Anderhalfduizendmiljard euro is een te ongrijpbaar bedrag voor collectieve verontwaardiging

Het zal de lezer niet ontgaan zijn dat de Eerste Kamer akkoord is gegaan met de voorstellen omtrent ons pensioenstelsel. Waar de aanvankelijke plannen goede doelstellingen hadden, zijn de uiteindelijke pensioenhervormingsplannen een absolute gruwel. Een gruwel dat ook een nog groter probleem blootlegt...

De initiële plannen om ons pensioenstelsel te hervormen zaten vol goede voornemens en was en is gestoeld op het feit dat de vergrijzing ons huidige stelsel onhoudbaar maakt op lange termijn. Verder vergen de veranderde arbeidsrelaties een ander pensioenstelsel dat daar beter op aansluit.

Het idee was dan ook dat iedereen een individueel potje zou opbouwen, waardoor ieder individu meer flexibiliteit zou krijgen in de manier waarop hij of zij het pensioen opbouwt. Zo kon er voor een meer conservatieve or agressieve beleggingsbeleid worden gekozen, of kon de premiebijdragen tijdelijk lager zijn als het even tegenzit of wanneer er investeringen gedaan moeten worden (handig voor ondernemers). Het hield dus ook in dat ieder individu meer verantwoordelijkheid zou gaan moeten dragen, wat op termijn ook voor meer kennis en een meer financieel gedegen gedrag zou leiden. Pensioenaanbieders zouden hierdoor ook meer concurrentie gaan voelen en wellicht beter hun best doen om goede pensioenproducten aan te bieden en beter beleggingsresultaten te boeken.

\

Kaarten voor de Zwarte Cross zijn als rare earths, verstandige politici en Russische democraten: er zijn er niet zoveel van. Het mooiste evenement van het jaar is altijd binnen een paar dagen uitverkocht en dus is het bemachtigen van deze toffe toegangsbewijzen een hels karwei.

Gelukkig zijn je vrienden van GeenStijl mediapartner van de Zwarte Cross en dus hebben wij de allerlaatste kaartjes in handen! Wij verloten de komende weken 30 x 2 dagkaarten (dat is dus zestig, 60!) onder onze GeenStijl Premium-leden met een jaarabonnement!

Om kans te maken dien je een jaarlidmaatschap van GeenStijl Premium te hebben (word hier lid) en vervolgens kun je je aanmelden via dit formulier.

Heel veel succes en wie weet zien we jou op de Zwarte Cross!

*Bestaande Premium-leden mogen natuurlijk ook gewoon meedoen!

afl 155, week 22

\

Interessante tijden. Je bent niet alleen hoe je je identificeert: nee, je bent ook hoe anderen je identificeren. Nou ja, als je dood bent. Mormonen doen dat ook: dan blijk je jaren na je dood toch mormoon te zijn geweest. 

Maar goed, we hebben nu een zwarte Cleopatra en dat schept natuurlijk mogelijkheden. Hoog tijd voor een zwarte Adolf. Nee, niet de oprichter van Rickenbacker, maar een voormalig bevriend Duits staatshoofd. Of nee, wacht, een zwarte Adolfa. Nee, excuus, ik bedoel natuurlijk een zwarte Adolf met baarmoeder. 

En zwarte stroopwafelpieten!

Arturo op Grand Tour in Italië: *Bud Spencer heette in het echt Carlo Pedersoli. *

**Woensdag 24 mei **

Het blijft bizar dat een vlucht van Lampegat naar Bergamo goedkoper is dan de gemiddelde treinreis van anderhalf uur met de Nederlandse Spoorwegen. En aan boord bij Ryanair verkopen ze tenminste nog krasloten en iets wat voor koffie door moet gaan.  

In Bergamo neem ik de nachtbus naar Rome. Het busstation is luguber ‘s avonds, en doet mij denken aan de Amsterdamse Zeedijk in de gouden jaren. Uit alle hoeken en gaten duiken junkies op en veel perrons zijn bezet door nachtvlinders en paradijsvogels.

Ik had antropologie als bijvak op de Universiteit van Amsterdam, maar doe nu pas - 35 jaar later - veldwerk en bestudeer met academische ijver de diverse stammen die het station bevolken. 

