De VrijMiBo Blijft Populier

Why do you shiver there
Between the white river and the road?
You are not cold,
With the sun light dreaming about you;
And yet you lift your pliant supplicating arms as though
To draw clouds from the sky to hide your slenderness.
You are a young girl
Trembling in the throes of ecstatic modesty,
A white objective girl
Whose clothing has been forcibly taken away from her.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo op bezoek

Er is altijd een zonderling
die mij wil spreken,
bijvoorbeeld als ik uien sta te bakken,
gezouten kaantjes of tout court spek.
Die zonderling is God.
Hij belt nooit aan.
Hij komt mijn keuken zomaar binnen,
neemt mij de pan uit de handen.
O Veni, Veni Creator!
Alles brandt aan.
Want God houdt niet van orde,
niet van regelmaat, heeft geen gezag.
De vlam in de pan. Precies zijn schepping:
te veel hartstocht en te weinig maat.
Prettig weekend. En be nice.
VrijMiBo on the rocks

ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen staan
werpen dammen op en dwingen
rechtsomkeert.
Prettig weekend. En be nice.
Boeren VrijMiBo

The king may rule o’er land and sea,
The lord may live right royally,
The soldier ride in pomp and pride,
The sailor roam o’er ocean wide;
But this or that, whate’er befall,
The farmer he must feed them all.
The writer thinks, the poet sings,
The craftsmen fashion wondrous things,
The doctor heals, the lawyer pleads,
The miner follows the precious leads;
But this or that, whate’er befall,
The farmer he must feed them all.
The merchant he may buy and sell,
The teacher do his duty well;
But men may toil through busy days,
Or men may stroll through pleasant ways;
From king to beggar, whate’er befall,
The farmer he must feed them all.
The farmer’s trade is one of worth;
He’s partner with the sky and earth,
He’s partner with the sun and rain,
And no man loses for his gain;
And men may rise, or men may fall,
But the farmer he must feed them all.
God bless the man who sows the wheat,
Who finds us milk and fruit and meat;
May his purse be heavy, his heart be light,
His cattle and corn and all go right;
God bless the seeds his hands let fall,
For the farmer he must feed us all.
Bij Juno het is de VrijMiBo

Zestien. — Ik liep de poort van Hageveld
uit in de rij. Seminarist. Dat ging
op zondag zo: twee uren welgeteld
de lanen door. Het heette wandeling.
Zo kwam ik voor het eerst in Groenendaal.
Het breedste pad: wat was het op het spoor?
Ze marcheerden zo'n beetje allemaal.
Maar ik keek steeds tussen de bomen door.
Midden juni geloof ik dat het was.
Iemand zwamde over de Ilias.
Maar 't was of daar, ver weg, een feest begon.
God, dacht ik, als ik daar nu zitten kon,
fosco drinken of zo op dat terras
tussen mooie mevrouwen in de zon.
Prettig weekend. En be nice.
Hemelse VrijMiBo

De grote roergangers van deze tijd,
alle rimpels met zich dragend van de levenszee,
vrezen geen verzet van de domoren van het verstand:
'wie denkt, denkt vroeg of laat wel met ons mee'.
Maar wie met onvervalste wijsheid van een ongeschoolde
en van droom en drift doortrilde hand
de hemel aansnijdt om zijn naam te kerven
in de regenbogen -
die beschouwt de gangster aan het roer als vijand.
Prettig weekend. En be nice.
Prenten in de VrijMiBo

De ruimte van een plein. Het is al nacht.
De hele dag liep ik door nauwe stegen
Waar ik verdwaasd mijn leven overdacht:
As, stof en zaagsel om bijeen te vegen.
De ruimte, eindelijk. Een klok die luidt.
Het is het stadsplein van een oude prent.
Tientallen stegen komen er op uit.
Poort, boog en standbeeld, alles is present.
Traag loop ik op het stralend marmer af.
Het is, hoe kan het anders, volle maan.
Een uil roept. In de verte klinkt geblaf.
Ik zie mijn moeder op de sokkel staan.
Prettig weekend. En be nice.
Pin de VrijMiBo

There's only one horizon, yet it can be found
in every direction we look.
You'd think it would be easier to get the hell out of here.
Just ask an iceberg.
In any Chinese restaurant, never order the 42.
Never answer your door during dinner,
it's probably another little shit peddling Snickers.
Posing behind their windows,
the mannequins remind us of their absent stylist.
This is all hero worship.
This poem ends the same way they all do—
list everyone you've ever had sex with here:
Prettig weekend. En be nice.