Geenstijl

De speech van de Britse premier Cameron heeft heel wat teweeg gebracht. Zijn speech is natuurlijk met name gedreven door de angst van zijn partij voor de UKIP van Nigel Farage, maar bevat wel degelijk goede argumenten. Het laatste woord van Camerons speech was nog niet gesproken of onze alwetende leiders met hun horde EU/euro groupies stonden alweer klaar met hun standaard eerste linie van verdediging: labelen. Alsof ze gesponsord worden door Dymo, werd de hele groep EU/eurocritici bedolven onder het morele plaksel van deze EU-elite. Xenofoob, populist, nationalist, fascist, en het bij de Gutmensch zo populaire vieze woord; PVV-er. Wij critici moeten ons allemaal schamen, we zijn dom, onwetend en onruststokers. Nu kunnen ze weinig doen aan ons intellectueel vermogen, dus blijft over het projecteren van schaamte en muilkorven. Er ligt namelijk een voorstel bij de EC om journalisten die onwelgevallige dingen schrijven te laten ontslaan, direct vanuit Brussel. Hiermee wordt niet alleen één van de weinige pleziertjes van de baas mee ontnomen (het befaamde 4 uur cup-a-soup-your-ass-on-de-stoep moment), maar wordt de hele essentie van de democratie onderuitgehaald. Criticasters worden, sociaal gezien, in het gekkenhuis geplaatst zoals ze dat vroeger in het echt deden in de USSR. Deze held, Vladimir Boekovsky, zat dus voor het echie in het gekkenhuis omdat hij kritisch was op het Russische regime.

Het is dan ook een teken aan de wand dat volgens deze Vladimir de EU en haar eindbestemming, de Verenigde Staten van Europa, ontzettend veel op de USSR lijkt (dus de volgende keer als een Gutmensch weer gaat moraliseren dat iemand de term EUSSR niet mag gebruiken, verwijs hem/haar even naar Vladimir, want die heeft echt recht van spreken). Naast de bovengenoemde Dymotechniek, komen onze EU/eurofiele leiders en schare met een hele berg aan leugens creatief benaderde waarheden en stellingen. Laten we de belangrijkste bekijken: A) De mythe dat EU vrede heeft gebracht EU heeft voor vrede gezorgd. Al hebben ze de Nobelprijs voor de vrede ontvangen (net als Kissinger hahaha), deze claim is onzinnig. De Koude Oorlog heeft er voor gezorgd dat er een verenigd front gemaakt moest worden naar Rusland. Hier vloeide NAVO uit voort, en later de Kolen en Staal Gemeenschap. Deze laatste bracht de belangen van de oorlogsindustrieën onder één noemer en zodoende nam de kans op oorlog nog verder af. De daaruit voortvloeiende EEG met haar interne markt heeft economisch veel goed gedaan en als het met de centjes goed zit is er weinig animo voor oorlog. Maar de beweging naar de EU en de euro en al helemaal het plan van een Verenigde Staten van Europa hebben niets tot de vrede bijgedragen. Sterker nog, de tegenstellingen en rancune zijn toegenomen terwijl het wederzijdse respect in de EU alleen maar is afgenomen. Als de EU doorgaat met het door de strot duwen van hun visie dan zal de vrede juist worden bedreigd. B) De mythe dat de euro ons economisch heeft geholpen Dit is een hardnekkige misvatting van velen. In het kort samengevat heeft de euro en ultra slechte financiële regelgeving voor een kredietbonanza gezorgd (zie hier). Door de introductie van de euro hadden de PIIGS (Portugal, Ierland, Italië, Griekenland en Spanje) opeens impliciet de kredietdekking van Duitsland, Nederland en nog enkele sterkere broeders. Tezamen met de Maastricht-criteria (nationale schuldniveaus, overheidstekorten en zo verder) en financiële regulering zorgde dit ervoor dat de PIIGS voor hun doen hartstikke goedkoop geld konden lenen. De Piggies hebben dan ook niet nagelaten zich tot over de oren in de schulden te steken en dit was goed voor de eurozone, want de Piggies konden een grotere en duurdere ambtenarij runnen + meer stemmen kopen overheidsuitgaven doen + huizen in the middle of nowhere bouwen + nieuwe keukens installeren + mooie