Armand Sag is een Turks-Nederlands historicus. Hij heeft nu bijna een jaar zijn vierjarige dochtertje niet mogen zien.

De ex-vrouw van Armand doet er alles aan om hem het contact met hun kind te beletten. Zijn ex verklaarde tot twee keer toe dat Sag zijn dochter naar Turkije zou willen ontvoeren.

De rechtbank concludeerde uiteindelijk dat zij geen enkel steekhoudend argument had om hem te beletten zijn dochtertje te zien.

*Maar toen beweerde de ex opeens dat hij zijn dochtertje zou hebben misbruikt, waarop de omgangsregeling door Jeugdzorg direct werd stopgezet. Uit onderzoek van Jeugdzorg bleek dat haar beschuldigingen ongegrond waren. *

*Eerder dit jaar was Sag een van de hoofdpersonen in de NPO 2-documentaire Verstoten Vaders. Wat is er sindsdien gebeurd? *

Met Armand Sag*, advocate Henriette Nakad-Weststrate, Metje Blaak, Bernadette de Wit, Yesim Candan, Danny Linden en Henk Bakboord. *

Techniek: Willem Davids

Ophoepelen jullie

Hallo. Hier spreekt uw stijlloze redactie. Vanaf het strand bij Petten, met uitzicht op een kerncentrale, die nog niet brandt maar dit terzijde (filmpje). Mosterd heeft koud bier meegenomen, Ronaldo een bal en Spartacus een zwembroek. Het is hier best leeg en rustig, en je mag een hond meenemen, in je gratis geparkeerde auto. (FF door het bos, en dan langs de villa van de Brandt Corstiusjes naar het strand.) Maar dat is voor u geen enkele reden om ook naar Strand Petten te komen. Blijf weg. Hoepel op. #BlijfThuis. Laat ons met rust. Het is een feestdag, ook voor ons. Doei.

Muntz&Van Amerongen eindelijk naar de kapper!

*Muntz&Van Amerongen gingen eindelijk naar de kapper en dat leverde schokkende beelden op, met name de Coupe Corona van Robbie. Van Amerongen houdt niet zo van Duitsers en ging voor Kort Amerikaans. Yesim en Henk hadden Prem uitgenodigd om te discussiëren over de Divibokaal en waarom uitgerekend hij bovenaan het lijstje stond van Nik&Charlotte. Het bleef nog lang onrustig. *

Techniek: Willem Davids

*En alweer zo'n bijzonder uitzending van After Lockdown TV. De legendarische Mark Foggo praat en zingt vanuit zijn villa in Bangkok, muzikaal ondersteund door zijn bandleden in het koude kikkerland Nederland. *

*De held van Robbie Muntz (die hem ooit zag optreden in Nunspeet en toen stante pede besloot om ook in de showbizz te gaan) kwam via Londen begin jaren tachtig in Nederland terecht en vormde de groep Mark Foggo&The Secret Meeting. De band speelde een kruising tussen new wave en 2 Tone-ska en brak door met New Shoes. De rest is geschiedenis. Doe Maar leende de muziek en de groupies van Mark, waardoor hij zich gedwongen zag van Eindhoven naar Thailand te verkassen. Hij treedt op zijn 69ste minimaal honderd keer per jaar op over de hele wereld. Een levende monument, vrienden: de Engelse Barry Hay! * Mark Foggo - New Shoes

Dit is een intermezzo van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Gisteren publiceerde dit medium een screenshot van een vergaderverslag van de directie van UWV WERKbedrijf. Dit is niet de tak van het UWV die uitkeringen uitdeelt aan zieken, arbeidsongeschikten, werklozen en werkgevers met coronaverschijnselen, maar de tak die mensen aan werk helpt. In dat screenshot valt te lezen dat WERKbedrijf-directeur Tof Thissen zijn ondergeschikten vraagt om het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid niet te vertellen dat dienstverlening via het digitale kanaal goed loopt. Als de ambtelijke top daar achterkomt dan is het post-corona een argument om het WERKbedrijf te saneren, zo meldt het verslag.

Als UWV-insider en overheidswatcher kan ik hier veel over zeggen. Ik pik er een paar zaken uit die zeker niet allemaal negatief zijn voor het UWV WERKbedrijf en directeur Thissen (volgende week weer over echte bedriegers). Ik denk dat die observaties interessant zijn voor wie wil begrijpen hoe het bestuur van de overheid werkt en hoe het beter kan. 

Eerst en vooral: ja, Thissen roept op om de bron van zijn budgetten, het ministerie van SZW, in het duister te houden. Is dat fout? Ja, het is verschrikkelijk fout en helemaal nu de wereld in brand staat. Het UWV WERKbedrijf is een dure club die de komende tijd nog veel meer belastinggeld gaat verbranden spenderen. Als de hand die het UWV voedt wordt misleid, dan wordt belastinggeld verspild. Zo simpel is het.

Krijgen we alles terug? Met rente?

