Op 10 juli 2015 kaapte GeenStijl de vergeten kroonjuwelen van D66 en begon GeenPeil aan het verzamelen van 10.000 handtekeningen

We besloten niet al te hard op de trom te roeren vanuit de gedachte dat wanneer je voor 10k krabbels al alles uit de kast moet halen, die 300.000 sowieso onmogelijk worden. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.

Binnen GeenStijl waren de meningen verdeeld over het plan. Niemand was er tegen, dat vooropgesteld, maar de haalbaarheid werd breed betwist. Joris von Loghausen (NEP hebbe zijn ziel) wist zeker dat het onhaalbaar was. Brusselmans en Johnny Quid - beiden ook niet meer onder ons - hadden hun bedenkingen. Ikzelf vreesde vanuit het perspectief van GS dat wanneer we het niet zouden halen, ons dap’re weblog aan impact zou kunnen inboeten.

Daar tegenover stond dat ik heilig overtuigd was van de potentie van zo’n volksraadpleging, omdat de onderbuik hard borrelde op alle onvrede over de EU. We zaten in de staart van de bankencrisis, Griekenland was net door Dijsselbloem onderworpen om de euro te redden, een paar maanden eerder was de redactie van Charlie Hebdo afgeslacht door radicale moslims en midden in de Arabische Lente werd een bloeddorstig kalifaat gesticht. De EU meende desalniettemin de islamitische vluchtelingenstroom ook nog wel te kunnen schaffen. Daar zitten geen jihadisten tussen, is hysterie. We horen het Judith Sargentini nog twitteren…

Desalniettemin begonnen we dus terughoudend en met veel ironie aan de inleidende fase voor het referendum. We maakten een FAQ en met René van Leeuwen een video waarin hij uitlegde hoe je een stuk papier moet printen en een brief post, want de methodiek van het referendumsysteem was er eentje uit de tijd van de trekschuit en de postduif: alles moest op papier, en per post.

Ronald van Raak werft goeie bondgenoot

Dan nu in tijden van voetbal, tropische weerberichten en de relatiestatus van Marco & Leontien toch even een kleine verdiepingsslag. Ronald van Raak is weliswaar geen Kamerlid meer, maar hij blijft bikkelen voor het bindend correctief referendum. En in EenVandaag zien we  - behalve beelden uit de tijd dat Jan Roos nog niet met z'n veel te dikke kop te dicht op een camera aan onduidelijke dingen uit vreemde verpakkingen moest likken om in zijn dagelijks bier te kunnen voorzien - dat hij in Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen iemand gevonden heeft die zijn rapporten wilde lezen, én instemmend reageert: "De burger heeft recht op wetten die werken en redelijk zijn. Dan moet de burger af en toe ook in de gelegenheid zijn om aan te geven of iets werkt, of niet. Dat is beter dan slechts eens in de 4 jaar stemmen." Ja. Want in het Torentje, het Catshuis en de achterkamers van de formatie lijken ze het te zijn vergeten, maar: de kiezer is er ook nog. Maar die wil pertinent andere dingen dan de politiek. Dus de politiek zal niet heel veel haast hebben om een nieuwe referendumwet aan te nemen. Joehoe Mariëtte Hamer. Nodig na al die lobbyclubs, klimaatjengels en Postcodeloterij-spammers ook de Ombudsman eens uit, om zijn rapport over het referendum te lezen?

Omdat bijna niemand weet wat te doen. Hakken wij de knoop in uw maag wel door.

In tegenstelling tot de Haagse politiek is GeenStijl zelf ten diepste democratisch. De Haagse democratie is als het referendum: afgeschaft. Het is nutteloos. U wint nooit. Niemand krijgt z'n zin. Ze doen niets wat ze beloofd hadden en alles wat ze nooit op vooraf verteld hadden. Maar voor wie toch heel graag een keus wil maken, hebben we per kanshebbende partij een kandidaat gekozen waar we ons stijlloze stempel op drukken. Om u te helpen bij uw keuze. Doe er vooral niks mee, uiteindelijk maakt het toch allemaal geen reedt uit. Partijen staan op volgorde van lijstnummer dus daar moet je alvast niks achter zoeken, zeggen we vooral tegen de FvD'ers. Die zich daarmee alvast kwaad kunnen maken om hun voorgevoel bevestigd te zien door naar lijst achtentachtig dertien te scrollen. Alle anderen wensen we veel wijsheid.

