Nederlands bekendste weblog heeft een nieuwe eigenaar

De deal is rond. Er is in principe getekend bij het principekruisje. GeenStijl is verkocht aan... GeenStijl. Terwijl u deze schitterende topzomer aan het bierrr en opdrinkwijn zat, vertoefde uw stijlloze hoofdredactie drie fantastische maanden in de uiterst sfeervolle TMG/Mediahuis Boardroom aan de Basisweg, om een opgelegde scheiding te regelen.

Zoals u wellicht weet stond GeenStijl in de etalage, wegens onherstelbare ontwrichting in de relatiesfeer. Uithuwelijken aan een andere koper/uitgever was voor ons geen optie waarop de sympathieke TMG-CEO Marc Vangeel met het lumineuze idee kwam: waarom doet u het niet zelf?

En zo geschiedde. De details van de onderhandelingen alsook eventuele alimentatiebedragen gaan u geen bips aan en die gedoetjes over “harddisk van jou, harddisk van mij” zijn ook verder boringsaai. Wat telt is dat wij van GeenStijl nu waarlijk Vrij & Onafhankelijk zijn, en niet langer zuchten onder het juk van de Belgische Basisweg.

Pritt & Van Rossem worden De Chef, en de rest van redactie (Spartacus, Ronaldo, Zentgraaff, Mosterd + oppermod GU) gaan gung-ho mee in de Newco BV. Per 1 november gaat GeenStijl het Mediahuis uit. Op kamers op een geheime zolderlokatie, ergens in Nederland.
Eigen boontjes doppen, en feestelijk de vrijheid vieren, alsof het 1999 is.

Maar nu even serieus. Wij van GeenStijl gaan dit restart-up avontuur aan omdat wij vinden dat GeenStijl moet blijven bestaan. Omdat een medialandschap zonder GeenStijl een saai en desolaat landschap is. Als u ook vindt dat GeenStijl moet blijven bestaan, kunt u HIERRR Premium Lid worden of DAARRR doneren.

Uw bijdragen komen vanaf nu niet meer bij een Belgische aandeelhouder in de dividend, maar rechtstreeks aan de roze redactie ten goede. (Een Blije Doos met Welkomstcadeaux is werk in uitvoering.) Alvast bedankt & *boks*.

Later meer.

Dank u voor deze mooie morgen. Dank u, voor de vele hartverwarmende heads-ups, shout-outs, steunbetuigingen & zure zie-je-wel stukjes. Roodgloeiende inboxen & almaar ratelende DM's, daar doen we het voor. Het zijn er inmiddels zoveel dat afzonderlijk bedanken er even bij inschiet nu, dus bij dezen hartjes voor iedereen en allemaal terug. 

Ook dank voor de vele graties advies- en business inputs - we komen nog bij u terug, als de mediastorm geluwd is. Dank u ook voor de vele aanbiedings om te komen helpen verhuizen, schilderen, en lampjes ophangen op de nieuwe geheime lokatie, alsook dank voor de spontane sollicitaties. We bellen.

Maar bovenal dank aan de vele (and counting) Premium Members die zich vandaag hebben gemeld op de stijlloze digi-burelen. Samen komen we er wel. 

Later meer

Bij elkaar lopen de extra vaste lasten voor minima en gezinnen met een modaal inkomen in 2019 tot tientallen euro's op, nog los van de extra kosten door de BTW-verhoging.

Of Orwell het nou gezegd heeft of een ander: ‘journalism is printing what someone else does not want printed. All else is public relations.’. 

En Public Relations is precies wat we al dagen voorgeschoteld krijgen. Waar de Algemene Politieke Beschouwingen toch een serieuze aangelegenheid zou moeten zijn, is het al jaren niets meer dan theater. Ingestudeerd theater waar in heel Nederland geen burger voor zou betalen als je er een kaartje voor zou moeten kopen. Gelukkig konden de wannabe acteurs zich vermommen als politicus – jammer voor ons maar ja, sinds wanneer doen wij er toe?