Weet u nog, Jan-Kees de Jager die stellig zei dat elke cent die wij aan Griekenland zouden geven weer terug zou komen? Wel, daar komen nu wat centjes bij. Bij de Grieken dan. Het is namelijk weer zo ver: de Griekse banken staan er niet zo goed voor als velen denken. Zowel het bufferkapitaal alsmede de verzurende leningen geven reden tot zorg. 

De beknopte analyse van de Griekse situatie die ik zo dadelijk met u ga delen, is niet door mij gemaakt, maar door een echt briljante analist, Johannes Borgen (weet overigens niet of dit een pseudoniem is). Ik heb het voorrecht gehad om met enkele echt goede analisten te mogen werken. Zo had ik bij de Rabobank een financials analist die echt top was. Hij groef en groef en vond de meest markante zaken zoals deferred acquisition costs, convexiteit van de balans, actuarissen met sterfte-tabellen die nergens op sloegen, en zo verder. Ik krijg nog steeds kippenvel als ik er aan denk hoe goed hij was. Deze Johannes Borgen, zit in dezelfde klasse. Zeker het volgen waard. 

De volgende analyse is dus grotendeels door hem verricht: De belangrijkste bufferkapitaalratio (kapitaal of verliezen op te vangen), de CET1 (Common Equity Tier 1 capital), ziet er bij de grootste Griekse banken solide uit. Zo heeft Alpha Bank de hoogste CET1 ratio, namelijk 14,9% (ING en HSBC hebben soortgelijk niveau) en de laagste CET1 ratio, 12%, behoort toe aan Piraeus Bank (BNP zit ook op dit niveau). Maar de glans is zo verdwenen als er gekeken wordt naar de samenstelling van dit CET1-kapitaal.

Dit is deel 33 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Het plotselinge besluit van de oppermachtige Ketenmanager Franke om de loonaangifte te versimpelen door correcties achteraf te verbieden, doet bij mij alle alarmbellen rinkelen. Dat dit de opmaat is tot herbouw of verbouwing van onze polisadministratie is duidelijk. Herbouw betekent dat Capgemini weer terugkomt, want die hebben nog steeds een contract. Verbouwing kán betekenen dat er weer bergen werk op ons afkomt, want het UWV kan zelf niets. Ik wil die gok niet nemen: Capgemini is te machtig en ik heb vijf jaar geleden al een keer armpje gedrukt met Cor Franke en vanzelfsprekend verloren.

Allereerst moet ik weten wie hier in de driver seat zit. Ik redeneer dat het versimpelingsplan niet vanuit het UWV komt, maar volledig door Franke zelf is bedacht en uitgewerkt. Natuurlijk kan Franke op verzoek van het UWV handelen. De stokoude UWV-uitkeringssystemen kunnen immers geen correcties verwerken en het nieuwe systeem dat dit probleem zou oplossen is uitgelopen op een totaalfaal. Maar ik werk op de beleidsafdeling die zo'n plan zou moeten uitwerken. Mijn collega’s zijn overduidelijk even verrast als ikzelf.

Het kan niet anders of Ketenmanager Franke, deze briljante workaholic, heeft dit konijn uit zijn hoed getoverd. Buiten Cor Franke ken ik niemand die in staat is om in zijn eentje een plan te bedenken waarbij aan alles is gedacht: concept, techniek, veranderaanpak en de verkoop ervan aan minister Donner en zijn ambtenaren voor de noodzakelijke wetswijziging. En die wetswijziging is van belang, want vele bedrijven die salarissoftware bouwen – we tellen er zo'n 160 – zullen hun aangiftesoftware moeten aanpassen. Die gaan niet blij zijn.

Als geld printen welvaart voor iedereen zou opleveren, dan waren we nu allemaal rijk.

Deze titel is natuurlijk een totale rip van Adam Fergusson, maar het dekt de lading van deze column. Zoals vorige week is besproken, denkt Ray Dalio dat we op weg zijn naar een nieuw monetair systeem. Hij verwacht weer een soort Bretton Woods moment waar de grote machtsblokken een nieuw soort geld gaan bedenken. Het proces naar dit moment is nu in de versnelde fase gekomen door de corona lockdown. De economische depressie die dit teweeg brengt heeft overheden en centrale banken groots doen uitpakken. 

Deze noodpakketten zijn niet overal hetzelfde, maar de meeste behelzen simpelweg zeer sterk verhoogde overheidsuitgaven, belastinguitstel of zelfs verlaging van de belastingen (yess!) enerzijds en enorme monetaire verruiming anderzijds. Het extra geld wat “geprint” wordt, wordt gebruikt om de enorme toevloed aan staatsschulden op te kopen. Dit is monetaire financiering van de overheidsuitgaven. Iets wat we nooit zouden doen in de eurozone (Maastricht criteria, EMU-pact), maar we gaan het toch doen. Ondanks dat de Duitsers door de Weimar-hyperinflatie een genetische afkeer hebben voor inflatoir monetair beleid, zijn nu zelfs zij om. 