De daklozen slapen her en der tussen geroofde winkelwagentjes en hun schaarse bezittingen. De junks zijn vooral Marokkanen, Tunesiërs en Algerijnen. Om de haverklap beginnen ze te krijsen en te ruziën als zieke eksters, vermoedelijk over uit de hand gelopen dopedeals. 

Zo is mijn studie Arabisch eindelijk ook weer eens handig, al spreken ze voornamelijk darja, straattakkietakkie. Drugs-Arabisch, zeg maar. 

Daarnaast zijn er diverse etniciteiten uit Afrika, die lekker aan het trommelen zijn rond een open vuur op een perron. Veelal uit koloniaal Italië (Somalië, Ethiopië, Eritrea)  - die zijn makkelijk herkenbaar - en dan veel grotere, stevigere en veel zwartere kerels die Engelstalig zijn en die ik niet kan plaatsen. 

De personen van kleur mijden de lichtgetinte naffers als de pest. 

Dan zijn er  nog de authentieke dronkelappen van Italiaanse snit, die rond en op het terras van de cafetaria rondhangen en die een bloedhekel aan junkies hebben. De alcoholist staat overal ter wereld iets hoger in de pikorde dan de narcomaan. 

De cafetaria van het busstation wordt gerund door een goedlachs jong Chinees echtpaar. Zij in hotpants achter de bar, hij achter de kassa. Welkom in de multiculturele parel Bergamo. 

Ik heb het te doen met de Italiaanse oudjes die hier bibberend van angst met hun koffers op de nachtbus staan te wachten tussen het schorriemorrie en het geteisem. 

In de drie uur dat ik zat te wachten bij de Chinees, heb ik één keer de politie gezien. De smerissen boezemen weinig ontzag in, met hun truttig-geile uniformpjes waarmee ze zo de leerbarkelder in kunnen trippelen om eens lekker te knuppelen of geknuppeld te worden. P.S. Voor de liefhebbers: de homo-erotische kunstenaar van dienst heet Tom of Finland.

Alexander deelt Awards uit!

Iedere week is er wel iets dat ik hoor of lees, wat een Darwin Award waard is. Zo ook afgelopen week. In de file had ik BNR Nieuwsradio opstaan en die kwamen met een bericht dat de AFM finfluencers (vreselijk woord) aan het onderzoeken is in verband met fraude die in de miljoenen loopt. Wat er aan de hand is en welke rol de AFM hierin speelt, is maar een deel van dit verhaal, want de echte oorzaken liggen bij foute regelgeving en stupiditeit.

Wat was er aan de hand? Wel, honderden Nederlandse beleggers zijn zeker EUR 5 miljoen kwijtgeraakt aan Grinta, een beleggingsplatform dat speculeerde op valuta (wisselkoersen). Het bedrijf claimde een algoritme te hebben ontwikkeld dat, door slim te handelen, rendementen van wel 5% per maand kon behalen. Om deze waanzinnige rendementen wereldkundig te maken, gebruikte Grinta allerlei finfluencers om zodoende nieuwe klanten aan te trekken. En iedereen die klanten aandroeg, kon een graantje meepikken want Grinta gaf aanbrengcommissies.

Hoe dom ben je, als je denkt dat je 5% per maand kunt scoren bij een onbekende aanbieder zoals Grinta? Dat is 79,59% per jaar! Zulke rendementen zijn mogelijk, maar alleen als er een enorm risico genomen wordt. Iets dat dan ook in de resultaten terug te vinden moeten zijn. Immers, veel risico houdt ook veel volatiliteit in van de resultaten van FX (valuta) speculatie. Als er iedere maand braafjes gescoord wordt en de rendementslijn dus zowat kaarsrecht is, dan is dat al genoeg reden tot wantrouwen.

In Nederland heerst er een soort elite, die bestaat uit wereldvreemde en ontwortelde mensen

Interview: Arthur van Amerongen

Bart Jan Spruyt is mede-oprichter en was van 2002 tot 2005 directeur van de Edmund Burke Stichting. Van 1994 tot 2002 werkte hij als politiek journalist bij het Reformatorisch Dagblad. Spruyt schreef onder meer Lof van het conservatisme (2003). Daarin staan essays over conservatieve denkers en politici waar Spruyt zich mee verbonden voelt, zoals J.L. Heldring, Ernst Heinrich Kossmann, Edmund Burke, Alexis de Tocqueville, Winston Churchill, Dietrich Bonhoeffer en C.S. Lewis. 

