Afgelopen nacht Museumnacht - u weet wel, KUNST

Daar ligt hij dan. Laten we 'm gewoon Alfons noemen. Nee wacht. Zijn naam is Geilbrand, kan ons het schelen. Thuis zat Geilbrand nog even lekker aan de doperwtjes. In een diep bord natuurlijk, anders rollen ze eraf die kleine klootzakjes. Daarna een beetje van die waterige gele gel in z'n haar - hij heeft altijd van die joekels van potten. Uiteraard twee spuitjes deo van AXE onder de oksels, want je weet maar nooit hè. Geilbrand heeft ooit in een boek gelezen dat alle makers van abstract expressionisme mogen branden in de hel. Verder is hij autodidact in het agressief worden van """kunst""" - hij vindt Barnett Newman bijvoorbeeld een enorme lul, zolang hij kan herinneren. Niet dat hij een van Newmans schilderijen wilde vernielen trouwens, ten eerste hecht Geilbrand waarde aan originaliteit en ten tweede schopt hij weleens wat paddestoelen omver maar dat is het ook wel qua vernielzucht. Maar goed, de Museumnacht dus, en plots vindt Geilbrand zich terug in een kappersstoel met een cocktail van vaginale afscheiding, menstruatie en ejaculatievocht op z'n bakkes. "Het is verrukkelijk. Ik kan niet anders zeggen. Het ruikt ook heerlijk. Dus eeehhh." Lekker man pik. En straks weer lekker naar huis. Morgen sperzieboontjes.