autootjes kopen en zo verder, terwijl de noordelijke landen van de eurozone zich de ballen uit hun broek lachten want zij exporteerden de cementmixers, keukenapparatuur, vrachtwagens, hijskranen, auto’s en zo verder naar de Piggies. Wat een groeiwonder was dat toch, die goede oude tijd. Maar wat blijkt nu? De Piggies hebben te weinig extra inkomen gegenereerd met hun kredieten (geconsumeerd of slecht geïnvesteerd) dus nu kunnen ze de schulden niet meer betalen. Dus als de euroknuffelaars eerlijk willen zijn, dan moeten ze de groei in BBP (wat we met z’n allen bij elkaar verdienen) sinds de euro verminderen met de kosten van alle hulpacties/afschrijvingen op schulden (en dit proces is bij lange na nog niet voorbij; echte klappen moeten nog komen!). Dan is de euro opeens een verlieslatende bedoeling, maar dat vertellen ze ons niet. Dat ze financiële regulering zo hebben ingedeeld dat het verschaffen van een lening aan de Griekse staat goedkoper is dan een lening aan Unilever vertellen ze ook niet. Een bank moet namelijk meer kapitaal in reserve aanhouden als zij een lening geven aan het veilige Unilever, maar hoeven nul-komma-noppes aan te houden als ze staatsschulden aanhouden van bijvoorbeeld Griekenland. Dan is het ook niet zo gek dat banken zich hebben volgeladen met deze PIIGS schulden (waardoor de rentes aldaar nog meer daalden en de krediet-gedreven bonanza tot ongekende hoogten werden gebracht). Meer voorbeelden van manipulatie zijn hier te vinden. C) De mythe dat de euro tot hogere groei heeft geleid, deel II Nog afgezien wat hiervoor beschreven is hebben we ook nog die ongemakkelijke dingetjes waar EU-aanhangers en eurofielen soms moeite mee hebben: cijfers. Als we tot 2009 kijken (toen nog niet alle dure crisismaatregelen genomen waren) dan is de not so shocking conclusie dat niet-eurolanden het vaker economisch beter hebben gedaan dan eurolanden; in zijn geheel zijn de niet-eurolanden harder gegroeid dan de eurolanden; en als klap op de vuurpijl: niet-eurolanden houden zich beter aan de Maastricht-criteria dan de eurolanden! Waar hebben we die euro dan voor nodig?? D) De mythe dat de euro het goed doet Politici, de uilskuikens die ze zijn, gebruiken vaak het argument dat het bewijs dat de euro het goed doet, te vinden is in het feit dat de euro boven de introductiekoers staat ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Dit is net zoiets als een vader die blij is dat dochterlief zich verloofd heeft met een moordenaar en niet een massamoordenaar. De FED en de centrale banken van Japan, VK, Zwitserland en 'onze' ECB zijn allemaal monetair aan het goochelen geslagen. De ene centrale bank probeert de ander weer af te troeven met weer een nieuwe goocheltruc. Ze geven er dan ook leuke namen aan zoals TARP, QE, LTRO, TWIST, OMT, SMP, en zo verder, maar wat ze simpelweg proberen te verbloemen is dat ze als een gek geld lopen te printen om het piramidespel wat wij een wereldeconomie noemen op gang te houden. Als de één wat harder print dan de ander, dan is dat op een gegeven moment in de koersen te zien. Het is dus meer een geval van wat ze in het vak “the least dirty shirt” noemen. Vergelijken we met de Noorse kronen, goud, olie en zo verder, dan zie je dat de wereld aan een hele erge ziekte lijdt die geldontwaarding heet. Onze politici zouden het boek Geldmoord van Edin Mujagic eens moeten lezen (is in het Nederlands, is ook fijn voor ze). Waar de euro dus geldontwaarding moest tegengaan door een Bundesbank Turbo te zijn, is het nu met Mario 'Goldman Sachs' Draghi aan het roer veranderd in een Central Bank of Zimbabwe Nitro. Lang leve de euro! Het grootste mankement Maar het grootste probleem wat de EU en de eurozone hebben is dat de volkeren van Europa geen verdere integratie en machtsoverdracht aan Brussel willen. De taak van (politiek) leiders is om in overleg met hun groep