achtergrond

Geenstijl

@lezersverhalen

Een vroeg Sinterklaasverhaal

Wij vroegen u om herinneringen, aan de hand van ouwe foto's. Welnu. De eerste is binnen:

De Sint

Het is alweer vele jaren geleden, het moet in 1978 zijn geweest. Daarom kan ik het nu gerust vertellen. De sint bestaat niet. Ik heb voor Sinterklaas gespeeld. Ik heb niet veel rollen gespeeld, dus ik kan al gauw zeggen dat het een van mijn beste vertolkingen was. Eerst even de voorgeschiedenis. 

Door allerlei oorzaken was ik genoodzaakt om de kost te verdienen via een uitzendbureau. Daar is niks mis mee. De bureaus waar ik contact mee gehad heb waren doorgaans ook zeer correct in de omgang. De werknemers werden als regel elke week uitbetaald in de vestiging van het bureau dat je verhuurd had. Ook uitzendbureaus doen aan “klantenbinding”. 

Van de betaaldag, op zichzelf al prettig, werd altijd een prettige bijeenkomst gemaakt. Er staan hapjes klaar, er is een drankje, kortom er werd zorg aan besteed. Bij het bureau in dit verhaal werd ook zorg besteed aan de sinterklaasviering. Maar nu in de juiste volgorde. 

Ergens in oktober kom ik op betaaldag. Als ik ontspannen achter een drankje zit zegt een van de meisjes van het kantoor : “Karel, wil jij dit jaar onze sinterklaas zijn ? Wij zijn zelf zwarte piet.”  Na enige uitleg, ook over het feit dat die dag door het bureau betaald wordt, zeg ik ja. 

Eerste gevolg van die beslissing : Onze jongste dochter is op dat moment amper 8 jaar oud en in die tijd net bezig om,  qua sinterklaas, van haar geloof te vallen. Dus thuisgekomen, zeg ik aan de eetkamertafel dat ik gevraagd ben voor sinterklaas te spelen. Reactie : Ze krijgt een lachbui. Onbedaarlijk ! Kom nou,  pa als sinterklaas!

Dan op de dag zelve: Ik meld mij ’s morgens keurig op tijd bij het bureau. Daar is pas één van de twee meisjes aanwezig. De ander, Joyce, heeft zich verslapen. En hoe. De taxi die ons naar het toneelkledingverhuurbedrijf moet brengen voor de metamorfose is er al als Joyce de stoep op fietst, haar fiets tegen de gevel gooit en al hijgend met ons in de taxi duikt. 

Ze is nog buiten adem als de taxi bij dat bedrijf stopt. Even later zal blijken dat die verkeerde start nog doorwerkt.

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.