In 2005 schreef hij het boekenweekessay De toekomst van de stad. In juli 2008 werd Spruyt aangesteld als columnist politiek bij het weekblad Elsevier (tot 2013), HP/De Tijd (tot 2011), Binnenlands Bestuur (tot 2012) en voor Opinio (tot aan de opheffing van dat blad in mei 2008). Hij organiseert activiteiten voor studenten die geïnteresseerd zijn in het conservatisme in het kader van de Burke Stichting. 

Spruyt liet zich in 2005 op eigen kosten bewaken omdat hij werd bedreigd vanwege zijn uitspraken over de linkse politiek.

Spruyt is sinds enkele jaren docent Cultuur & Maatschappij aan Driestar Educatief te Gouda. Daarnaast is hij docent kerkgeschiedenis aan het Hersteld Hervormd Seminarie van de Vrije Universiteit.

Als dronken mannen van twitter afblijven, zou het maar zo kunnen dat Kaag gewoon moet toegeven dat ze de allerslechtste minister aller tijden is en daarom liever weer iets gaat doen waar ze wel goed in is. Nee, wij hebben ook geen idee wat dat zou zijn. Terugtrekken uit Afghanistan is het in ieder geval niet. We horen natuurlijk allemaal dat ze zo’n goede diplomaat was, maar ja, wel in een tijd dat ze meer meiskes op de dienst wilden en wat die enorme successen van d’r zijn, daar hoor je haar alleen zelf over. Allemaal zaken die niet gebeurd zijn, maar als we haar moeten geloven ook alleen maar niet gebeurd zijn, omdat zij ze voorkomen heeft. Op zich herkenbaar: zo hebben we zelf vanmorgen nog een kettingbotsing op de A2 voorkomen alsmede ervoor gezorgd dat Zuid-Afrika de apartheid weer heeft ingevoerd. En dan is de dag nog maar net begonnen.

Donderdag 18 mei

Trein Eindhoven-Rotterdam. Deze rit met de Nederlandse Spoorwegen is duurder dan mijn Ryanair-vlucht van Faro naar Lampegat. Op hellegat Schiphol vlieg ik allang niet meer. Ik vermijd 020, als het effe kan, sowieso als de vinkentering tijdens mijn schaarse bezoekjes aan het droevige moederland want “Amsterdam is een lugubere feesttent waarop een vloek schijnt te rusten, want welke gave of welk talent men ook moge hebben: wie daar blijft zitten zal nooit iets bereiken” (Gerard Reve in Het boek van violet en dood). 

Tegenover mij zitten twee ernstig verfomfaaide en verkreukelde studentes uit Eindhoven, met een enorme kegel. Ze zijn hoogstens tweeëntwintig, maar nu al verlept en verlopen. Het leuke van ouder worden is dat ik precies weet hoe ze er over een paar jaar uitzien. En hun mannies en kinderen ook. Ze heten ook nog eens Maud en Tess en hun oeverloze katerconversatie is zeer vermakelijk, met een sappig Brabo-accent. Het zijn net de Mannen van de Radio. 

Tess: “Ik had mijn tasje bij Luc laten liggen, met deze zonnebril die ik nu draag, en mijn tasje moest ik vanmorgen ophalen in Valkenswaard.  Kom ik met veel bombarie, in mijn zomerpak, op Luc’s kantoor binnen. Ik was chagrijnig, met een kater van hier tot gunter, meine Gute. Zit Yentl daar in haar Gucci-legging, helemaal opgedirkt. Nou, als blikken konden doden... En Luc doen alsof er niks aan de hand is, want zo is Luc. Hij rook gewoon nog helemaal naar mij. Yen had Luc gewoon niet alleen moeten laten in de Wildeman, dan was dit allemaal niet gebeurd, Maud. Yen had gewoon kunnen weten dat ik op boevenpad was. Sta ik daar in de Wildeman op Mama Mia te dansen met Luc, en van het een komt het ander. Je kent me.” 

Maud: “Je moet het gewoon loslaten, Tess, het een plekje geven. Je moet echt een middenweg zoeken, anders verpest je die vriendschap met jou en Luc en Yen en zo gaat hun relatie ook naar de kloten.”

