar Brussel, waarmee ze banken, bedrijven en complete landen hun schulden kwijt kunnen schelden. Maar in eigen land hoeven de kleine ondernemers, winkeliers, MKB'ers en overige Nederlandse bedrijven niet te rekenen op verlichting in economisch loodzware tijden. Is allemaal voor Italië, uit naam van "solidariteit". Schrale troost: misschien mag je de blauwe enveloppen wel wat later openmaken, zodat je iets later je kop in de financiële strop kunt steken. Maar the taxman, die ontloop je niet.

Now my advice for those who die (taxman!)
Declare the pennies on your eyes (taxman!)

5 x Hoe & Waarom Alexander Sassen van Elsloo De Belastingen HAAT

Ik heb een hekel aan post. De brieven die ik namelijk krijg, zijn meestal rekeningen. En de envelop die ik het meest vrees, is die blauwe. Brrrr. Maar het is niet zozeer dat ik geld moet overmaken waarom ik zo pissig word. Nee, mijn afkeer van onze belastingen is vijfledig. 

Reden 1: inefficiëntie
We betalen belasting, maar voordat het zo ver kan komen, moeten we de fiscalist, advocaat en de accountant inschakelen om een degelijke aangifte te doen. Kost bakken met geld en is zeer tijdrovend en leidt de ondernemer af van ondernemen. Maar daar begint de inefficiëntie pas. Het geld wat binnenkomt moet worden gecheckt, net als de aangifte. De ambtenaar die het checkt, moet dan gecheckt worden door een andere ambtenaar. Dan gaat het verschillende IT-systemen in, die er een zooitje van maken, en de implementatie van nieuwe ICT-systemen bij de belastingdienst lopen iedere keer uit op een fiasco (in 2014 werd EUR 200 miljoen gewoon weggegooid). Nu heeft de overheid er een handje van om dingen te verprutsen en al helemaal op ICT gebied; miljardje meer of minder is normale kosten bandbreedte bij onze overheid. In het bedrijfsleven had je gepekeld buiten gestaan met je doosje bezittingen in de hand. Dus alleen al voor het ontvangen van ons geld, maakt de overheid enorme (onnodige) kosten. Als een maatschappij geld wil aanwenden voor bepaalde projecten, dan heeft de overheid het in ieder geval voor elkaar gekregen om dit op de meest inefficiënte wijze te bewerkstelligen.