Journalisten kijken neer op acteurs maar zijn dol op politici. Vandaar dat ze het theater negeren, evenals de voorzetjes, de ingestudeerde oneliners, het profileren voor coalitiegenoten en de zinloosheid van de debatten. Ze noemen wat ze zien “vuurwerk”, “verbaal vuurwerk” en geven toe ervan te genieten. Ze kijken naar de vorm, niet naar de inhoud (Xander  van der Wulp, alle uitzendingen van Pauw. Alleen terugkijken als je een  lage bloeddruk hebt). Helaas blijkt de inhoud te moeilijk voor duurbetaalde Publieke Omroep en MainStreamMedia journalisten en veranderen ze tot PR-machines. In plaats van dat journalisten politici terechtwijzen om de nonsens die ze voor de tigste keer  verkondigen, schrijven, filmen en praten ze over het theater, bejubelen ze de kunstvorm.  

Journalisten zijn de PR hoeren van politici die onverbloemd rekening houden met de  deadlines van print en andere media – het moet allemaal natuurlijk wel mee met de  krant van morgen. Politici scoren bonuspunten als ze het NOS Journaal halen,  het ‘vuurwerk’ vindt niet voor niets plaats tussen 12-17 uur; dan staan de camera’s aan.

En dus viel iedereen en zijn moeder over de nieuwkomer in de Tweede Kamer die weigert mee te doen aan het theater. Die benoemt dat het draait om van tevoren uitgedachte spitsvondigheden, bij voorbaat zinloze argumentatie en die weigert mee te spelen in de sprookjeswereld waarin velen in de Tweede Kamer leven.  

Gespeelde verontwaardiging noemde Thierry Baudet de vertoning van de afgelopen dagen. Zijn ‘vakgenoten’ reageerden op de  voorzet, hij bleef staan en keek het meewarig aan. Elk woord dat hij sprak, was de waarheid: het toontje waarop de Tweede Kamerleden praten, is nep. Er wordt niet ingegaan op argumenten. Grote visies – zelfs kleinere visies – worden geschuwd (op die van Wilders na maar ja, de manier waarop hij wordt bejegend is niet anders dan hoe hoernalisten Baudet bejegenen). En alles is dichtgemetseld in coalitieakkoorden. Wat voor nut heeft het gebabbel in de Tweede Kamer, anders dan jezelf profileren voor de pers?

Klaver, Pechtold, Buma en hoe ze ook allemaal mogen heten: ze voeren een show op. Ze zijn hun roeping in het theater misgelopen. ‘Parlementair journalisten’ zijn verworden tot de PR machine van deze amateurs, die vergeten zijn dat ze namens, voor en door ons in de Tweede Kamer zitten. Niet voor het plakboek van hun mama.

Toch fijn dat nu het hardleerse deel van onze natie middels hun clubblad heeft mogen vernemen dat er salafisten zijn in Nederland die democratie, homo’s en vrouwen niet zulke leuke concepten vinden.

Maar wat gaan we nu doen, aan deze open deur waarvan nu zelfs in het clubblad staat dat 'ie open is? Het antwoord daarop zal nog twintig jaar en dertig proefschriften duren, maar laat niemand zeggen dat 'ie het niet al ergens had gelezen. 

1. Herdefiniëren van de term ‘vluchtelingen’. Dit zijn mensen die in eigen land moeten vrezen voor hun leven, omdat ze vrouw of homo zijn en onder een (islamitische of anderszins) dictatuur leven. Tevens zijn vluchtelingen mensen die wegens aanhoudende bommen niet in eigen land kunnen wonen.

2. Per definitie weigeren van mannelijke vluchtelingen zónder vrouw. In testosterongedreven landen (veelal islamitische landen) komen mannen de nachtclub niet in zonder meisje. Zie dit als een variant erop: geen vrouw, geen vluchteling.

3. Quotum instellen voor het aantal vluchtelingen uit islamitische landen. Dit om indoctrinatie, infiltratie, hersenspoeling en lange armen uit verweggistan te beperken. Gezien de problemen die we hier toch al mee hebben, is een nulquotum niet uitgesloten.

Overmorgen is het weer zover. Het ganse land loopt uit of kijkt tv naar alle oerlelijke hoedjes (een enkele uitzondering daargelaten) om weer voorgelogen te worden over DE STAAT VAN DIT LAND. Aan koning WimLex de twijfelachtige eer om alle door beroepspolitici kromgedraaide rechtlijnige feiten aan ons te verkopen als positief nieuws. Alles om maar te verbloemen dat dit kabinet één van de kutste kabinetten is van de afgelopen decennia. 