Van Elsloo gaat Adjiedj Bakas

AI hier, AI daar, AI overal; je wordt er mee doodgegooid. Kunstmatige Intelligentie gaat banen inpikken, en de Terminators zullen binnen 5 jaar komen binnenrollen. Er valt genoeg negatiefs te schrijven over AI, maar in deze post zal ik het (voor deze ene keer) over een andere boeg gooien; één positief verhaal dus. Voor u dan; wellicht niet voor Hollywood (hé, toch weer wat negatiefs geschreven). Vandaag ga ik op de Adjiedj Bakas tour en schets ik een mogelijk toekomstbeeld van de TV en filmwereld..  

Met de enorme vooruitgang in computerkracht, grafische technologie en AI, is er inmiddels al veel mogelijk. Zo kunnen er deep fakes gemaakt worden waarin het uiterlijk en de stem van een persoon (vaak een beroemdheid) als het ware op bestaande beelden wordt geplakt. Deze deep fakes kunnen tegenwoordig al zo goed gemaakt worden, dat ze dus niet van echt te onderscheiden zijn, althans niet op het eerste gezicht. Dit gaat dan ook het excuus zijn om digitale paspoorten in te voeren (oh sorry, ben ik toch weer negatief!).

De geest van Pim

Ronald Sørensen (Rotterdam, 4 mei 1947) was politicus voor Leefbaar Rotterdam en de PVV. Voor de PVV zat hij van 2011 tot 2015 in de Eerste Kamer. In 2017 stapte hij over naar het Forum voor Democratie van Thierry Baudet. Daarna stapte hij over naar JA21. In 2022 werd hij samen met zijn vrouw Nel gekozen voor de wijkraad voor Oosterflank namens Leefbaar Rotterdam. 

Sørensen: “Toen Feyenoord kampioen was geworden, ging ik met Nel naar het stadhuis. Het is daar voor mij echt thuiskomen. Het voelde als een warm bad, want heel veel gemeentebodes stemmen en stemden op Leefbaar Rotterdam. Ik vroeg beleefd om een biertje, Nel om een glaasje witte wijn. Bleek dat er op de receptie geen alcohol werd geschonken. Dat is toch bizar? Het drankbeleid was onder Peper wel anders, dat moet ik hem meegeven. Die nam dan ook gewoon flessen wijn van de gemeente mee naar huis. Wij hadden in 2002 de verkiezingen gewonnen en ik zit op het fractiekantoor. De telefoon gaat, is het Bram Peper. Hij zegt: "Zo, Ronald, nu gaan we afrekenen met de Partij van de Arbeid in Rotterdam. Een echte wraakexpeditie.” Ik zei: “nou, leuk u te horen, meneer Peper, we gaan wellicht, en zeer graag zelfs afrekenen met de PvdA, maar niet met u erbij." 

Hij wilde ons gidsen, hoe we het beste de PvdA konden slopen. Hij kende veel geheimpjes, maar het grootste geheim was dat hij een zware alcoholist was en dat iedereen in zijn omgeving dat prima vond. Hij was een ordinaire kruimeldief, anders ga je, met een salaris van 3 ton, toch geen flessen drank meejatten van het gemeentehuis? 

Ik zat in mijn jeugd bij de PvdA maar toen ik Bram Peper leerde kennen was de liefde voor de partij snel voorbij. Hij was natuurlijk wel een goeie voetballer bij Haarlem. Ik zat destijds in de vakbond, en mijn penningmeester voetbalde net als Peper bij VOC, de Rotterdamse eliteclub. Die penningmeester zei: “Ik ken een prof bij VOC en die roept dat hij over een jaar burgemeester van Rotterdam is." Dat was Peper dus. 

In de media werd geopperd dat Peper genaaid werd met die bonnetjeskwestie, maar neem van mij maar aan dat het nog veel erger was dan alleen die 30.000 euro die hij moest terugbetalen. Hij had gewoon reteslim gebruik gemaakt van een vormfout. De werkelijkheid over Bram Peper als burgemeester: daar zou ik een boek over kunnen schrijven.” 

Nel: "Nog even over dat alcoholverbod bij de viering van het kampioenschap van Feyenoord. We hadden een keer een barbecue van de gemeente. Was er geen varkensvlees. Dries Mosch, een echte Fortuynist van het eerste uur, riep: ‘wat nou, geen varkensvlees!’ Die is toen bij de slager speklappen gaan halen.”