Het is weekend. Reken maar.

When I heard the learn'd astronomer,
When the proofs, the figures, were ranged in columns before me,
When I was shown the charts and diagrams, to add, divide, and measure them,
When I sitting heard the astronomer where he lectured with much applause in the lecture-room,
How soon unaccountable I became tired and sick,
Till rising and gliding out I wander'd off by myself,
In the mystical moist night-air, and from time to time,
Look'd up in perfect silence at the stars.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. De een is vrij. De ander niet

Hij heeft nog nooit gedanst. Hij kent zijn doel.
Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel
Zomaar een lach verschenen, maar die nacht,
Nadat de gek de nar had omgebracht,
Kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret,
En maakte onbespied een pirouette.
Dank, dank, riep hij, het monster is geveld.
Hij oefende het woord 'geschokt' voor morgen
En sliep als twintig ossen kunnen slapen.
Straks is hij, voor de camera, vol zorgen.
Natuurlijk is hij zwaar tegen geweld.
Daar klinkt verdomd weer zijn belegen lied.
Hij loopt op straat, ondraaglijk rechtschapen,
En ziet nog steeds het echte monster niet.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Kalm aan makkers.

Deign at my hands this crown of prayer and praise,
Weaved in my lone devout melancholy,
Thou which of good hast, yea, art treasury,
All changing unchanged Ancient of days.
But do not with a vile crown of frail bays
Reward my Muse's white sincerity;
But what Thy thorny crown gain'd, that give me,
A crown of glory, which doth flower always.
The ends crown our works, but Thou crown'st our ends,
For at our ends begins our endless rest.
The first last end, now zealously possess'd,
With a strong sober thirst my soul attends.
'Tis time that heart and voice be lifted high;
Salvation to all that will is nigh.
Prettig weekend. En be nice.

Maar niet zijn streken want HET IS WEEKEND!

Wie het hevigst verlangt naar de ochtend
raakt als eerste verstrikt in de nacht.
Tot in het holst van de kast loert nageslacht.

Zeker eerst vertederd toezien hoe de kindren
elkaar op een lentebriesje blazend zich
vermakend tussen omgekeerde hoge houten stoelen
voortplanten, dan je aangesproken
voelen bij het noemen van je naam
en ook nog eens als een geparkeerd station
luisterrijk te kijk staan
terwijl je zit te eten met andermans mond
omdat je de jouwe wil sparen
voor woorden die je nooit zult spreken.

– welke zou je trouwens ook niet weten –

Prettig weekend.

Het is weekend!!! Hieperdepiep hoera!

Passing the American graveyard, for my birthday
the crosses stuttering, white on tropical green,
the years’ quick focus of faces I do not remember...

The palm trees stalking like deliberate giants
for my birthday, and all the hot adolescent memories
seen through a screen of water...

For my birthday thrust into the adult and actual:
expected to perform the action, not to ponder
the reality beyond the fact,
the man standing upright in the dream.

Prettig weekend. En be nice enzo.

Het is weekend. Ook voor Mireille.

Nu wij leven in het licht,
Nu we hier leven dicht bij het licht,
En nu het licht onze lichamen omspoelt,
Onze lichamen omsluit
In een halo van vreugde,
Nu we hier zijn met de rivier in zicht,
In middagen die nooit verkoelen

Nu we het licht rondom onze lichamen voelen,
Nu we op onze bestemming zijn aangekomen
En van de wereld van het isolement afscheid hebben genomen,
De innerlijke wereld van het isolement,
Om te baden in de onveranderlijke, vruchtbare vreugde
Van een nieuwe wet,
Nu,
Voor het eerst,
Kunnen we het einde van de oude heerschappij beschrijven
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ook nu is het weekend.

de bomen komen uit de grond
en uit hun stam de twijgen
en ied'reen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen
we zien ze vallen op de grond
en dan opnieuw weer groeien
zo heeft de aarde ons geleerd
dat ál wat sterft zal bloeien
Prettig weekend. En blijf thuis.

Het is weekend. Vanaf hier. Proost.

Terwijl het regent tussen u en mij
is elke afstand bezig te vermind'ren.
Ieder figuur aanschouwt zijn overzij
zonder zich door de stof te laten hind'ren.
En vage sluiers nemen omtrek aan.
Een omgekeerde orde is op handen.
Ik zie uw ogen in de regen branden.
Om mijn gelaat liggen uw natte handen.
Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Lekker.

Out of the night that covers me,   
  Black as the Pit from pole to pole,   
I thank whatever gods may be   
  For my unconquerable soul.   

In the fell clutch of circumstance 
  I have not winced nor cried aloud.   
Under the bludgeonings of chance   
  My head is bloody, but unbowed.   

Beyond this place of wrath and tears   
  Looms but the Horror of the shade, 
And yet the menace of the years   
  Finds, and shall find, me unafraid.   

It matters not how strait the gate,   
  How charged with punishments the scroll,   
I am the master of my fate:
  I am the captain of my soul.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Met een kuchje.

Mijn as wordt begraven op het kerkhof te Greonterp.
De mensen die komen kijken, krijgen met onbekrompen maat te drinken,
de kinderen ook, dat staat geschreven.
Er komt een houten kruis, waarom te lezen valt:
GOD IS LIEFDE, verder niks.
Dan komt de harmonie, en speelt een lied,
langzaam en vroom, met veel koper.
Als er wel wolken maar geen wind is wordt de hemel
een sluier van stilte,
en daalt iets neer dat veel lijkt op geluk.
Prettig weekend. En be nice.