Geenstijl

Naar tijdsbeeld hoor

Een oud-kroongetuige (m) speelde een zeer naargeestig spelletje met een joods gezin uit omgeving Arnhem. Het begon naar omstandigheden gemoedelijk. De Telegraaf schrijft: "Het stel leerde de man, een moslim, vorig jaar kennen als een joviale verhuizer." De man was in dienst van een verhuisbedrijf dat de inboedel versleepte naar een opslag. Tijdens de dienst viel hem de ketting met Davidster van de vrouw des huizes op "en vroeg of we Israëliërs waren’’, zegt Shulamith. „Dat zijn wij niet, zei ik: ’Wij zijn Joden en hebben met de gebeurtenissen in Gaza niets te maken’.’’ Shulamith moest huilen door deze confrontatie en de vrolijke verhuizer legde troostend een arm om haar heen: zo was het allemaal niet bedoeld. Samuel: „We vonden het uiteindelijk een hartelijke vent. Hij woonde in de buurt. Hij zou meteen even onze vuilniszakken meenemen. We wisselden zelfs nummers uit. Voor als we nog een keer een klus hadden.’’"

Maar het vervolg bleef niet gemoedelijk. Een jaar lang hoorde het stel niets van de man, tot hij drie weken geleden plotseling bij het gezin in huis stond met een verhaal. "Hij had naar eigen zeggen ’kippenvel’ van wat hij had opgevangen in een shishalounge. Op Snapchat zouden beelden rondgaan van de woning van het echtpaar, dat jonge kinderen heeft. Er zouden mannen worden verzameld om het huis te bestoken met bommen, en om het gezin wat aan te doen. De reden: het feit dat het gezin Joods is. Gelukkig had hun ’goede vriend’ ingegrepen, zo vertelde hij. Het had hem grote moeite gekost om die jongens ervan te weerhouden hun plannen uit te voeren. Sterker, hij liep zelfs persoonlijk risico om voor het gezin in de bres te springen. Maar het was hem gelukt. „Hij zei dat hij door God was gestuurd om ons te beschermen (...).’’"

Maar daarna werd het duister, want hij wilde wel een financiële vergoeding voor zijn vermeende heldendaad.

"We werden bezorgd en ik bood 50 euro. Hij was beledigd en vroeg 2500 euro. Hij moest ’mannen’ betalen die ons zouden beschermen. Het werd een soort onderhandelen.’’ Buiten stond een zwarte BMW. Uit het open raampje stak een elleboog. Het Joodse koppel voelde zich ernstig bedreigd. Uiteindelijk besloot Samuel 600 euro over te maken. „We waren overbluft. We wilden hem zo snel mogelijk het huis uit hebben."

Ondertussen kwam de oppas binnen die de vrouw des huizes meteen met de kinderen naar boven stuurde. Uiteindelijk heeft het echtpaar de man de deur uit gekregen, beten zij zich vast in de kwestie en "kwam erachter dat hij niet meer bij het verhuisbedrijf werkt. Ze vond bewijzen dat het gaat om een man met een crimineel verleden die eerder optrad als kroongetuige in moordzaken. Een betrouwbare bron bevestigt dit tegenover De Telegraaf."

De politie en wijkagenten werden betrokken en het echtpaar heeft aangifte gedaan, maar het probleem, meneer, dat blijft. "„Ik draag mijn Davidster niet meer’’, zegt Shulamith. Ook Samuel verbergt zijn Joodse identiteit zoveel mogelijk. Zo laat hij het Joods klinkende deel van zijn achternaam weg als hij zich voorstelt. „Ik ben een trotse Jood, maar wel van binnen. De buitenwereld hoeft dat niet te weten.’’

De kinderen zijn gewaarschuwd. „Als ze die man zien, moeten ze meteen naar binnen. Bij ons of bij onze lieve buren. En anders hard gillen. Ons zoontje moet na het ontbijt zijn keppeltje af. Die mag hij niet op naar school. Ook als de deurbel gaat, gaat de keppel af. Niet leuk, maar het is voor hun eigen veiligheid.’’"

Topland dit.