We hebben afgelopen week al meegekregen dat de energieprijzen enorm gaan stijgen (los van het feit dat we allemaal straks al flink de sjaak zijn wanneer alle huizen van het gas af moeten), dat de BTW op noodzakelijke boodschappen 3% stijgt, dat de zorgpremie met zo'n 12 Euro p.p. per maand gaat stijgen, dat de krapte op de woningmarkt alleen maar toeneemt etc. Maar natuurllijk gaan we horen dat onze koopkracht erop vooruit gaat, dat De Nederlander nog nooit zo positief was en dat Markie-Mark en zijn Minions ons aan de eigen warme hand een Nieuwe Gouden Eeuw inlijden (pun intended).

OMFG. Telkens als je denkt dat het niet zotter kan in dit bekrompen land, dan wordt het dus toch nog gekker. We weten allemaal al jarenlang dat je in het Nederland anno nu niet zo veel meer te zeggen hebt over je eigen kind. Niet wanneer het naar school gaat, niet wat het moet leren, niet wat het moet eten en zelfs niet wat het moet denken. Maar een of andere gestoorde psychowappie Jan CM Willems, verbonden aan de Universiteit van Maastricht en met 5 jaar lang gesubsidieerd! onderzoek vindt dat allemaal niet ver genoeg gaan. In Amerika schijnt dit al wat langer te spelen en delen ervan zijn reeds aangenomen door de Senaat en het Huis van Afgevaardigden. Onze eigen lunatic heeft hele enge ideeën uit de VS, de EU en NL samengevoegd tot een plan waar -laat ik de Godwin zelf maar inkoppen- die Duitse psychopaat uit de niet eens zo heel verre geschiedenis een traantje van ontroering om zou hebben weggepinkt.

SMECC. "School, Minimumstandaard, Educatie, Kind- (Child) vriendelijk beleid en zorg-Continuüm." Kort samengevat: je krijgt niet meer automatisch het gezag over je eigen kinderen, je moet tests doen om daar wel voor in aanmerking te komen, je moet over een heel scala aan cursussen en diploma's gaan beschikken om ouder te mogen zijn, als je vroeger bent geslagen dan heb je een grotere kans op kanker, je mag alleen maar LIEF zijn tegen je kinderen, indoctrinatie onder het mom educatie al vanaf dat je een kinderwens hebt etc. Alle kinderen, want in dit plan zijn ze ook niet meer van jou, maar van de staat. Een erfelijke afwijking met medische gevolgen in jouw DNA is straks de schuld van je overgrootouders die hun kinderen wèl een pak op hun broek gaven bij wangedrag.

Was er eindelijk ergens in de EU een politieagent die uit durfde te spreken dat vrouwen beschermd moeten worden tegen hele hordes ongeciviliseerde rondverkrachtende baardmigranten, hoorde je er helemaal niks over in de Nederlandse MSM. Hoofdagent Stephen Jerand uit het Zweedse Ostersund had gewoon in 2016 al het lef om tegen de Merkelse mores in vrouwen te waarschuwen en hen aan te raden na het donker niet meer alleen over straat te gaan, omdat de politie hun veiligheid niet langer kan garanderen.

Negen (waarvan de politie weet) brute aanvallen door migranten in slechts drie weken tijd deed zo her en der toch wel wat alarmbelletjes rinkelen. Zelfs bij de burgemeester van Ostersund, want die wist niet hoe snel zij haar agenten moest afvallen en alles moest ontkennen. En we weten hoe dat werkt: hoe harder politici ontkennen, hoe meer stront er aan de knikkers zit.

Nee, neem dan Nederland anno 2018. Waar minderheden per definitie zielig zijn, daders beschermd worden en slachtoffers vogelvrij zijn. Waar tekenwedstrijden moeten worden afgelast en de terreur keer op keer overwint en messenzwaaien bijna een nieuwe volkssport is. Waar politici bedreigd worden en burgemeesters thee gaan drinken met de verantwoordelijken. Waar het wel lukt om onschuldige kinderen het land uit te flikkeren, maar criminele illegalen niet. Waar op te hard rijden of fraude onderhand hogere straffen staan dan op mishandeling of verkrachting. Waar je vervolgd kunt worden voor het uitschelden van ome Recep, terwijl die zelf niets anders doet dan ons uitschelden. Waar aanslagen incidenten heten en waar agenten die iets zeggen over geen lage bloedsuikerspiegel ontslagen worden. Waar klokkenluiders harder gestraft worden dan daders. Waar 'verwarde' mannen een Amsterdams Israelisch restaurant aan gort mogen slaan en de politie er op een afstandje naar staat te kijken. Waar je in de bak beter af bent dan in het gemiddelde verzorgingshuis.

