Geenstijl

In het kader van 'de participatiemaatschappij dat ben jij' publiceren we een noodkreet van een reaguurder. Een verhaal dat begint met een ernstige mishandeling en eindigt met een huisuitzetting van de mishandelde opa, de reaguurder en een jong kindje. Natuurlijk bieden we dan een platform voor deze smeekbede. Beste redactie, een kat in het nauw maakt rare sprongen en ik zit behoorlijk in het nauw! Schandpaal me of help me, maar alsjeblieft, doe iets! Afgelopen zomer werd mijn pa op klaarlichte dag door een waardeloos agressief stuk scootertuig met een hersenbloeding en een (tijdelijke) halfzijdige verlamming het ziekenhuis in geslagen. Groot in het nieuws, maar de dader is tot op heden niet gepakt. Eén werkdag voor dit gebeurde hoorden we dat na 40+ jaar arbeidsverleden zijn WW (bedrijf waar hij tot zijn 60e werkte ging failliet) was afgelopen. Die ene waarschuwingsbrief die in zo'n geval altijd gestuurd wordt is ergens bij PostNL zoekgeraakt. Voor mijn pa de kans kreeg om wegens herhaaldelijk falen in het vinden van een nieuwe baan, dan maar uit pure wanhoop een bijstandsuitkering aan te vragen, ging hij met loeiende sirenes per ambulance vanuit Amersfoort naar het UMCU.

Een Duitse studente, Tugçe Albayrak was twee haar onbekende meisjes te hulp geschoten die belaagd werden door jongens. Tugçe werd zelf geslagen, raakte in coma en overleed twee weken later. Hierover schreef de Volkskrant: “Slachtoffer en dader hebben beiden een multiculturele achtergrond. Tugçe is van Turkse afkomst, Senal is van Servische huize. De een prima geïntegreerd in de Duitse maatschappij, de ander een jongeman die voor geen meter wilde deugen”. In Duitse media, meldt de Volkskrant, debatteren deskundigen over de vraag ‘waarom het in het ene geval goed ging en in de zaak van Senal zo slecht verliep’. Interessante vraag op zichzelf, maar een verkeerde vraag in dit specifiek geval. Immers, als het ging om twee autochtone Duitsers, zou deze vraag niet worden gesteld en zouden deskundigen hier niet over debatteren. Ontspoorde, agressieve, gewelddadige en criminele personen zijn er altijd, overal en onder alle bevolkingsgroepen. Heeft dus niets van doen met wel of niet geïntegreerd zijn. Zo wordt tijd en energie verspild aan verkeerde (onderzoeks)vragen. Niet alleen in Duitsland, hier ook in Nederland. Net als het onderzoek van Marieke Slootman waarop zij vrijdag promoveerde naar de etnische identificatie van hoogopgeleide tweede generatie Turkse en Marokkaanse Nederlanders (zie ook column van 3 december hierover).

De liquidatiegolf in het criminele circuit van Amsterdam en omgeving heeft een nieuw dieptepunt bereikt met de moord op een vrouw. Het slachtoffer is de vriendin van een onderwereldfiguur uit de groep rond Gwenette Martha, die uit angst voor zijn leven zit ondergedoken. Het zou gaan om een Zuid-Amerikaanse, aldus de doorgaans goed ingevoerde misdaadjournalist Jens Olde Kalter. Ze werd op professionele wijze doodgeschoten op de Beeckestijn in Amstelveen. Haar dochtertje was mogelijk getuige van de moord, aldus Olde Kalter. De vermoedelijke vluchtauto werd even later uitgebrand teruggevonden op de Joke Smitlaan, minder dan een kilometer van de plaats-delict. De politie is met veel rechercheurs aanwezig in de Wild Westwijk in Amstelveen. Zij doen sporen- en buurtonderzoek. Geruchten dat het slachtoffer Willem Holleeders zus Sonja Holleeder is, kloppen niet, aldus de politie en Stijn Franken, advocaat van Willem Holleeder. RTV NH (spiegel) meldde dat eerder op de avond. Update: De politie heeft dinsdag bevestigd dat het slachtoffer de 34-jarige Luana Luz Xavier is, een bekende van de politie.

