Geenstijl

Wat is dit nou weer

Een dronk, wij hebben 'm. We laten het wel aan anderen over om te bepalen of het een goede of een kwade is. Het dronkemansgelal van André Hazes hierboven zal men wel scharen onder 'gezellig en z'n pa hield ook zo leuk van de groene rakkers', maar de manier waarop hij zijn tong gebruikt als breekijzer om de mond van zijn vriendin te forceren is best wel opdringerig en creepy. Dat bedacht Dreetje zelf waarschijnlijk ook, want de beelden die hij met zijn dronken kop op Instagram slingerde heeft-ie er snel weer afgetjoept - ze stonden ooit hierrr. Maar het internet vergeet NOOIT. De vriendin (de laatste, de ander die heen en weer wordt geslingerd is ma) is trouwens Bridget Maasland (55), die vijf jaar geleden naar eigen zeggen géén seks heeft gehad met Hazes, terwijl er volgens de bronnen van Evert Santegoeds wel degelijk sprake was van seks - de slipjes zouden op de grond hebben gehangen. Bridget spande echter een rechtszaak aan, volgens haar was er geen sprake van SEKS met André Hazes, maar was het slechts 'een heftige zoen'. Nu weten we in ieder geval hoe dat eruit ziet: eendimensionaal en verdrietig. Einde Bridget & Dré-journaal van vrijdag 27 december, hopen op een vrolijkere editie, morgen.

Kijkcijfers Margriet van der Linden laatste avond helemaal ingestort (maar dat kan ook aan Halina Reijn liggen)

Kerst is voorbij en we rollen vechtend het nieuwe decennium in. Want iedereen is nog steeds woedend op KRO/NCRV, die een oorlogsmisdadiger als slachtoffer portretteerden, tot grote instemming van NSB Handelsblad. Hierboven een tweet van van de programmamaaksters, die niet begreep waarom zelfs KRO-collega Teun van de Keuken ("pijnlijk en niet te verdedigen") zich bij de afkeuringsdienst aansloot. Ook een andere KRO-prominent, Hans Laroes, sloot zich een keer bij het juiste inzicht aan. Ook Pieter Omtzigt en Harald Doornbos (draad!) legden hun gewicht er in, maar de KRO ziet de eigen plaat voor de kop totaal niet. Ondertussen, twee dagen later, is Eveline de Vletter trending, is Laura Hansen trending, en is Margriet van der Linden trending.

Een enkeling piept nog een whatabaudettism, door te klagen dat Thierry ook niet goed of kritisch genoeg werd bevraagd. Dat was ook een slap interview, ja (die Margriet is nou eenmaal niet zo goed), maar de meeste mensen begrijpen nog wel dat een democratisch gekozen politicus die nooit deel heeft genomen aan een gewapende strijd logischerwijs een andere benadering krijgt (en verdient) dan een vrouw die uitreisde naar een genocidaal islamitisch kalifaat en daar met een aai over de bol, een boekdeal en een film vanaf komt.

Leuk bonusfeitje dat toch wel relevant is: het Margriet-programma is geproduceerd door Irene van den Brekel, de vrouw van Kajsa Ollongren, die minister is voor D66, de partij die alle Laura Hansens terug naar Nederland wil halen. Waarmee het witwassen van een kalifaatkip toch een raar chloorsmaakje krijgt, nietwaar? Misschien stelt iemand nog wel Kamervragen, want zelfs de vvd is niet geamuseerd, en vraagt zich af of Laura ook nog een vergoeding ontving van de KRO.

WIj snappen er geen quota van

Na het afschaffen van het melkquotum vreesde iedereen dat de quota langzaam uit zouden sterven, maar ineens duiken ze overal weer op. Je hebt nu niet alleen vrouwenquota in de Raad van Commissarissen van bedrijven, maar ook vrouwenquota in de kunst! Wij willen dan graag ook een leguanenquotum in de dierentuin, een plankenquotum bij de doe-het-zelf-zaak, een huidverzorgingsproductenquotum bij de drogist, een oorlogsmisdadigersquotum bij interviewprogramma's op de NPO, een zwartlakquotum voor overheidsdocumenten, een loempidellenquotum in de snackbar, een letter G-quotum op toetsenborden, een tramshotsquotum in de nieuwe afleveringen van Baantjer, een Quote-500-quotum in artikelen over Gerard Sanderink, een linksbuitenquotum bij aankopen van Feyenoord en een sigarenquotum tijdens het biljarten. Doe sowieso maar een quotaquotum voor onze samenleving als geheel. Geen quotum is illegaal! Ja toch?

