deel 3

De vorige twee delen gingen over het plan op de COP28 om fossiele brandstoffen versneld uit te faseren (met uiteindelijk een geheel verbod). Nu is dit plan niet zo in het slotakkoord van COP28 opgenomen, maar met de net zero doelen voor 2050 (Parijs Akkoord), komt het zowat op hetzelfde neer (vergeet het afvangen Co2 maar): vanaf 2050, geen gebruik meer van fossiele brandstoffen.  

De economische impact werd in de deel 1 en deel 2 behandeld. Waar het op neerkomt is dat vandaag de dag, ondanks biljoenen aan investeringen in hernieuwbare energie, 80% van de energiebehoefte uit fossiel komt. Dit geheel vervangen tegen 2050 is technisch een onmogelijke opgave. En al was het technisch mogelijk, de economische structuren kunnen zich niet zo snel aanpassen, waardoor er flinke dislocaties zullen optreden. Deze dislocaties kunnen dan weer tot grote problemen leiden voor ons financiële stelsel en het Westen zo in een systeemcrisis storten. Zoals vorige week beschreven: “Wat denken de COP28 wensdenkers wat er gaat gebeuren met banken als een groot gedeelte van het onderpand waardeloos wordt door het verbod op fossiel? Wanneer bedrijven hun leningen en aandeelhouders (onze pensioenfondsen en verzekeraars) niet meer kunnen betalen? Beseffen zij wel wat zij voorstaan? Een 2008 scenario is dan het minst slechte waar we op kunnen hopen…“.

Het moge duidelijk zijn dat dit alles ook democratische en sociale consequenties zal hebben. Iets dat wederom genegeerd lijkt te worden door de COP28 wensdenkers.

Deel 1

Het zal de lezer niet ontgaan zijn dat meer dan 70.000 mensen in Dubai zijn samengekomen om de wereld te behoeden voor een klimaatramp. Maar sommige van de plannen die op de COP28 ter tafel zijn gebracht kunnen ook als een ramp bestempeld worden; voor de mens dan. Het lijkt er erg op dat een grote meerderheid van deze 70.000 personen (ambtenaren, ministers, politici, consultants, milieuactivisten, lobbyisten, NGO afgevaardigden, en zo verder) vooral denken in beelden en ervan uitgaan dat als zij X of Y beslissen, dat de wereld zich er zo naar kan voegen. Maar ook de wetenschappers lijken geen oog te hebben voor de andere effecten van wat zij voorstellen. Wellicht dat zij geheel bevangen zijn door TINA (there is no alternative) en zich mentaal hebben afgesloten voor afwijkende meningen en de waarschuwingen van collegae uit het eigen vakgebied en van die daarbuiten. Wat de verklaring ook moge zijn, het voorstel om het gebruik van fossiele brandstoffen helemaal uit te bannen tegen 2050 is ronduit gevaarlijk.

Nu kent het verbannen van fossiele brandstoffen velen effecten, maar ik zal er 3 bespreken: economische, democratische, en sociale effecten.