achtergrond

Geenstijl

#Allemannenhandinhand helpt niet tegen homohaat

C8eQ-aAWAAEyjI8.jpg Als de gelegenheidspianist die plichtmatig 'Imagine' tokkelt tussen de snikkende bloemenzee na alweer een islamitische aanslag, liep Alexander Pechtold vanmorgen bij daglicht hand in hand met Wouter Koolmees over het (roomblanke, zwaar beveiligde) Binnenhof. #Allemannenhandinhand, een cognitief dissonant initiatief van Barbara Barend waar je de stemmige pianoklanken zelf bij moet denken, oogstte natuurlijk volop lof van de vele verwijfde verbinders in de wereld van voorlichters en verslaggeving. Het is weer van een misselijkmakend opportunisme waarmee critici voor cynische islamofoben kunnen worden uitgemaakt als ze d'r wat van zeggen. En toch pakken we de handschoen maar weer op. Omdat een persmomentje van Pechtold niet het beeld mag bepalen van een mishandeling, die daarmee tot anekdote van verbinding wordt gereduceerd terwijl er een diep vertakt wortelstelsel van wegkijken aan ten grondslag ligt. Het is elke keer hetzelfde riedeltje. Mark Rutte die na een islamitische aanslag schril piept dat 'wij met meer zijn' en oproept 'om gewoon te blijven doen wat je altijd doet'. Ronald Plasterk die Artikel 1 van de Grondwet naar het Arabisch laat vertalen om uit te delen in asielzoekerscentra. Alexander Pechtold die geheel gevaarloos naar de hand van zijn fractiegenoot grijpt om te "bewijzen" dat je in Nederland gewoon ongestraft homo mag zijn. Het zijn reactieve persmomentjes zonder overtuigingskracht. Het zijn reacties zonder eigen actie. Het is dwepen zonder daadkracht. Gewoon blijven doen wat we altijd doen, vijlt geen enkele extremistische rand van een gevaarlijke religie. De letters van ons wetsfundament vertalen naar een andere taal, leert helemaal niemand iets bij over de geest van de Grondwet. En de hand van je collega grijpen omdat wij dat nou eenmaal zo doen in Nederland, overtuigt geen enkele homohater van hun agressieve ongelijk. Liberalisme is een lang leerproces Het is de fout die politici altijd maken: ze wekken de valse veronderstelling dat onze door vele eeuwen heen zwaar bevochten seculiere, liberale waarden automatisch overdrachtelijk zouden zijn. Alsof een kwartet 14- tot 16-jarige (!) kutmarokkanen op drie hoog achter in Arnhem naar NOS en NU kijken om Pechtold hand in hand te zien lopen met Koolmees en dan denken: 'Verdomd ja, zó doen we dat hier in dit seculiere land, waar liberale rechten voor ieder individu gelden ondanks hun afkomst, geaardheid of geslacht. We hadden die jongens gewoon met rust moeten laten'. Alsof ze zichzelf vervolgens gaan bevragen: 'Waarom heb ik zo'n hekel aan homo's? Waarom háát ik ze zo? Welke aspecten van mijn opvoeding liggen hieraan ten grondslag? Waar zitten de knelpunten in mijn cultuur die mijn acceptatie van homo's in de weg zitten? Of zitten er soms rotte appels in het mandje van mijn religie, waaraan ik een vals gevoel van morele superioriteit ontleen die mij dermate verheven maakt boven zondige medemensen, dat ik hen fysieke schade mag aandoen?' En wát was ik eigenlijk om vier uur 's nachts met een betonschaar van plan?' Nee. Dat denken ze echt niet. De enige die Pechtolds persmomentje zien, zijn mensen die het in meerderheid toch al met 'm eens waren. Lekker veilig. Lekker verbindend. En net exhibitionistisch genoeg om sociale druk op cynici te zetten: 'Niet zo populistisch uit de onderbuik reageren, we komen nu toch in actie tegen homohaat?' Ja. Tuurlijk. Met een preek voor eigen parochie, zonder de kansel van die andere cultuur te beklimmen om de échte daders (en hun gemeenschap) streng toe te spreken. Die daarmee alleen maar verder achterblijven in de vaart der liberale volkeren. Homohaat waait niet over Dat valse vertrouwen in de besmettelijkheid van onze beter uitgewerkte wetten en waarden, in de hoop dat onze vrijheid met een vloek verbindend woord en een zucht overslaan op mensen uit gebieden waar ze geen ervaring hebben met open democratieën en waar hun cultuur strenge hiërarchie, overheersend paternalisme en een agressieve vorm van godsvrezendheid dicteert. Waar komt dat toch vandaan? Is het luiheid of lafheid? Is het kil berekend politiek cynisme om je niet te willen branden aan een vreselijk moeilijke (culturele) strijd die jarenlange energie, inzet en toewijding kost en die daarbij onnoemelijk veel weerstand op zal roepen? Of is het de angst om aan te pakken, de gemakzucht van het doorschuiven, de valse hoop dat alle negatieve verschijnselen in de samenleving vanzelf overwaaien met wat positieve gedachten en een progressief persmomentje? Pechtold die zijn hand in die van Koolmees laat glijden is bevoogdend paternalisme. Het signaleert naar de burgers die boos zijn over de betonschaarmishandeling dat ze hun woede in verbinding moeten omzetten. En het betuttelt de buitenstaanders van onze cultuur, aan wie op een vies verheven maniertje wordt getoond hoe het heurt in dit liberale polderlandje. Maar dit racisme van de lage verwachtingen stelt vervolgens geen enkele morele eisen aan het gedrag van de daders. Omdat ze het niet aan kunnen? Omdat hun cultuur nou eenmaal 'anders' is? Of omdat Pechtold de échte culturele strijd voor het behoud van bevochten vrijheden niet aandurft, waardoor het als een veenbrand blijft broeien onder de oppervlakte? Waar zit dat omslagpunt en wanneer komt het? 'De Nederlander' wordt permanent geacht om te weten dat je inclusief moet zijn, dat je tolerant moet wezen, dat je jezelf en je cultuur moet openstellen voor invloeden van buitenaf. Dat taalnormen mogen vervagen, dat integratie twee kanten op werkt en dat elke nationalistische beleving van onze eigen cultuur een aantasting van de vrijheid van buitenstaanders betekent. Maar andersom wordt er nooit een beroep gedaan op het zelfinzicht en de culturele zelfkritiek van die buitenstaanders. Ook nu weer niet. Omdat het teveel weerstand oproept. Omdat de regressieflinkse, "liberale" elite van media, cultuur, politiek en onderwijs je zal verketteren. Omdat het zogenaamd "racisme" en "discriminatie" is om vrije rechten te koppelen aan morele plichten. En natuurlijk (cq vooral) omdat het gevaarlijke gevolgen kan hebben voor je eigen veiligheid om de kattige islamitische cultuur zonder handschoentjes aan te pakken. Het kan - letterlijk - je dood worden. Nee, dan liever veilig de media halen met een anekdotische hand in hand-foto op het roomblanke Binnenhof bij daglicht. Dat deugt, dus daarover wordt gretig bericht. Goed mens, die Alexander. Vast. Maar als politicus heeft deugpopulist Pechtold die Arnhemse betonschaar zelf aangereikt. (P.S. Doneren voor het getroffen stel lost ook niet veel op maar het is in ieder geval een concrete actie.) islamforgaysenviceversa.png
Bonusmateriaal bij #Pauw om 23u00:

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.