achtergrond

Geenstijl

Literaire Scoop! De volgende #MeToo-achtige toestand is (niet) bij uitgeverij Prometheus

Ach ja uit het lijden kwam ooit de grootste literatuur

De #MeToo-beweging is een soort trein van de terugwerkende kracht geworden, die nooit meer stopt. De haltes gaan van 'toen ik er werkte deed iedereen zo en leek het normaal' via 'achteraf was het allemaal afgrijselijk' naar de eindhalte: ANGSTCULTUUR. Geen idee of Mai Spijkers of iemand uit zijn stal ongevraagd in iemand anders b(r)oekje heeft gezeten, maar het woord ANGSTCULTUUR staat vrijdag in de Azijnbode bij een verhaal over zijn uitgeverij, Prometheus. Oud-werkneemster Ronit Palache, hierboven op een archieffoto met Connie Palmen op het Boekenbal, heeft zich kennelijk bij de politie de krant gemeld. Dat weten we, omdat Mai zelf in een aan GS gelekte mailing een zet naar voren doet. Hele tekst na de breek, maar de kern is: 

"Uiteraard zal het voor niemand van jullie een verrassing zijn dat mijn leiderschapsstijl niet door iedereen positief ervaren wordt. Maai, de haai, noemt Tom Lanoye mij. Maar jullie weten ook dat ik altijd handel in het belang van Prometheus en zijn auteurs."

Dat is geen bekentenis, dat is een matter-of-fact. Mai verkoopt boekjes in de echte wereld, maar helaas doet ie dat vanuit een vijvertje voor woke-verweekte smeltmensen, die allemaal mogen vinden wat ze ervaren hebben - en het lekker mogen houden van 'm. Wel mooi dat de man die een villa in Colombia heeft gekocht met de opbrengsten van 50 Shades of Grey morgen beschuldigd wordt van het sadisties domineren van lekkere lettermeisjes (of zo), maar wie z'n boekenlegger op de verkeerde pagina heeft gelegd - dat lezen we dus in een volgende uitgave van uitgeverij Persgroep.
UPDATE: Daar is het verhaal al, van zeven vrouwen die bij Prometheus werkten, opgetekend door slachtoffercolporteur Esma Linnemann. TL;DR: Mai Spijkers is een lul en je moet hard werken anders lig je er uit. Nou nou poeh poeh.

Beste vrienden, auteurs van Prometheus,

Het lijkt me goed jullie op de hoogte te stellen van het volgende: 3 jaar na haar vertrek bij Prometheus heeft Ronit Palache een tekst ter publicatie aangeboden aan de Volkskrant over haar ervaringen bij onze uitgeverij, zoals ze die nu voelt. Zonder er overigens bij te vermelden dat het om Prometheus gaat.

Het is haar perspectief en dat is uiteraard haar goed recht.

*Tegelijk daarmee is de Volkskrant een onderzoek begonnen naar de ‘angstcultuur’ bij Prometheus. Uiteraard zal het voor niemand van jullie een verrassing zijn dat mijn leiderschapsstijl niet door iedereen positief ervaren wordt. Maai, de haai, noemt Tom Lanoye mij. *

Maar jullie weten ook dat ik altijd handel in het belang van Prometheus en zijn auteurs. In een verdringingsmarkt in een competitieve wereld vallen spaanders waar gehakt wordt.

Ik ben er echter trots op dat wij door dit beleid een bloeiende uitgeverij hebben opgebouwd met een schitterende groep auteurs en een team geweldig gemotiveerde medewerkers.

Daar doet het artikel dat de Volkskrant vrijdag publiceert niks aan af.

Wij blijven jullie, als altijd, toegewijd en hopen jullie allemaal te treffen op ons tuinfeest in augustus.

Reaguursels

Dit wil je ook lezen

GS Boekverslag. "Boze Bazen", door Ronit Palache

De literaire redactie boog zich over een non-fictie met flink wat gaten in het plot

@Van Rossem | 17-06-22 | 12:00 | 0 reacties

Live | Depp v. Heard - At #MeToo’s End

Our tremendous intuitive sense of the female creature informs us that she is troubled

@Van Rossem | 27-05-22 | 14:55 | 0 reacties

Live | Depp v. Heard - The Curse of the Blonde Girl

Het voordeel van te lang doorgetrokken franchises is dat het meestal alleen maar gekker wordt

@Van Rossem | 24-05-22 | 14:55 | 0 reacties

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.