Donner: wegwezen!

Paniek in Den Haag
De paniek is groot vanavond in Den Haag. De leiders van de regeringsfracties bellen sms-en om morgen in de Tweede Kamer een ramp te voorkomen. Normaal komt die vreselijke Boris Dittrich klaar in iedere denkbare microfoon, maar vanavond is de grootste ijdeltuit onder de Haagse kaasstolp onbereikbaar. Maxime Verhagen bouwt de verdedigingswallen op rond minister Donner die in een schofterige persconferentie ijskoud van "een bedrijfsongeval" sprak.
Alsof het godverdomme de gewoonste zaak van de wereld is dat een genadeloze killer met twee brandnetelthee lurkende sociotherapeutes in de trein door Nederland toert. Of het de gewoonste zaak van de wereld is dat niet de deskundige behandelaars met een oordeel komen over geschiktheid voor een proefverlof, maar de rechters die de laatste maanden keer op keer bewijzen het idee te hebben in Utopia te leven.
Of het de gewoonste zaak van de wereld is ook dat meneer de moordenaar nog een keer of vijf met zijn vrouw kan bellen zonder dat er bij de dame een telefoontap is aangelegd. Of het de gewoonste zaak van de wereld is dat je pas na een dag of 5 deze killer op televisie aan het volk toont. Of het de gewoonste zaak van de wereld is dat minister Donner na de gijzeling en verkrachting van het meisje in Eibergen niet de voorstellen van kamerleden heeft opgevolgd en TBS-ers te voorzien van enkelbanden met GPS waardoor ze min of meer te volgen zijn. Of het ten slotte ook de gewoonste zaak van de wereld is dat er geen enkel woord van medeleven is voor de nabestaanden van de vermoorde Amsterdammer, maar dat gekke-Pietje alleen maar bezig is met schoonvegen van zijn eigen straatje. En dat ook niet voor de eerste keer.
De politiek in Nederland staat ver af van de huiskamer. Dat weten de regeringspartijen maar al te goed en dus vrees ik dat de opstelling van ochtendbladen als De Telegraaf en De Volkskrant bepalend zal zijn voor het politieke lot van minister Donner. Snijden ze in de kranten zijn strot eraf, dan zullen de regeringsfracties hem laten vallen. Is er ook maar een ietsie-pietsie begrip voor meneer Donner, dan zullen de politici opnieuw de Nederlandse huiskamers de rug toekeren en kiezen voor het eigen hachje. Want politici in Nederland hebben een rubberen ruggengraat. Met uitzondering vandaag van de LPF-er Joost Eertmans die wel begrijpt hoe Nederland klaar is met minister Donner.
StarF*cker