En zo kunnen we natuurlijk nog wel even doorgaan. Feit blijft dat ik in mijn bijna 37 jaar op deze aardkloot nog nooit heb meegemaakt dat onze politie het lef heeft gehad om mensen te waarschuwen dat zij niet veilig waren; daar hadden we de NS voor nodig. Hier in Nederland dempen we de put pas na hele generaties verdronken kalveren. Misschien. Ooit. Maar zolang bepaalde details over de afkomst van (vermeende) daders uit dossiers en lijstjes bij de politie worden gehouden, dan bestaan bepaalde problemen niet op papier en lijkt alles koek en ei. Dan zou je op papier bijna geloven dat àlle migranten vluchtelingen zijn en dat ze allemaal dankbaar zijn voor hetgeen zij hier zomaar krijgen. Dat er helemaal nooit misstanden, mishandelingen, diefstal en verkrachtingen plaatsvinden door die o zo dankbare apothekers uit Aleppo. Bíjna.

Hoe fijn zou het niet zijn wanneer onze politie eens op zou komen voor haar eigen burgers? Dat zij mensen zou waarschuwen voor faalidioten die als gast ons land binnengekomen zijn. Dat zij onschuldige kinderen, vrouwen en oudere mensen boven asociale gestoorde messenzwaaiers zou stellen.

Sluit de ondankbaarste hufters preventief op en schop ze op het eerste beste vliegtuig huiswaarts met een levenslang inreisverbod naar de EU op zak. Stop totaalwappies in een inrichting en beoordeel ze eerst psychisch voor gesproken kan worden over een al dan niet tijdelijke verblijfsstatus. Maar liever nog: sluit de grenzen. 100%. En bescherm de Nederlander tegen de kwaadwillende medelander.

"Ze hadden ook hun schouders kunnen ophalen over beledigd India Pakistan, lui die geeneens weten waar Nederland ligt."

In Pakistan is de eerste doodstraf uitgesproken in de strijd tegen godslastering op Social Media. Er gaat iemand vermoord worden door de overheid omdat hij zich negatief geuit heeft over zijn Allah of welke sprookjesfiguur dan ook.

Een doodvonnis om woorden. De bananenrepubliek van de week is Pakistan, op de voet gevolgd door Nederland, dat zich heeft laten piepelen door hetzelfde Pakistan. Dus helemaal niet gek dat je niemand in Nederland hoort hierover, niemand die de straat op gaat om tegen de Pakistani overheid te protesteren, geen Nederlandse splinterpartij - laat staan MinPres - die bedenkt dat het een goed idee zou zijn om de Pakistani bij de democratische les te houden in gremia als de Verenigde Naties of dat een ambassadeur op het matje geroepen dient te worden. 

Nee. Het is een gevalletje whatever. 

Ze doen maar daar, in Pakistan.

Hun land hun mores, hoe idioot ze ook zijn.

Maar als het op ons land aankomt, op onze mores, dan is het niet whatever. Dan wil de MinPres meespelen met de andere landen, dat alle landen ons lief vinden. Dan wordt Geert Wilders voor de trein gegooid, alleen omdat hij een cartoonwedstrijd wil houden.  

Opeens heet vrijheid van meningsuiting provocatie te zijn - een nette manier om te zeggen dat Wilders dit niet had moeten doen, omdat – ja omdat? Wat omdat?

De enige juiste manier van de MinPres op Pakistaanse provocaties aan het adres van Nederland en Wilders in het bijzonder, had een schouderophalend naar de grondwet verwijzend ‘iedereen in Nederland is vrij om te zeggen, denken én tekenen wat ‘ie wil. Als mensen daardoor gekwetst raken, luisteren, lezen en kijken ze maar niet’ moeten zijn. 

In plaats daarvan mocht Wilders weer eens de functie van aangeschoten wild aannemen. Er is geen discussie over wat vrijheid van meningsuiting is, anders dan vrijheid. Als moslims beledigd raken, is de enige gepaste reactie dat ze een dikkere huid moeten kweken. De special snowflakes vermomd als moslims zijn niet uitgezonderd van beledigingen, sterker nog, hoe beledigder ze raken, hoe fermer onze vrijheid verdedigd dient te worden.  

