Vluchtelingen opvangen en helpen is een nobele taak voor een welvarende samenleving. Nederland doet daar behoorlijk z'n best op. Dat wringt soms wel een beetje met de buurt, zagen we in het afgelopen jaar bij diverse lokale inspraakavonden en raadsvergaderingen. Die frictie wordt vaak veroorzaakt omdat Het Bestuur de eigen regeltjes nogal eens oprekt om De Burger iets door de strot te kunnen duwen. Zo ook in het nu volgende voorbeeld in Amsterdam Oost, op hoek Van Lohuizenlaan en Cruquiusweg. Hierzo, op die braakliggende rechthoek waar nu nog 'Stichting Blije Buren' zit, moeten starterswoningen komen voor asielzoekers met een status. Mannetje of 150 moet er komen te wonen, tegenover de luxe Harbour Club. Tikkie wrang is dat Stichting Blije Buren (doel: 'eenzaamheid terugdringen en saamhorigheid bevorderen') ervoor moet verhuizen. "Veel mensen willen in Amsterdam wonen", zo begint het stadsdeel haar informatiebrief aan omwonenden. "De gemeente wil plek bieden aan alle Amsterdammers, ook aan nieuwe Amsterdammers." En daarom kan dit besluit 'niet meer worden veranderd'. Met andere woorden: sorry buren, we konden niet riskeren dat jullie bezwaar gaan indienen tegen de bouwplannen, want er moeten een heleboel nieuwe Nederlanders geïntegreerd worden en dat heb je maar te slikken / die doen dat altijd het best als je ze bij elkaar clustert in hun eigen culturele kringetje / daarover vertellen we graag meer op een eenrichtingsverkeer informatieavond zonder inspraak (pdf). Groetjes, uw stadsdeelbestuur. P.S. In totaal haalt de gemeente Amsterdam dit truukje met nieuwbouwhuizen op meerdere locaties uit, deels nog bekend te maken. UPDATE: Het is een sociaal project waarin verwarde mensen, migranten, zwervers en overige studenten in worden samengebracht. Als dat maar goed gaat...

Kijk, en daarom is Ebru de Pebru nou zo leuk. Het is een ongeleid opinieprojectiel dat zich niet laat regisseren. Dinsdagavond kreeg ze te horen dat ze d'r waffel moest houden en in de eerste Transavia richting Hollandistan moest springen en terwijl ze boven het Europese vasteland vloog, knalde Koenders er een Ladies & Gentlemen, We Got Her-persberichtje uit waarin de IJdeltuit van de Apenrots na achttien dagen totale stilte de victorie kon claimen. Tuuuurlijk, het klopt wat Ome Rob zegt: diplomatiek achter de schermen is belangrijk. Maar een stukje openlijke verdediging van de Nederlandse waarden over een Nederlandse vrouw die om een paar Nederlandse tweets is opgepakt omdat Onnederlandse klikturken haar bij een buitenlandse machthebber hebben verraden, had onze "leiders" ook niet misstaan. En dat hebben ze verzuimd, achttien dagen lang. Gelukkig is Ebru de Pebru zelf weer in het land, en die zegt op de voorpagina van de Telebloid doodleuk, ongeremd & goudeerlijk: "Koenders wilde scoren met mijn vrijlating." Welkom thuis, Ebru.

