Geenstijl

Zakdoekjes. Tissues. Rollen keukenpapier. Theedoeken. Complete dekbedden. Dat laken onderaan die helicopter uit de Witte Reus-reclame. We gaan snotteren. Want afscheid nemen bestaat weldegelijk. Vandaag nam Rita Verdonk, de moedige stuurvrouw van de eens zo geroemde volksbeweging Trots op Nederland, afscheid van de Nederlandse polletiek. In een fokking pannenkoekenhuis te Zevenhuizen nog wel. Hoe schrijnend wilt u het hebben. Ooit had mevrouw een miljoenmiljard voorkeurstemmen, en was ze tig keer populairderder dan Mark Rutte, die wij destijds nog Mark Miskoop (en erger) noemden. Maar ja, de tijden he; die kudtdingen veranderen maar steeds. Spindokter Kay van de Linde verknalde de boel, en op een dag had Tante Riet nog maar 0 zetels. Het officiële RV Afscheidstopic las u hierrrr al. Een dame van dergelijk politiek statuur verdient natuurlijk ook een FILMPJE.

They got him. De voortvluchtige kroonzoon van de Libische (nooit Libanese zeggen) kolonel Khadaff is opgepakt. Mijnheer leeft nog en is via een vliegtuig richting een *kuch* rechtvaardige straf gevlogen. Volgens Amnesty International en Minister Rosenthal is dat het ICC. Maar zoals bekend hebben de Libiërs daar ook wel hun eigen gedachten over. FILMPJE! Update: Nu we het toch over de Arabische lente hebben: hier zieke beelden uit Syrie. Pas op: zeer schokkende killing spree (NSFW)

Disclaimer. Na het zien van het nu volgende filmpje bent u alle vertrouwen in de Nederlandse politiek definitief kwijt. Voorzover u die nog had natuurlijk, na de stekkerdoos van Jolande Sap. Een steeds groter deel van de GeenStijl-lezer geeft sowieso al aan nooit meer te gaan stemmen, en daar valt wel iets voor te zeggen. (Hallo Jeanine Hennis, lekker uitgeslapen onder je liberale donsdekbedje? Morgen mag je ook blijven liggen, de winkels zijn toch dicht. Handjes boven de lakens.) Zagen we eerder deze week de totaal van de pot gerukte klotskoppenroeper Dion Graus vanaf zijn ridderros excelleren in superieure stupiditeit, gisteravond ging ene Roland van Vliet geestelijk helemaal door het lint. Voor de camera van het PowNews. En het was geen grapje. Roland van Vliet kennen we als het boertige lachebekje uit de TK, die dijenkletser op dijenkletser produceert, die voor de spiegel aan zijn eigen vinger trekt, een scheet laat, en dan nog moet lachen ook. Een olijk ogend dikkerdje met Limburgse tongval, verwekt in een kolenmijn en grootgebracht met Aldi-cola en varkensvlees van de Kiloknaller uit Heerlen. "Complexe dossiers wil hij herleiden tot simpele bulletpoints en vervolgens het politieke punt scoren voor de PVV." Aldus zijn biografie op de website van de Partij voor de Vrijheid. In de praktijk zien die "bulletpoints" er dan als volgt uit. FILMPJE. Kan die kloof tussen burger en politicus terug? En een beetje schnell aub.