Ja, oud nieuws natuurlijk, maar jeetje.

De afgelopen vier jaar werd de eigen bescheiden doelstelling van de politie - een pakkans van 10% - niet eens gehaald en in 30 gemeenten zijn er na 2000 inbraken welgeteld 0 verdachten. En ja, dat komt eigenlijk vooral omdat ándere nog zwaardere criminaliteit alle mankracht opeist. "Het gaat hier om dingen die je moet naspeuren en uitzoeken. Als je dan veel capaciteit nodig hebt voor grootschalige inzet op bijvoorbeeld drugs- en wapenhandel, heb je minder mensen om systematisch onderzoek te doen naar woninginbraak," aldus criminoloog Jasper van der Kemp van de Vrije Universiteit. En natuurlijk door gezichtsbedekkende kleding die inbrekers dragen ondanks dat hier heel duidelijke wetten tegen zijn. No face no case. 

"Zo ontbreken regelmatig aanknopingspunten als een signalement van een verdachte, camerabeelden of informatie over voertuigen." De politie laat weten dat elke hoop op een beetje orde in deze ONLEEFBARE ANARCHIE tevergeefs is. "De boodschap dat een woninginbraak waarschijnlijk niet wordt opgelost, is geen prettige voor een slachtoffer. Maar het is wel een realistische boodschap, waarmee de politie valse verwachtingen wil voorkomen. Dat dit frustreert, snappen we, maar het is wel eerlijk." Interactief kaartje van Hoe Erg Alles Is bij u in de buurt, hier bij RTL Nieuws.

"""HET IS DE SCHULD VAN DE MUZIEK"""

Gezellige headline hedenochtend: "Politie in grote steden vreest geweld door drillmuziek." Rapmuziek waarin Pietje een grote bek heeft over Klaasje en dat wordt dan knokken. Maar in die headline gaat het al mis. Het luisteren van rap maakt je niet crimineel. Het spelen van Carmageddon zorgt er niet voor dat je met je auto voor poppetjes heen gaat rijden. Het belijden van het christendom maakt je niet een pedoseksueel. Het bezitten van een Audi RS6 maakt je nog geen plofkraker. Een verkeerd karakter en moreel verwerpelijk gedrag wordt niet gekweekt door rapmuziek, maar door opvoeding, cultuur, educatie, perspectief, mores, matties, armoede en het stokpaardje van jongerenwerkers: "Het ontbreken van rolmodellen." Het probleem is niet de drillmuziek, het probleem is dat we in bepaalde wijken in dit land een zooi jongeren hebben zitten die varen op een gebroken moreel kompas, jongeren die er zelf voor kiezen gekwetst te zijn en vervolgens bepaalde handelingen verrichten die ze normaal achten. Jongeren die, als we het probleem moeten benoemen, worden gezien als slachtoffer. Maar hey, laten we ons vooral drukmaken om de kerstboom van de koning.

LOL @ AMSTERDAM

In vissersplaatsje Urk en in GroenLinks-bolwerk Amsterdam wonen de meeste mensen met de achternaam 'De Boer'. Zou je niet zeggen. na die randstedelijke haatcampagne jegens de agrarische regiomensen die zo dapper strijden voor hun toekomst. Maar toch is het zo. Amsterdam kent een schrikbarend hoog aantal mensen die De Boer heten. Het ziet er werkelijk zwart van! Zeggen wij niet. Zegt de Familienamenbank. En nu we het toch over banken hebben. In Zutphen en omstreken hebben sommige mensen maar 30 euro per week voor boodschappen (door de btw-verhogings en lastenverzwarings van Rutte 1,2,3) en moeten ze naar de voedselbank voor extra eten. De Voedselbank Zutphen moest net in de week voor Kerst sluiten want het was onveilig om nog langer het pand te betreden. KlimaatScrooges van GroenLinks en VVD66 hadden namelijk ZONNEPANELEN op het dak van de voedselbank gezet, waardoor de hele constructie niet langer betrouwbaar was. Maar gelukkig waren daar DE BOEREN met een schitterende actie waardoor de arme gezinnen toch nog een fijne kerst hadden. Om te janken zo mooi.