Je zou het tussen de stapels reddingsvesten, Turkse visa en genegeerde stembiljetten van het referendum wel eens bijna vergeten, maar de MinPres en zijn kornuiten zitten nog steeds stevig op de onderste steen van MH17. Gelukkig is daar Pieter Omtzigt, die het Haagse mei-reces leep aangrijpt om de kwestie weer eens uit de onderste la van Rutte's bureautje op te diepen. Want die radarbeelden, die hebben we nog steeds niet. De radarbeelden die alles zagen, de radarbeelden die het spoor naar de dader(s) moeten wijzen, de radarbeelden die wellicht mogelijk toch nog onthullen dat er een ánder toestel in, naast, bij, onder of anderszins in de dekking van MH17 vloog Ten Tijde Van De Ramp. "Nederland heeft cruciale kansen verspeeld in het opvoeren van de druk op Rusland en Oekraïne om met de ’verdwenen’ radarbeelden van vlucht MH17 over de brug te komen", zegt Omtzigt vandaag in de Televaag, waar ook bovenstaande kwoot vandaan komt. Vanavond is ook de BBC-docu op tv, waarin diverse (complot-) theorieën aan de orde komen, waaronder de verhalen van de diverse ooggetuigen die beweren een tweede toestel bij MH17 te hebben gezien (lijstje). Waar of niet waar, dergelijke theorieën kunnen de ronde (blijven) doen omdat niemand z'n primaire radardata overlegt, waarmee een einde aan alle speculatie gemaakt zou kunnen worden. Inlezen over Su25's, Su27's, MIG's en andere zin & onzin uit de MH17 aftermath kan alvast hier, het programma zelf is om 22:00 uur NL tijd op BBC2.

Lockerbie na 27 jaar doorbraak dankzij volharden nabestaanden. Een les voor MH17?
My Brother's Bomber - 2Doc- VPRO https://t.co/Dhl7zMDXqQ

— Thomas Schansman (@ThomasSchansman) April 27, 2016

Bonusleestip: De vastberadenheid van Vader Schansman, die zijn zoon Quinn verloor bij de aanslag op MH17. "Wat mij zorgen baart, wat mij ergert: doordat het zo lang duurt, doordat het zo schimmig blijft, geef je voeding aan dit soort theorieën. Ik wil weten: wie hebben het gedaan, en waarom was het een burgervliegtuig? Meer niet."

Knip. Plak. & Lol, wattefak: "Beste student. Onze complexe globale samenleving vraagt van studenten en onze universiteit een beter begrip van het onderwerp diversiteit. De protesten in het Maagdenhuis vorig jaar legden verschillende breed gedragen zorgen over dit onderwerp bloot en hebben mede geleid tot de oprichting van de Commissie Diversiteit. De Commissie Diversiteit heeft het mandaat gekregen om onderzoek te doen naar diversiteit op de Universiteit van Amsterdam, zowel op het gebied van de samenstelling van de studenten en medewerkers als op het gebied van kennispraktijken. Voor dit onderzoek wil de Commissie Diversiteit zowel studenten en UvA-medewerkers interviewen als discussion circles organiseren. De discussion circles zijn bedoeld voor studenten om ervaringen te delen over onderwijspraktijken die diversiteit beperken of juist verrijken. De interviews richten zich op ervaringen van UvA-medewerkers en -studenten. Het streven hierbij is om inzicht te verkrijgen in de manieren van in- en uitsluiting die op de universiteit plaatsvinden en deze later ook te presenteren als onderzoeksresultaten. Geïnteresseerd om je verhaal te delen? Klik hier voor meer informatie over de discussion circles en aanmelding. Klik hier voor meer informatie over de interviews en aanmelding. Als je op de hoogte wil worden gehouden over de Commissie Diversiteit en het onderzoek, volg ons dan op Facebook en/of vul het contactformulier in. Voor meer informatie over de Commissie Diversiteit, klik hier. Voor vragen en opmerkingen kan je mailen naar: uvadiversitycommission@gmail.com. Graag ontvangen we z.s.m. jullie aanmeldingen. We kijken ernaar uit om zoveel mogelijk verhalen te horen. Met vriendelijke groet, Commissie Diversiteit

En dan nu het weer. Het wordt een prettige herdenkingsweek, althans, wat de temperaturen betreft. De komende dagen loopt het kwik gestaag op tot boven de twintig graden. Op sommige plaatsen kan het in het weekend wel 25 graden worden, terwijl de neerslagkansen minimaal zijn. Zachte luchten doen de kou, regen en zelfs sneeuw van de afgelopen weken snel vergeten. Het wordt eindelijk tijd om de Weber uit de winterstalling te halen en om de kussens op de tuinstoelen te leggen. Er mag witbier gedronken worden en of dat met of zonder citroentje moet gebeuren, allez, dat bepaalt u helemaal zelf.
TL;DR: HOERA LENTE!, zeiden de buitenneukers, en zij gingen schtoopen in het Soephuisstraatje te Groningen. Gefeliciteerd met de seks!