We gingen al eerder los op de oh zo betrokken strijdsters tegen borstkanker van Pink Ribbon. Deze organisatie heeft borstkanker inmiddels veranderd in een soort van glossy lifestyle met als resultaat dat je er als vrouw alleen nog maar bijhoort als je borstkanker hebt. Wat best treurig is, gezien de aard van de ziekte. Bovendien is Pink Ribbon de bedenker van zo'n roze lusje op Facebook- en Twitter-profielen en dat zuigt net zulke apenballen als een geel armbandje om je pols (alsof er ooit iemand vóór kanker is...). Onlangs bleek ook nog eens dat Pink Ribbon al dat geld voor het goede doel vooral aan zichzelf, Pink Ribbon, het Pink Ribbon-bestuur, Pink Ribbon-huisvesting en Pink Ribbon-overhead besteedt. Slechts een luizige 1,8% van ALLE inkomsten is bestemd voor onderzoek naar een medicijn tegen kanker. In Nieuwsuur zat een Pink Ribbon-kakkersmevrouwtje met dubbele achternaam heilig te verklaren dat "daar allemaal niets van waar is". Natuurlijk niet. Gelukkig hebben we Karin Spaink nog. Deze publiciste, die zelf borstkanker heeft overwonnen, is zo goed geweest een hele nacht lang alle jaarverslagen van Pink Ribbon door te spitten, op zoek naar de enige echte percentages. En u verwacht het nooit: Pink Ribbon praat volkomen poep. Pink Ribbon heeft geen 1,8% aan onderzoek besteed, maar 0,0%. Al het geld dat wél naar onderzoek ging, was niet van Pink Ribbon zelf maar van externe organisaties, geld dat sowieso al was geoormerkt als onderzoeksgeld. (En zelfs van dat geld hebben ze wat achtergehouden). In 2010 heeft Pink Ribbon helemaal NIETS, noppes, nada, zero van de door collectanten, BN'ers en donateurs opgehaald geld aan wetenschappelijk onderzoek besteed. Alle poet is verdwenen in de Pink Ribbon-kas, waar het nu ligt te verdampen. Inmiddels bezit Pink Ribbon, door anderen ingezameld geld, zeven miljoen euro om rente van te trekken en zijn in 2010 weer veel vrouwen aan borstkanker gestorven zonder dat Pink Ribbon daar iets aan heeft gedaan. Dat hebben anderen voor ze moeten doen. Waarmee we maar willen zeggen: Pink Ribbon is een falende organisatie en alleen nog leuk als lifestyleproduct voor moreel exhibitionisten. Met kankerbestrijding heeft het, nu bewezen, niets te maken. Eigenlijk is roze de kleur van bloed.

Duitsland heeft dinsdagavond orde op zaken gesteld. Een ontnuchterende ervaring. Het Nederlands Elftal had geen schijn van kans. Ons exportproduct, attractief aanvallend voetbal, werd eenvoudig van de markt geblazen door het exportland van Europa. Het jaar 2012 gaat niet het jaar van de waarheid worden. Duitsland grijpt de macht op het EK en op de monetaire en politieke markten. De Jager en Rutte slaan in de huidige crisis stoere taal uit richting de 'luie' Grieken en de 'corrupte' Italianen. Nederland kan lenen tegen de laagste rente ooit, daar is geen misverstand over. De rente-ontwikkelingen hebben veel weg van een marathon. We starten tegelijk en één voor één haken deelnemers af. Gisteren moest ook Nederland Duitsland laten gaan. Frankrijk en Oostenrijk waren al eerder op achterstand gezet.

Landgenoten. Van harte gefeliciteerd. Vandaag is het Wereld Toilet Dag. Of nee "toilet" mogen we niet zeggen van Jort Kelder, want "toilet" is paupej. Het is vandaag dus Wereld WC Dag. Of zoals u wilt - nog etiquetterder - Wereld Plee Dag. Ennieweetjes. Een miljoenmiljard mensen op aarde hebben helegaar geen plee, en poepen in de bosjes danwel een gat in de grond. En daarom moet de westerse mensch zich vandaag kapotschuldig voelen. Die arme negertjes hebben geen kleinste kamertje. En wij wel. En wel hierom. Dus koestert u uw keramiek vandaag. Vlakspoeler danwel diepspoeler danwel urinoir en/of bidet. Onze bebrilde witte vrind, die ons elke ochtend weer teer bemint, tijdens het kathedralen bouwen van wat wij daags ervoor naar binnen stouwen. Tiens. Instructies: lekker drie liter bleek erin, en dan 50 keer doorspoelen. Afnemen met hygiënische doekjes (let op: niet in wc werpen). Vergeet de randjes niet, alsook de harde brokjes bij de scharnieren, en die ene bruine druppel die altijd helemaal onderaan de pot bungelt. En dan zo'n fijne space mega schoonmaakblok (1) erin met dennengeur of lavendel. Lekker fris & dan weer lekker pies & poep! World Toilet Day wordt internationaal gevierd. We hebben een LIVESTREAM en een LIVECHAT.

Armoede in Nederland, wat is dat eigenlijk? Check daarvoor vanavond de grote Zembla Voedselbank-special over de Tilburgse zelfkant. Eerder deze week kregen we al een kleine teaser voorgeschoteld in het NOS Journaal, waar de babyboomers Jessica (49) en Gerrit (54) mochten uithuilen over hun eigen schrijnendheid (zie foto). Beiden verloren vorig jaar hun baan en gingen van 6000 euro loon per maand naar een uitkering van 1600 euro. WTF? Kennelijk geldt voor deze mensen het WW recht (70% van laatsbetaalde salaris) niet? Nou ja. Wel knap dat ze jarenlang 6000 euro maakten en nu van de een op de andere dag de deur niet meer uit komen vanwege de benzinekosten. Gerrit heeft zelfs zijn sjieke tandarts in moeten ruilen voor 'de studenten' van het universitair ziekenhuis! Man man wat een kille treurnis. Dat het bestaat in Nederland. Gelukkig hebben Ger en Jes nog een fijn huisje om in totale armoede aan bezinning en kleding naaien (geen grap) te doen. Meer van zulks dus om 21.20, Tweede Ned. Volkorenbiscuit iemand?