Wie nu nog vvd stemt, heeft schijt aan het feit dat hij eerder met GroenLinks dan met PVV zou willen formeren. De uitholling van het bestuursrecht interesseert je helemaal niks, de toeslagenaffaire laat je koud en het beangstigende precedent voor je eigen uitgeholde rechten vrees je verder ook niet, want in jouw leven gaat alles best wel prima en tien jaar vvd heeft daar geen negatief effectief op gehad. Nou, dan moet je gewoon een grote jongen zijn en op Mark Rutte stemmen. Weinig keus ook, de rest van de lijst bestaat uit fractielaven, voormalige politiek assistenten en een heleboel andere empty suits. Rutte is het laatste USP van de vvd en die zit zó comfortabel in z'n eigen machtspositie dat het inmiddels is alsof je naar een softijsmachine kijkt die zichzelf staat te likken. Het is een man die geniet van zijn onopgemerkt gebleven erectie, zei Pieter Bouwman laatst en dat definieert zijn smiechterige machtsge- en misbruik uitstekend.

De PVV blijft een eenmans-BV rond Geert Wilders, met maar 1 keihard product in het assortiment: anti-islamretoriek. Heel fijn, want die ideologie kan niet hard genoeg bestookt worden. Maar in Wilders' schaduw zijn een paar Ausdauers opgestaan in de afgelopen jaren. Fleur Agema natuurlijk op zorg, maar ook Beertema, Kops en De Roon doen hun werk verdienstelijk. Léon de Jong is een rijzende ster. Maar we hebben één absolute favoriet: Martin Bosma.

Naast het diep ingesleten karrenspoor van de colonnes van de kartelmacht, staat Bosma immer meewarig de afbraak van inspraak en de centralisatie van de macht gade te slaan. Enerzijds een clochard in de Kamer, een miskend politiek talent (en daarom aartslui in uitvoerende taken), anderzijds al jaren de meest scherpe stilist van het parlement. Geef Martin een beetje zingeving en hij straalt, zoals wanneer hij als voorzitter met strakke hand en smakelijke steekspelletjes debatten mag leiden. Maar het liefst horen wij hem tekeer gaan tegen D66, de nieuwe adel onder wiens hand onze democratie elke dag een stukje verder afsterft, een feit waar Bosma ze in stijlloze snedigheid steeds aan blijft herinneren. Stem je PVV, stem dan Lijst 2, Nummer 7, op de GeenStijl van de Tweede Kamer.

Als onverwachte uitdager voor het partijleiderschap versloeg de inhoudelijke maar doorgaans toch wat introverte autist Omtzigt bíjna Hugo de Jonge en zette daarmee het CDA op z'n kop. De man die onrecht en corruptie tot in Azerbeidzjan of Malta achtervolgt om het recht te zetten, kwam door het Toeslagenschandaal tot de conclusie dat het Nederlandse systeem op papier prachtig is, maar in de praktijk net zo verrot als in derdewereldlanden - en besloot zich toe te leggen op een nieuw sociaal contract. Als eenmans tegenmacht met een enorme persoonlijke achterban geeft hij inhoud aan een verwelkte volkspartij van een McKinsey-Minervaan die in een schaatspak vooraan de partijlijst glijdt. Je wilt niet op het CDA stemmen? Dat snappen we. Wij ook niet. Maar als je op Omtzigt stemt, stem je geen CDA. Dan stem je Omtzigt. En hoe awesome zou het zijn als ie een Verdonkje doet en meer stemmen haalt dan Wopke, de stationwagen-variant van het Model Mark Rutte? Lijst 3, nummer 2. Sowieso de mooiste posters.

GEENPEIL WINT: 32.2% OPKOMST, 61.1% TEGEN