Pauw, maandagavond. Filemon Wesselink vertelt over zijn nieuwe BNN-serie 'Mijn Jodenbuurt' ('Mijn', ja, want de Rivierenbuurt is van Filemon en je kan geen docu meer sunnybergmannen zonder jezelf er als centraal figuur in op te voeren.) Daarin komt naar voren wat iedereen die z'n ogen niet in z'n zak heeft zitten en z'n mediaconsumptie niet beperkt tot NPO & NSB Handelsblad al jaren weet: jodenhaat is een fundamenteel onderdeel van de islamitische cultuur, die weer onderdeel is van de Nederlandse cultuur. Maar je kan het virulente antisemitisme nooit zo visueel in beeld brengen, of de Vereniging van Antisemitische Rechtpraat Amateurs heeft er wel iemand tegenover zitten die het gaat tuttutten. Na het neerzetten van een somber beeld, gaan Harm Edens, dat Greenpeace-meisje, Filemon zelf en ook Jeroen Pauw toch proberen om het antisemitisme weg te masseren met dooddoeners als 'wat maakt het uit wat hun afkomst is' (antwoord: alles, als die afkomst zo ontzettend bepalend is voor hun denkbeelden) en 'moslimhaat neemt ook toe', waarmee de (groeiende) verbale kritiek op een onverlichte religie weer eens gelijkgesteld wordt aan endemisch, aanhoudend én fysiek antisemitisme in de islamitische cultuur. Gelukkig is daar nog Olaf Koens (embed onder), die van bagatelliseren niet wil weten. Omdat hij de rijen Europese joden ziet die emigreren naar Israël, omdat het aan alle kanten levensgevaarlijk bedreigde eilandje van licht in een verder duister Midden-Oosten kennelijk tóch een safer haven voor joden vormt, dan de schijnveiligheid in de hard afbrokkelende Europese normen- en waardencultuur. "Het is een gigantisch probleem!" Terugkijklink. En Filemons jodenwijkdocu is op 4 mei een uurtje na Dodenherdenking te zien op DitIsNederland2.

Ebru Umar is niet de enige Nederturkse Erdocritica wier vrijheid door de Turkse dictator is afgepakt. De lange arm van Ankara reikt zelfs tot in Amersfoort, waar Ayhan Erbudak, voorzitter van de Alevitische Culturele Vereniging Amersfoort, een keer 'klöötzük' facebookte over Erdogan. Sindsdien werd hij online gestalkt door Erdogans langetenenpatrouilles en toen hij daar niet aan toegaf, pakten ze zijn Turkse neef in Turkije op om alsnog aan zijn NAW te komen. Erbudak ging zich dus toen maar melden bij de politie in Ankara. De rechtszaak is in juni en hem kan tot vijf jaar cel worden opgelegd. Dat moet zenuwslopend zijn voor je gevoel van veiligheid in een vrij land. Niet in de laatste plaats omdat Turkije zo ongeveer van ene op de andere dag aan 64 van de 72 visumeisen van de Europese Unie voldoet, dus als het een beetje tegenzit mogen al die klootzakjes van opperklootzak Erdogan (plus iedere niet-Turk die een Turks paspoort gaat vervalsen) vanaf eind volgende maand gratis het Europese Paradijs in om de vrede & veiligheid nog meer te verstoren. En Ebru? Ook als ze vrijgelaten wordt uit Turkije, zal ze in Nederland permanente beveiliging nodig hebben. Tegen de Turken. Welkom in Nederland, EU.