In plaats daarvan is heel Holland in rep en roep, van columnist tot premier, omdat een burger die toevallig politicus is, een cartoonwedstrijd uitschrijft. De discussie verschuift naar haatzaaien en dreiging van terreur, dreiging van geweld aangedaan door moslims omdat ze niet tegen een paar tekeningen kunnen.

Niet Wilders buigt, maar onze MinPres buigt. In een shithole als Pakistan, is het niet mogelijk om een cartoonwedstrijd te houden. Maar dat vrijheid in West-Europa, Nederland in het bijzonder, allang verleden tijd is, is wederom aangetoond door de aanhangers van de profeet van de liefde.

Special Snowflakes van de islam terroriseren onze vrijheid, gesteund door de MinPres en journalistiek Nederland.  Ze hadden ook hun schouders kunnen ophalen over beledigd India Pakistan, lui die geeneens weten waar Nederland ligt. Jammer joh dat je beledigd bent. Gevolgd door ‘interesseert me niet want jullie wonen te ver weg, jullie verstandelijke vermogens zijn geen match met die van ons, jullie humor is onnavolgbaar tot afwezig en hey guess what: jullie profeet interesseert ons geen reet – totdat jullie gaan moorden en terroriseren uit zijn naam. En zelfs dan interesseert die profeet ons niet en wordt het tijd dat jullie opgevoed worden. Stelletje randdebielen.

Maar nee. Journalistiek én regerend Nederland hebben onze vrijheid wederom ingeperkt. Ons beschermen is blijkbaar moeilijker dan gewelddadige moslims terechtwijzen.

"Witte mensen zijn in de meerderheid in Nederland maar te laf om de PoC’s te wijzen op hun gezeik."

‘Witte mensen moeten 'ns luisteren’ schijnt er ooit heel discriminerend boven een NRC-artikel gestaan te hebben. Interview met allochtone vrouwen, dan kom je daar mee weg.

Op zich klopt het wel, dat witte mensen 'ns moeten luisteren.

Het wordt tijd dat witte mensen ‘ns luisteren. 

Liever vandaag dan morgen. 

Als witte mensen zouden luisteren, zouden ze het gelul van lieden als Sylvana Simons en Denkachtigen, afdoen voor wat het is: gelul. Ze zouden hun schouders ophalen en zeggen dat iedereen vrijheid van meningsuiting heeft. Ze zouden naar hun voorhoofd wijzen en doorlopen; de gekkies mogen meepraten, maar dat wil niet zeggen dat wat ze brabbelen ook maar enige inhoud heeft wat gehoord moet worden. Als witte mensen zouden luisteren, zou de rest van Nederland verschoond blijven van racistisch gedrag van Erdoganstrijders, hatende columns van Volkskrantmeisjes en geklaag over te veel witte rechters.

Maar ja, witte mensen luisteren niet.

Op sommige momenten valt het mij best wel zwaar om een mooi GS waardig onderwerp te bedenken voor mijn zondagstuk. Over het algemeen kies ik iets uit het nieuws of wat mij anderszins aan het hart gaat. Meestal met een achterliggende boodschap. Afgelopen weken bestonden uit zo'n moment, voornamelijk nadat Willie Dille besloot het tijdelijke met het eeuwige te verruilen. Nu ben ik zo'n tiepje dat zich veel te veel aantrekt van andere mensen en hun emoties of welbevinden, maar in dit geval lijkt me dat niet zo heel raar. Dus deze ronde een nadenkertje over een lastig onderwerp en vaak een taboe: zelfmoord.

Willie werd - hoe je het ook wendt of keert - compleet in de steek gelaten door onze maatschappij. En zij was niet de enige, want het aantal jaarlijkse zelfdodingen in Nederland vertoont een stijgende lijn. 1871 mensen gooiden het bijltje er letterlijk bij neer in 2015. In 2016 kozen 1894 mensen voor hun eigen uitzichtloze einde. In 2017 waren dat er 1917, 23 meer dan het jaar ervoor. Nu lijkt 23 niet zo heel veel, maar dat zijn er toch bijna 2 per maand extra. Om de week eentje meer. En wat mij betreft nog erger: die stijging bestaat uit voornamelijk jongeren tussen de 10 en de 20 jaar oud. Ergens in Nederland plegen gemiddeld ruim 5 mensen per dag zelfmoord. Waarom?