Zo is het keurig brave Nederland dan ook wel weer. Als je wilt, mag je best even in de persoonsadministratie van de AIVD duiken om je eigen dossier in te zien. Moet je wel wat voor gedaan hebben, en wel wat voor doen ook. Dat eerste is een ruim begrip in Nederland,
privacy hatend afluisterland. De kans is groot dat het regenjassenkorps van Opstelten een dossier bijhoudt als je ooit 'No Nukes!' naar niemand in het bijzonder hebt staan schreeuwen in de 80's. Krakerssympathisant, Provoverleden en/of houder van een perskaart? Dossier. Maar ook als je ooit terroristentermen als 'waxinelichthouder' of 'Suzuki' hebt gebruikt in een telefoongesprek, géén stem hebt uitgebracht bij de laatste waterschapsverkiezingen, of die gele bolletjes uit Kinder Surprise-eieren hebt doorgeslikt om te trollen met de bodyscanners op Schiphol. Zeker weten of de polderstasi een smoezelig bruin mapje met je naam er op in een dofstalen archiefkast heeft zitten, kan via een Wob-verzoek. Is niet moeilijk, want expert Roger Vleugels [bekend van de
Wobvernieuwing:] heeft een standaardbrief gemaakt. Even benodigde gegevens invullen, uitprinten, opsturen en drie maanden wachten. Twee beperkingen: Het moet gaan om onderwerpen die al langer dan vijf jaar gesloten zijn, en bronnen, werkwijze & actuele informatiepositie van de AIVD mogen doorgaans oneindig afgeschermd worden. Voorbeeldbrief hier
ALS .PDF of
ALS .RTF. Eén dingetje ter afweging wel. Door het indienen van een verzoek weet de AIVD meteen alles over je...