Zweden is een soort naargeestig laboratorium waar al het slechte van de moderne tijd in overdrive samenkomt: feminisme, cultuur-relativisme, virulent links-extremisme, (inheemse-)mannenhaat, massa-immigratie, islam-knuffelarij enz. Welke sporen laat dit na op de psyche van Zweden? Een ruim jaar geleden vond er in Zweden een tragisch incident plaats: een zwangere islamitische vrouw werd door een inheemse man uitgescholden, mishandeld en haar hoofddoek werd afgetrokken. Deze daad zou in de hardste termen veroordeeld moeten worden, maar de Zweden gingen een stap verder. De ‘Hijab Outcry’ beweging ontstond. Talloze Zweden en prominente figuren toonden hun solidariteit met het slachtoffer door foto’s van zichzelf met een Hijab online te zetten. Deze actie zou op nog zich toegejuicht kunnen worden. Het wordt in zijn geheel echter een ander verhaal wanneer men bedenkt dat dezelfde Zweden geen enkele solidariteitsactie beginnen voor de talloze Zweedse meisjes die jaarlijks worden verkracht en mishandeld door islamitische mannen. VN Statistieken (zie onder ‘sexual violence’) stellen dat Zweden met jaarlijks 69 verkrachtingen per 100.000 inwoners op Zuid-Afrika na het hoogste aantal verkrachtingen ter wereld kent. Islamitische mannen zijn betrokken bij 77,6% van de verkrachtingen. Misschien is het de dus de moeite waard in het geval van de Zweedse ‘Hijab Outcry’ verder te kijken dan de morele superioriteit die de leden wilden etaleren en de solidariteit te zien voor wat het mogelijk echt is: angst.

Fatsoen en behoorlijk gedrag behoren overduidelijk niet tot de sterke eigenschappen van white trash Destiny uit Nijmegen: een kopschopper met een bontkraagje. Misschien dat een cursus anger management en honderd strafregels daar verandering in brengen. Onder toeziend oog van haar lakse vriendinnen mishandelde de agressieve vmbo'er onlangs een medeleerlinge op klaarlichte dag. Om totaal onduidelijke reden slaan plotseling de stoppen door. Destiny mept, Destiny trekt aan haren, Destiny kopschopt het slachtoffer herhaaldelijk en Destiny sluit af met een doodsbedreiging. Het slachtoffer mag nog van geluk spreken dat het totale lichaamsgewicht van haar Destiny de vijftig kilogram niet overstijgt. Echt gespierd is ze ook niet, slechts ongemanierd. Zo is het genoeg Destiny.

Welkom in de wond're wereld van 'kunstenaar' Erick de Hollander - een planeet met een eigen eigen realiteit, een plek zonder lichamelijke ongemakken en verslavingen. De Hollander is muziekproducent van beroep, fulltime (hard)drugsgebruiker en creatief met cocaïne. Eens in de zoveel tijd maakt hij een nieuwe beeltenis met drugs. Of zoals hij het zelf omschrijft op zijn Facebookpagina Art with Cocaine.: "I use cocaine and make artwork with it." Erick heeft in ieder geval geen drugsprobleem, benadrukt Erick. Oké, hij snuift dagelijks 2,5 gram (!) cocaïne, maar zou probleemloos zonder kunnen, aldus Erick. "Ik denk niet dat ik verslaafd ben, want dat betekent dat je niet zonder kan. Een mens kan prima zonder eten, zonder drinken; wat dan ook. Het woord 'verslaafd' is verkeerd geïnterpreteerd in het woordenboek." Erick bagatelliseert graag het gevaar van zijn kunstvorm. "Elke drugssoort kan dodelijk zijn, maar een appel ook. Je kan erin stikken bijvoorbeeld." Zo is het maar net Erick, aan de slag. Wij willen voor vrijdagmiddag het GeenStijl-logo in onze mailbox. Update: Goh, dat duurde niet lang. Exact een uur na publicatie ploft er al een mailtje op onze deurmat. Winning.