INZENDING. UIT DE MAIL. ANONIEM GEPLAATST MAAR NAW BIJ REDACTIE BEKEND Nou breekt m’n oerhollandsche klomp. Als journalist en researcher met een bijzondere interesse voor de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, heb ik in de afgelopen jaren een reis gemaakt langs een generatie voor wie de herinneringen van de oorlog geen zwart-witfoto's zijn, maar levensveranderende ervaringen. Nog dagelijks galmen de echo’s uit een ver (weggestopt) verleden na bij hen die het meemaakten. De meesten hebben hun gruwelijke belevenissen meer dan 70 jaar later nóg op hun netvlies gebrand staan. De mensen die ik sprak, van Majdanek-bewakers tot Auschwitz-overlevenden, hebben - zonder uitzondering - slechts één boodschap: Nooit. Meer. Oorlog. Leef in harmonie met elkaar. En toen was zij daar... Onbenullig kind, product van de Facebook-Twitter-Instagram-en-wat dies meer zij-generatie. Je begeeft mij nu op mijn terrein en zodoende klim ik met tegenzin in de pen - ik mijd dit soort door emoties gedreven, onbezonnen acties liever - en dien ik je van repliek. Je bent klaarblijkelijk vervreemd van elke kennis rondom 4 mei, alsook überhaupt diepgang, met je duckfaceboodschap, met je droevige geen 4 mei voor mij kleurplaat. Als je ook maar één greintje respect in je opgemaakte en aandachtsgeile donder had gehad, dan had je je statement lekker voor jezelf gehouden en er niet zo mee te koop gelopen. Maar nee hoor, je wilt even over de ruggen van een kleine 60 miljoen oorlogsslachtoffers je one minute of fame claimen. Je bent toch niet verplicht om slechts één dag per jaar héél eventjes je ego aan de kant te zetten en respect op te brengen? Juist de vrijheid waarmee je deze actie onderneemt, heb je te danken aan ‘hen die vielen’, muts. 4 en 5 mei is tot een obligaat multicultiverhaal verworden. Omdat onze samenleving sinds 4 mei 1945 niet meer uit louter roomblanke, blonde und blauaugige kaaskoppen bestaat, wordt er een 20-tal excuusmarokkanen (een deel was niet eens Marokkaans, maar Algerijns) bijgesleept, die in Zeeland nog geen schot gelost hebben en de hakken verkeerd om in het zand zetten om asap naar het op dat moment nog vrije Frankrijk te ontkomen. Als ‘dank’ voor deze erkenning van de Marokkaanse bijdrage werd er door onnozele jongens een paar jaar geleden met bloemenkransen gevoetbald en werden momenten van bezinning verstoord. Begrijp me niet verkeerd; het is goed om aan te kaarten dat er niet alleen in het oerhollandsche, maar ook daarbuiten oorlogsslachtoffers zijn gevallen en dat er ook meer ruimte komt voor andere verhalen rondom de oorlog.

A. Waarom zou een kappersblaadje geen kapselgrapje mogen maken? B. Weet je wie ook een omstreden zijscheiding had? C. Tuurlijk mag dat. Jullie plakken goddomme zelf overal bloksnorretjes op! D. Wat nou omstreden? Die jongen heeft toch gewoon dertien in een dozijn hipsterhaar zoals de halve VK bijlagenredactie dat ongetwijfeld ook heeft? E. Azijnbode maakt een grapje. Dat mag wel in de krant!

Nieuwe staalkaart met kleuren voor op de muur van je safe space! Vergeet de filmposters met stoere actiehelden, hilarische komediekanonnen en filmische mooimeisjes, de nieuwe graadmeter voor Hollywoodproducties is de kleurcodering. Uitgedrukt in percentages van de cast meet deze online huidskleurstaalkaart hoe blank (of nee, we moeten 'wit' zeggen tegenwoordig) je favoriete film is. Zodat je voortaan je films behalve op genre ook op kleur kunt sorteren. En het mooiste is: deze wegmetoncyclopedie van cinematografische reverse racisme is nog door een (gretig naar linkjes hengelende) Nederlander gemaakt ook! Een witte, uiteraard. Films maken kunnen we niet zo goed in de polder. Maar hiermee zijn we tóch weer gidsland in de ONTHUTSEND witte wereld van de Hollywoodproducties.