Ebru Umar - Het boek Job

Knap was dat hij overkwam als gebroken man zonder in huilen uit te barsten. Maar dat gejank van vaders over hun verloren zonen, wie wil het weten? Het simpele antwoord is: vrouwen. Die kopen boeken, die denken het zal mn kind maar zijn. Maar die mannen? Mannen die hun hele leven of het korte leven dat ze vader van de inmiddels verloren zoon waren geen tijd hadden voor hun kinderen, want tja er moest gewerkt en carrière gemaakt worden. En vrouwen versierd en nóg meer kinderen gemaakt. Daar hoor je opeens niemand meer over, dat die Lips goed lag bij niet alleen de stagiaires maar eigenlijk bij alle vrouwen onder de dertig op het mediapark. Netmanager hé. Nou ja, je wordt niet zomaar vader van vier kinderen bij tig verschillende vrouwen natuurlijk. Daar moet je wel wat voor doen en meestal verliest vaderen over vooral de oudste kids het van andere prioriteiten.
Maar gelukkig gaat er dan eentje dood en kun je je dode kind uitventen. Een mooi boek over hem schrijven. En een podium krijgen bij al je Publieke Omroep collegas. Ja, Het boek Job moest geschreven worden. Als wake up call voor al die vaders die er pas achter komen dat ze een kind hebben als het kind geschept wordt door een auto. Of verzwolgen door golven. Nou ja, Roek zal het wel een plekje gegeven hebben. Eens kijken of Job het wint van Tonio.