Gratis geld bestaat natuurlijk niet. Als geld printen welvaart voor iedereen zou opleveren, dan waren we nu allemaal rijk. Nee, er is een rekening en de vraag is waar die komt te liggen. Grofweg zijn de strijdlijnen tussen oud en jong (schuldenaren versus vermogenden), arm en rijk, werkenden en niet werkenden. Deze strijdlijnen gelden zowel binnen landen als tussen landen (dan wel machtsblokken).

Het verloop van deze fase op weg naar een nieuw monetair systeem zal dus asymmetrisch zijn. Op macroniveau zijn er eigenlijk twee specifieke strijdlijnen: landen met een wereldreservemunt-status versus de rest en landen met militaire macht versus de rest. De eerste is duidelijk waarneembaar: de VS en de eurozone. Hierbij is Amerika de absolute nummer één. De dollar is de grootste in internationale handel en de grootste in de buitenlandse reserves van landen. Op zeer grote afstand volgt de euro (zie hieronder).

Dit is deel 32 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Bij alle nare ervaringen met directeur Diantha C. en de schok van het VWS-incident is er begin 2009 één geruststellende gedachte: onze polisadministratie draait als een zonnetje. In een UWV-organisatie die niets klaarmaakt, geeft dat grond onder de voeten. Alleen daarom loop ik begin 2009 nog bij het UWV rond, zij het op afstand bij de afdeling Informatiemanagement.

Er is echter nog een speler met wie we rekening moeten houden. Ketenmanager Cor Franke was eind 2007 aangesteld als loonaangifte-overlord boven zowel het UWV als de Belastingdienst. Onze angst dat deze oude vijand korte metten met ons zou maken was niet uitgekomen. Heel 2008 is Franke doende geweest om ervoor te zorgen dat de Belastingdienst geen foutieve loonaangiften meer doorliet, zonder dat de aangiften uitvielen. Dat is hem gelukt. De loonaangifteketen wordt eind 2008 'werkend' verklaard.

Frankes macht over het UWV en de Belastingdienst en zijn invloed op de politieke bazen van deze organisaties in het kabinet zijn nu enorm. En wat doe je als je de machtigste ambtenaar van Nederland bent? Je neemt afscheid van je luizige salaris van nog geen 2 ton en begint voor jezelf. Vanaf januari 2009 werkt Cor Franke achter hetzelfde bureau vanuit Franke Interim Management BV. Wie vertrekt bij een werkgever en vervolgens vanuit een BV'tje facturen gaat sturen voor hetzelfde werk, krijgt gedonder met de Belastingdienst. Maar als je bij beide organisaties de eindbaas bent, ligt dat natuurlijk anders. Het is pikant omdat er veel irritatie is over graaiende ambtenaren. Gelukkig voor minister Donner en Franke zelf is het feit alleen in kleine kring– en in de polisadministratie – bekend. Ketenmanager Franke heeft nog voor jaren goedbetaald werk dat hijzelf heeft gecreëerd. Fase 1 is klaar. In fase 2 moet de keten van 'werkend' naar 'stabiel' en daarna in fase 3 naar 'robuust'. Hij doet maar. Onze polisadministratie, de hoeksteen van Frankes keten, is al hartstikke robuust.

De enorme hulppakketten vanuit de overheid en centrale banken komen voor het grootste gedeelte niet terecht bij het MKB, de zzp-er of de consument.

De inkt is nog niet droog van haar laatste hulpplan of de ECB komt met een nieuw plan: nog meer geldprinterij. Waar de ECB eerst gebonden was aan bepaalde opkoopgrenzen, zijn deze nu geheel losgelaten (is trouwens een soort omzeiling van de eurobonds). De Amerikaanse Fed komt ook steeds weer met meer hulp (alleen legt de Fed het beter uit dan Lagarde). Tezamen met de nog steeds uitdijende steunpakketten vanuit overheden, is er dus een enorme stimulans. Zal deze stimulans werken zoals beoogd en zal dit niet leiden tot (hyper-)inflatie?

Zoals eerder in dit blog is betoogd, is dit ingrijpen nodig om een systeemcrisis te voorkomen. Centrale bankiers hebben daar wel kaas van gegeten, maar politici begrijpen hier niets van. Wat hen echter bijblijft is dat zij meer geld mogen en kunnen uitgeven. Daar ligt voor de lange termijn sowieso een groot gevaar, maar zelfs op de korte termijn kan dit problemen geven. Immers, zolang de lockdown en de dreiging van covid-19 blijft bestaan, moeten politici blijven ingrijpen. Het perverse gevolg is dat de regeringspartijen het hierdoor beter doen in de peilingen. Sheeple zijn namelijk bang en te laf om zelf verantwoordelijkheid te nemen dus scharen zij zich achter de fiere sterke leider Mark Rutte. Het ironische is dat Rutte zich weer zit te verschuilen achter het RIVM! The circle of sheeple of zo iets.