Eindelijk goed geparkeerd

En jullie maar denken dat ik naar Utrecht of Rotterdam zou gaan! Natuurlijk niet. Ik verruil de gordel voor de ambtsketen en word de nieuwe burgemeester van de stad waar ik ben verwekt: Delft. Na m'n drukke jaren bij het CBR kan ik me nu richten op de boel verwekken wakker schudden in mijn eigen Zuid-Hollandse stad der aardewerken. Als grijs geworden goudhaantje van D66 stap ik DIRECT op de wagen. Ik zit in de bloei van mijn leven en peins er niet aan om op de rem te trappen, integendeel, ik ga vol gas door met mijn illustere carrière, onderwijl een blik werpend op de achteruitkijkspiegel, waarin ik met sardonisch genoegen mijn oude, door mij in de steek gelaten kompanen van het CBR alsmaar kleiner zie worden, tot ze zijn gekrompen tot slechts minuscule verschrompelde pinkeltjes in de Pinksterfile. 

Eenmaal aangekomen in mijn Delftse penthouse pak ik in plaats van taart 50 rijbewijzen in, die ik als welkomstcadeau zal uitdelen aan de jeugd aldaar en maak ik me op om eens flink door de Delftsblauwen porseleinkast te jekkeren om orde op zaken te stellen. Aldus gaat dit huwelijk ontegenzeggelijk slagen, daar ben ik zeker van. Ik hoop wel dat ik m'n versnellingspook binnenboord weet te houden tijdens eventuele nachtelijke dollemansritjes door Delft. Dat wordt nog een (z)ware bevalling hellingproef!

Slechte tijden voor Rick Engelkes en de Oranjemusical die niemand zag

Rick Engelkes zit al enige tijd in het musicalgebeuren en was voordat de coronacrisis uitbrak bezig met een productie over Willem van Oranje. Die laatste kwam in Delft om het leven na een geslaagde hetze en veel demonisering door een Spaanse koning en dat is een goed verhaal moet voorheen dokter Simon gedacht hebben. Engelkes wilde zelfs een heel theater doen verrijzen in de Prinsenstad maar het werd de musical die niemand zag. Kan gebeuren ware het niet dat Engelkes inmiddels 4,3 miljoen euro ("Dat zijn maar twee Wajers, LOL", zou een nazaat van De Zwijger zeggen) Coronasteun had binnengeharkt. Dat werd gedoe dus. De kogel is nu door de subsidiekerk: het Fonds Podiumkunsten heeft bepaald dat van die eerder toegekende centen ruim 3,7 miljoen moet worden terugbetaald. De ruim zes ton die wel blijft staan, is bedoeld voor decorbouwers, tekstschrijvers en de makers van de maquette van het beoogde theater die schijnbaar wél hebben gewerkt. Voor de rest foute boel dus. Mon Dieu, aie pitié de son âme…