Maar is het een veilig lijntje?

De nieuwe verslavingsmaffia: smartphonebouwers! De broer van über-coke-kingpin Pablo Escobar is in de tech gedoken. Samen met een dude die het midden houdt tussen een Zweedse volkszanger en een dommekracht die openstaande schulden moet innen, bouwt hij een vouwbare smartphone. Lekker met campy gouden letters. Onduidelijk of je er een veilig lijntje naar de scooterbezorgers mee kunt leggen, en of er achter de accu een geheim vakje in zit om je eigen stash in te vervoeren. Maar we willen 'm ongezien hebben.

Genees dan!

Mensen doen rare dingen op tweede kerstdag. In de file naar een outlet bij Roermond, naar de Top2000 luisteren, boos worden op een tv-programma, op Twitter kijken of er al ruzie in de familie is of gewoon naar buiten. Als er dan ook nog een zonsverduistering is, gaan ze in Taj Sultanpur (7000 inwoners) buiten kuilen graven om gehandicapte kindjes in te stoppen. Want dan gaat het over, ofzo. Nu niet te hard lachen om zoveel middeleeuwse tribale dommigheid. Wij kennen een land waar je jaarlijks met een doktersverklaring moet aantonen dat je kind een chromosoompje meer heeft. Fijne dag!

En daar krijgen we vroeg of laat allemaal last van

Wij waren in april al een beetje in paniek, en inmiddels houden ze het bij Tubantia ook niet meer droog: Rian van Rijbroek (bekend van Nieuwsuur) is datareus Centric nu echt in de kabelgoot aan het trappen. De ene na de andere topman stopt, wordt ontslagen, of krijgt een fopproces aan z'n rianvanrijbroek en Gerard Sanderink - alleenheerser van de toko - wordt met de dag gestoorder. Tubantia heeft het kerstverhaal van het jaar en dat staat te vol met waanzin om het allemaal te citeren: je moet dit echt zelf even lezen. Want Centric zit in ongeveer alle (overheids)systemen waar je als burger wel eens mee te maken kunt krijgen, en die systemen zijn besmet met een bizar complotvirus en een vleugje vrouwelijke verleiding door Rian van Rijbroek, de Data Hari van IT-miljonair Sanderink (die laatst nog de voorpagina van het FD wilde kopen om een eigen versie van een interview te plaatsen - audio, vanaf 6'20). Centric zelf heeft ook al gereageerd: het is allemaal nepnieuws (en Rian weet er van). De blue screen of death is echt niet ver weg meer. Ctrl/Alt/Del, werkt dat nog?

Hell hath no fury like a eurocrat scorned

Het is de Britten gelukt om het laatste restje waardigheid uit Frans Timmermans te wringen. In een pathetische liefdesbrief vol platitudes kwijlt de Dichter des Niemandslands vandaag de krant van argeloos ontbijtend Engeland vol met zijn pijn over hun vertrek uit de EU: "I know you now. And I love you. For who you are and what you gave me. I’m like an old lover. I know your strengths and weaknesses. I know you can be generous but also miserly. [...] You have decided to leave. It breaks my heart. [...] Truth be told, I felt deeply hurt." Ach ende wee. Frenske heeft auwie in het brakke hartje, en kwets in het tere zieltje, en gedraagt zich nu al een half jaar als een gefrustreerd wijf dat haar ex haat / terug wil / haat / terug wil / haat / terug wil, en maar niet stopt met sms'en en whatsappen en bellen en briefjes onder de ruitenwisser stoppen.

Afgelopen zomer stond Timmerfrans nog tegen de BBC te trashtalken en roddelen over hoe zijn ex-geliefde Engelanders zich van een boek vol "Harry Potter-truukjes" bedienden, waarmee ze "als idioten rondrennen", en dat bewoners van het land hem nog het meeste doen denken aan de klunzige karakters in Dad's Army. Hetzelfde land waar hij nu in lelijke lyriek zijn lofzang overheen spettert, als een puber die zijn onbedwingbare sentimenten over z'n eerste jeugdliefde in een ouwe sok deponeert: het droogt nooit mooi op. Als dit onbeholpen proza van geprojecteerde eigenliefde überhaupt een naam mag hebben, noemen we het een sonniet van de ongekozen klucht.