Ene Bernd Ebbo Visser zit al drie weken embedded bij de #occupy-gekkies in Arnhem. Gewoon, om met zijn camera dag in dag uit te Frans Brometten. En dat levert filmmateriaal op waarvan wij zeggen: Is dit wel echt? Kijken we, in bovenstaand filmpje, niet gewoon naar een sketch van Arjan Ederveen, in samenwerking met Koefnoen, Hans Teeuwen en Gummbah? Wat u ziet: een "openbare vergadering" "general assembly". Waar helemaal niets wordt besloten. Zoals elke dag. Zomaar spreken? Dat mag alleen wanneer je de spreektotem in de hand houdt. De spreektotem is dat witte plastic lepeltje. Maar je kunt dus niet vragen om het witte plastic lepeltje, want je mag niets zeggen als je geen plastic lepeltje in de hand hebt. Zo gaat dat 20 minuten door. Elke dag. Een openlucht zwakzinnigeninstituut waar alle clichés worden waargemaakt. Nogmaals: is het wel echt? We vrezen van wel.

Broeders en broederinnen, het is weekend! Je weet wel, dat epische dingetje waar iedereen het altijd over heeft. Vrijdagavondjes. Zaterdagjes. Zaterdagnachtjes. Zondagjes. Het is tijd voor stapjes. Tijd voor dansjes. Tijd van sjansjes. Tijd voor drankjes. Tijd voor sletten en hoeren. Tijd voor concertjes. Tijd voor beatjes. Tijd voor fistpumpjes. Tijd voor chilletjes. Tijd voor billetjes. Tijd voor killetjes. Tijd voor rockjes. Tijd voor sportjes. Tijd voor kerkjes. Tijd voor hoofdwiegentjes. Tijd voor kitscherige schoentjes. Tijd voor dwaze aankoopjes. Tijd voor bulderlachjes. Tijd voor over-the-topjes. Tijd voor dansmeisjes. En kusmeisjes. Tijd voor borstjes. Tijd voor WTF-jes. Tijd voor o ja johtjes. Tijd voor hangen met vriendjes. Tijd voor zuipjes. Tijd voor druipjes. Tijd voor lachstuipjes. Tijd voor kroegjes. Tijd voor one night zwoegjes. Tijd voor wij - geven - geen - fuckploegjes. Tijd voor pleziertjes. Tijd voor biertjes. Tijd voor auwtjes. Tijd voor hilarische faaltjes. Juist! Het is tijd om memorabele herinneringen te gaan toevoegen aan je toch al legendarische reputatie. Doe nu, want later is saai. Later is voor oude mensen, gepensioneerden en burgerkutjes. Nu is de VrijMiBo. Gaan. Prettig weekend!

Ze hebben er even op moeten wachten (maar wat is nou zeventig jaar op een totaal van duizend), maar inmiddels zijn de Duitsers vol zelfvertrouwen dat ze binnenkort alsnog heel Europa tot hun bezit mogen rekenen. Want terwijl de domino van omvallende Eurolanden zich als een lopend vuurtje door de EU verspreidt, blijft het trotse Deutschland fier overeind. Het wachten is tot Frankrijk zich overgeeft aan de financiële malaise (kwestie van tijd) en Nederland zich officieel solidair verklaart als vakantieprovincie van de Heimat. Daarna is Fort Europa weer van Siemens, Mercedes & IG Farben. Het Duitse leger heeft er alvast zin an, getuige de zupageyle actiefilm commercial die de Bundeswehr maakte. Vette hardrock. Bommentapijten op de klanken van het volkslied. Duitse gezinnen am See. Snelvurende fregatten. Tanks met dat oh zo herkenbare oorlogskruis er op. Awesomeness! De Duitse overheid kan er echter niet om lachen en heeft de clip VERBOTEN. Officiële reden: te weinig tekst en dat mag niet volgens de legerreclame code commissie. Duidelijk. Er is dus ook al een nieuwe Minister van Propaganda aangesteld bij onze Oosterburen. Und er sagt: Geduld, kameraden. Even wachten met de geweldsverheerlijking. De tijd is bijna rijp. Gelukkig hebben we een kopietje uit het museum voor Duitse krijgskunst kunnen rippen. AKTION!