Om maar even met een depressief citaat in huis te vallen: "Ten opzichte van 2007 is in Nederland het zelfdodingscijfer met 25 procent gestegen. Alleen in Griekenland is de stijging groter." Griekenland, godbetert. En nog erger: "Het is nu met 11,0 per 100 duizend inwoners weer op het niveau van begin jaren negentig". Toen zagen reaguurders er zo uit, maar men berooft zich heden vaker van het leven. Dan gaat er echt iets heel goed mis. Hier volgt een voorzichtige analyse die de stijging van de afgelopen jaren verklaart. Het Koningslied wordt door de wetenschap als causale factor genoemd in onze landelijke dopamine deficiëntie. De penaltyreeks tegen Argentinië werd opgevolgd door een ongeëvenaarde spike in de verkoop van single blade razors. Onze Vaderlandsche Band Aid met het nummer "Doen ze daar aan Kerstmis"? stuurde menig zelfdoder in de dop over het randje. Sinds 2007 is Nederland niet 1, maar 2 keer voorover gebogen door clown Bassie en zijn klote viral campagnes. De ene keer voor Ohra, de andere keer voor de voedselbank. Gordon hield het nog geen week uit op zijn onbewoonde eiland en lanceerde bij terugkomst zelfs een late-night show. Beroepsvereniging Grafdelvers Nederland verklaarde: "bedankt hè Goor!" Ook kwam Emile Ratelband weer in het nieuws. Het feit dat de aanleiding hiertoe niet was dat hij zichzelf bij de suicide statistieken heeft gevoegd, joeg de minder levensminnenden over de kling. Het is de veiligste en meest vredige tijd om op het Europese continent te leven, maar dat mag allemaal niet baten. Nederland wil dood.

Zeg eens C1000 Enschede, wat zijn dat voor fratsen? Ergens in de regio ligt momenteel een overambitieuze inbreker in de foetushouding met een enorme deuk in zijn zelfvertrouwen. De bewapende bivakmuts deed een faliekant mislukte poging tot inbraak in de supermarkt van Raymond Janssen. Samen met een maat verscheen hij in het holst van de nacht aan de deur van de onderneming. Een beetje rukken, breken, wrikken en zelfs een soort karatetrap. Alle opgekropte emotie van een slechte en niet begrepen jeugd komen eruit. Het duo druipt uiteindelijk teleurgesteld af na een lange, zeer pijnlijke minuut. Een beveilingscamera filmde alles. De gedupeerde supermarkteigenaar zette de beelden op Facebook, vermoedelijk pas nadat hij de mislukkelingen eerst heel hard heeft uitgelachen. Echt hoor. Hoe moeilijk kan het zijn: automatische schuifdeuren openbreken met een breekijzer. Maar nee, het enige dat de jongens hebben gedaan is fikse schade veroorzaken. Zo'n achtduizend euro. Prutsers.

Een trieste vertoning is het wel. Man wil zich inzetten ter behoud van het Amazonegebied en verzint hiertoe een volstrekt ecologisch verantwoorde actie. Hij wilde zich in een beschermend pak op laten eten door een Anaconda, om zich vervolgens weer uit haar lichaam te laten trekken. Heel fijn, zo'n maaltijd. Maar goed, zover kwam het nooit. De Anaconda dreigde de armen van het subject te breken, waarna hij met veel ecologisch verantwoord geweld ontzet moest worden. Fail. Na de breek een filmpje van een echte vintage baas, die zonder Master Chief armor met een Anaconda worstelt in een zwembad. Dit deed hij om aandacht te vragen voor zijn zaak: het wereldwijde behoud van zwembaden.

Ben je dan een lul of ben je dan een lul? Deze VN-diplomaatdinges heeft gewoon een Hummer aangeschaft als vervoersmiddel in Oeganda. Een land waar het gemiddeld netto maandsalaris 265 euro is (en benzine 1,11 de liter). Nu rijdt de VN wel vaker met Hummers, maar die zijn wit en worden ingezet als militaire voertuigen. Dit is gewoon een diplomatenbak, gezien het UN-kenteken. Tenzij iemand met sterke tegenargumenten komt. Netjes op de foto gezet door onze man in Kampala. Nu is een Hummer sowieso al een rijdende middelvinger, maar deze is extra groot omdat de Verenigde Naties zelf nog in september hun pedante foeivingertje opstaken naar iedereen in Oost-Afrika die in benzineslurper rond rijdt (spiegeltje). En dan zelf in blingbling Hummers rondrijden. Het enige excuus dat de eigenaar van deze auto heeft, is als hij niet van de Verenigde Naties is, maar een terrorist die met een UN-kenteken rond rijdt. Dat schijnt een dingetje te zijn in Oeganda (kraaltje). Maar verder, behoorlijke asociaal, hypocriet en geld verspillend van deze diplomaat. Danny Ghosen, ga er heen en laat je op je bek slaan. Dit pikken we niet!