Geenstijl

Een kleine, vastberaden groep gewelddadige moslims die de sharia in alle details serieus neemt, en toegepast wil zien, pleegt zo nu en dan terreurdaden, want de koran en de sharia roepen daartoe op; misschien niet in alle interpretaties maar wel in die van de beroepsmoslims. De rest van de bevolking wordt hier angstig door, en zal geneigd zijn de overlast van die terreur af te kopen door de vechtbooslims 'een beetje' hun zin te geven. Dan maar geen tekeningen en cartoons over Mohammed in de krant, en weg met de islamkritische boeken die in de universiteitsbibliotheken bewaard worden. Is het echt zo erg als boekhandels geen islamkritische drukwerkjes in hun etalages achter het glas leggen? Wanneer een gewelddadige halfbezeten minderheid (die misschien niet eens de echte islam vertegenwoordigt, want 'islam is vrede', zei die professor laatst nog op de tv) – wanneer die vrome minderheid verwijdering van zulk drukwerk eist, wat maakt dat dan eigenlijk helemaal uit? Als kleine kinderen geen eten hebben, dat is pas erg. Maar de terreur van zo’n vastberaden minderheid zal op den duur steeds meer last veroorzaken, en aanvankelijk als ongewenst en vervolgens als ondragelijk worden beschouwd: het zal op den duur haast elk offer waard zijn om van booslimse kwaadaardigheden verschoond te blijven. Ook moslims zullen zich mogelijk ergeren aan sharia-fundamentalisten, maar zullen zich niet openlijk tegen de invoering en toepassing van de sharia willen keren. Niet alleen omdat verzet gevaarlijk is, maar ook omdat onder moslims de vage overtuiging heerst dat de sharia heilzaam is, mogelijk zonder altijd precies te weten waarom dat zo zou zijn.

De politieke bewegingen in het land zullen het als hun taak gaan zien booslimse terreur te stoppen om te voorkomen dat er nog meer slachtoffers vallen, dat wil zeggen: ze zullen de booslimse minderheid geen aanstoot willen geven, dat wil zeggen: zij zullen het als hun taak gaan zien te verbieden wat de islam verbiedt en op te leggen wat de islam oplegt. En dat wil dan zeggen dat die politieke groeperingen de sharia aan het invoeren zijn en daarmee dus meewerken aan verdere islamisering van de hele bevolking, zonder dat het sharia-fundamentalisme, of zelfs maar mildere vormen van de islam (indien voorhanden) een meerderheid hebben. Dit procedé is al effectief vanaf een laag promillage vechtbooslims binnen een bevolking. De niet-islamitische politieke partijen van alle schakeringen zullen van de niet-islamitische bevolking eisen dat ze dingen nalaten die gewelddadige moslims boos zouden kunnen maken. De gewelddadige moslims hoeven zelf niets te doen, de niet-islamitische politieke bewegingen die het individuele overleven van hun aanhangers prioriteit geven, nemen hun taak over en doen het werk. Ook op islamcritici hoeven moslims die tot het gebruik van geweld geneigd zijn, nauwelijks nog te letten: de herinnering aan Theo van Gogh en de aanblik van een zwaar bewaakte partijleider wiens burgerleven onmogelijk gemaakt is, heeft een kalmerende werking op andere politici, op uitgevers, redacties, boekhandelaren en auteurs. Met weinig moeite kan zo een onvoorspelbare vastberaden gewelddadige groep de omringende maatschappij manipuleren en op kosten jagen, want elke vorm van verdediging tegen terreur kost geld. Die kosten wil de overheid liever niet dragen, want het geld moet naar de EU en Griekenland. Op die manier is het landsbelang geworden om in ’s hemelsnaam dan maar shariaregels in te voeren, dat is: te islamiseren. Wanneer kritiek op de islam, omwille van de lieve vrede, eenmaal verboden zal zijn, zullen mensen vergeten waarom je ook weer geen moslim moest worden. Een van de eisen van de islam is: geen religieuze symbolen van andere godsdiensten in openbare ruimten. Wanneer andere godsdiensten dan de islam eenmaal uit het openbare leven verdrongen zijn, zijn de velden rijp om te oogsten. Het is voor deze tactiek noodzakelijk herinneringen aan de niet-islamitische wereld buiten beeld te houden: geen davidssterren, kruisen, sinterklazen, bijbels, kerstbomen of, in de supermarkt, wijn en ham. Maar hoe zat het nu toch ook weer, waarom was het verkeerd tot de islam toe te treden? Omdat de theologie van de islam mensen er toe brengt hun schouders op te halen over de redelijkheid. Zonder basisrespect voor redelijkheid kan een moderne maatschappij (die het moet hebben van innovatie en talent) niet overleven. Zonder respect voor redelijkheid, zonder geloof in de vrije wil, zonder een vorm van wederkerigheidsethiek (‘wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’), zonder vrijheid van meningsuiting, zonder emancipatie van vrouwen, slaven en ongelovigen zullen ook het huidige Amerika en het huidige Europa geleidelijk aan veranderen in wat Libië nu al is. Een groep van een paar duizend beroepsbooslims is in staat een proces op gang te brengen waarop onze geliefde en capabele regeerders geen antwoord hebben.