Geenstijl

Bekend van het niet kunnen van dingen

Twee dingen die slecht samengaan: beloftes van minister Hugo de Jonge en de werkelijkheid. Natuurlijk weten we dat als Hugo vrijdag aankondigt dat de tweede AstraZeneca-prik eerder gezet kan worden er een addertje onder het GGD-gras zit, want beloftes van Hugo komen nooit uit. Niemand is dus verbaasd om in de Telegraaf te lezen dat de tweede prikdatum voorlopig niet eerder komt. **"Onbetrouwbare leveringen van het vaccin en het toch al overladen dagelijks werk zitten RIVM, GGD en huisartsen in de weg. De kans dat komende week al duidelijkheid komt over een nieuw leveringsschema, is klein." De Jonge roeptoeterde trots dat de interval tussen de prikken wordt teruggebracht van de nu geldende twaalf weken naar "tussen vier en twaalf weken", maar is daarmee zoals gebruikelijk veel te optimistisch. Het RIVM laat weten dat vier weken onhaalbaar is en dat een minimum van zes weken alleen gehaald wordt als alles meezit (wat het vrijwel nooit doet). Nu snappen we dat Hugo alleen maar het advies van de Gezondheidsraad doorpompt, maar het is juist zijn taak om zo'n advies in de realiteit van het huidige systeem te plaatsen. Het is zijn taak om het overzicht te houden over alle betrokken instanties, de zwakke schakels te identificeren en zo met een betrouwbare stand van zaken te komen. Zodat goed nieuws niet consequent een paar dagen later wordt gevolgd door een negatieve correctie na een journalistieke realitycheck. Zodat we niet voor de zoveelste keer moeten concluderen: Hugo de Jonge kan niks.