Bekakte VrijMiBo

het geluid van samen
schuilt in de herinnering
van gebouwen en het gras
ligt uitgestrekt in onze dromen
als de horizon
ik wacht
met gesloten ogen
een hart wagenwijd open
smachtend naar vervulling
als de ochtendstond
die als muziek in de oren
de wereld rond
ons verbindt
en laat weten
dat alles samen komt
VrijMiBo Vanuit Een Keldertje

Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis
nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen
men moet nog boodschappen doen voor het donker
de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder
men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters
een harnas aanmeten, ijswater koken leren
men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen
zijn huis ontwennen, zijn inktlint vernieuwen
men moet nog een kuil graven voor een vlinder
het ogenblik ruilen voor zijn vaders horloge
Prettig weekend. En be nice.
Slapeloze VrijMiBo

In de nachtwind, als ik niet slapen kan,
hoor ik de toorn en het lijden van God.
Maar boven de storm uit
hoor ik de stemmen van miljoenen zielen,
voor eeuwig verloren,
die roepen om gerechtigheid.
Wat hopen zij? Wat denken zij?
Wat denken zij van Hem?
Wat denkt Hij van Zichzelf?
Prettig weekend. En be nice.
Gordel om de VrijMibo

De kunst van feesten
is de kunst je als een kenner te vervelen
en langzaam, slok na slok, de doffe streken
van het daglicht te vergeten, is de kunst
je lichter te bewegen, wild en wilder
alle hoop en wanhoop van je af te slaan,
is de kunst een schoonheid te bewegen
naar het Prado van je bed te gaan.
Prettig weekend. En be nice.
De Zomer van de VrijMiBo

Beauty makes me hopeless. I don't care why anymore I just want to get away. When I look at the city of Paris I long to wrap my legs around it. When I watch you dancing there is a heartless immensity like a sailor in a dead-calm sea. Desires as round as peaches bloom in me all night, I no longer gather what falls.
Prettig weekend. En be nice.
Het Schema van de VrijMiBo

Ouder worden en niets meer begeren,
Niet van zichzelf en ook van andren niet,
Geen liedren meer om vrouwen te bezweren,
Alleen een lief dat liever contanten ziet.
Wat mij verlaten wil, dat laten varen,
Geluk gelaten door genot vervangen.
Slechts de herinnering aan de droom bewaren,
Waarin ik bellen blies met holle wangen.
Prettig weekend. En be nice.
De VrijMiBo is een Pooltje

Je kent het wel, het voetbalspel
De leeuwen van NL
Staan klaar voor de aftrap en je weet het
De nummer één, auf wiedersehen
Je kan er niet omheen
Gap, we gaan nu samen voor de beker
We doen de leeuwendans, juich, dans
We geven ze geen kans
We doen de leeuwendans
Ik juich en dans, juich, dans
We doen de leeuwendans
We geven ze geen kans
Ik juich en dans
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo van Lienden

Een stille dag is om mij heen
en in mij is het leven flauw,
ik voel de angst des wezens nauw
en ben in mijne vrede alleen.
Is er in mij de aandacht niet
van verzen en hun stil verricht
inschikken tot dit klein gedicht
van iets geluk en licht verdriet?
dat gij nog eens mij waart nabij
en ik u koel en zuiver vond
en wel in droefenis verstond
het verre tussen u en mij.
Prettig weekend in Lienden. En be nice.
BeLaRus VrijMiBo

Come in, Maxim!... This is Minsk
choked under a pillow of clouds.
There’s you: a statue in a heavy coat.
Here all monuments wear coats
not wool, but linden bark coats
with bee fur collars.
In their pockets monuments keep belts.
And under collars monuments have necks.
In winter shadows insulate the walls.
Windows and cracks are plucked with shadows.
In museums on display are coats
and nooses. And water is pickle-juice.
Come in, Maxim, apartment blocks
are wrapped in ammunition staircases,
and window-medals sparkle through the night.
Every building here is a kind of bust,
an elevator ascends like vomit.
Of furniture there is a stump.
Come in, Maxim,
it’s nothing like lie dying by a harbor.
Take a sit on a stump.
Don’t cast a shadow.
Keep the coat on.