te komen met een doordachte koers waar de grote meerderheid zich in kan vinden. Doen ze dat niet, dan hebben ze gefaald. De reden van dat falen kan maar aan twee dingen liggen: 1) het was een slecht plan of, 2) het is slecht tot stand gekomen en uitgelegd. Dat Neelie Kroes de nee-stem op het EU grondwetreferendum wijt aan dat “ze het slecht hebben uitgelegd” is eigenlijk een mea culpa. Helaas hebben zij en haar medeverantwoordelijken geen consequenties hieruit getrokken, want indienen van ontslag was wel op zijn plaats geweest. Nu is die grondwet in een andere vorm er toch doorheen gedrukt. Maar het dieper liggende probleem werd zondag jongstleden weer eens duidelijk in het programma Buitenhof, door Guy Verhofstadt (mislukte Belgische premier die van zijn land niet eens een hechte unie kan maken). In deze uitzending zei Verhofstadt dat er van de Europese volkeren één volk (demos) gemaakt kan worden. Of deze beste man en zijn kornuiten hebben hun snor afgeschoren of zij hebben (op EU-kosten) een cursus Borg gedaan, want het assimileren van de Europese volkeren tot ein één Volk met ein één Reich Unie en met Ein Führer één leider is toch echt dé Godwin van de afgelopen honderd jaar. Resistance is futile... yeah right! Referendum nu! Er gaan dus nu ook stemmen op voor een EU-referendum in Nederland (zie NRC, de Volkskrant, Telegraaf, Trouw, DDS, en zo verder). Wij willen wel, maar de meeste politici niet. Komt er in het kort op neer dat zij vinden dat wij burgers geen verstand van zaken hebben en zij wel. We moeten dus onze politici blind volgen in hun beslissingen, aldus onze alwetende leiders. Maar als we om ons heen kijken zitten we nu in een megagrote crisis waarvan de laatste akte nog niet is opgevoerd. Daar zijn zij, onze allesweters, onze volksvertegenwoordigers, dus verantwoordelijk voor. En juist zij hebben dan het lef om ons burgers voor onkundig uit te maken? Nee, laat dat referendum er alsjeblieft komen. Gevaar in vraagstelling Maar er schuilt hier ook een gevaar dat onze leiders de vraagstelling van een eventueel referendum gaan formuleren in hun voordeel. Dus de vraag 'Wilt u in of uit de EU?' is verneukeratief. Het geeft immers geen alternatief. De vraag moet zijn: 'Wilt u een Europees samenwerkingsverband zoals de EEG (intergouvernementeel; dus tussen soevereine landen), of wilt u een Verenigde Staten van Europa (federaal)?' Wat gebeurt er als we doorgaan met de EU en de euro? Stel: ons referendum komt er niet. Wat dan? Dan komt de realiteit vroeg of laat op bezoek en die gaat ons allen te lijf als Bokito op crack. De euro is namelijk überhaupt niet houdbaar omdat de steun voor de onvermijdelijke verdere hulpacties (bij de kiezers in zowel de PIIGS als in de kern van de eurozone) tot het nulpunt zal dalen. Verder is de euro niet houdbaar omdat de economieën binnen de eurozone te verschillend zijn waardoor one-size-fits-all beleid een one-size-fits-none wordt. Het gevolg hiervan is dat de verschillen hierdoor alleen maar groter zullen worden tot het de eurozone volledig uit elkaar zal trekken. De ChristenUnie heeft er een studie naar gedaan, alleen durfden zij niet de harde conclusies te trekken (zie “dus toch de gulden terug”). Die euro gaat er dus toch aan, en daarmee ook de EU en haar federale dromen. Punt is alleen dat nu ophouden met de euro en de EU (maar wel een EEG nastreven) minder (maar wel ontzettend veel) pijn gaat doen dan wachten tot Bokito medieval op onze derrières gaat. Daarom een EU referendum NU! Hou www.burgerforumeu.nl in de gaten. Deze zal volgende week in de lucht zijn. Hierop kunnen mensen hun steun betuigen en informatie bekijken. Verder kan je de Euro/EU critici volgen op natuurlijk GeenStijl maar ook op Twitter, zoals o.a. @burgerforumeu, @eurreferendumnu, @sassenvanelsloo, @superjan, @thierrybaudet, @joostniemoller en zo verder. Alex Sassen van Elsloo