Zaterdagavondfilm: Rambo IV

We aten marsen en dronken coca-cola, in een muisstille en blanke bioscoopzaal en keken vol bewondering naar John Rambo. De monosyllabische Vietnam-veteraan, die uit een boom te voorschijn kwam en mensen kon doden met een walnoot. Uitgekotst door eigen land, maar toch een goed mens. Inmiddels zijn we 25 jaar verder. Bioscopen bestaan nog steeds (al zal dat niet lang meer duren, daar iTunes films gaat verhuren en thuisbioscopen steeds prettiger worden) en John Rambo is er ook nog. Alleen is de eenzame strijder zwaar aan het overdrijven geslagen. Viel er in de eerste Rambo welgeteld één (1) dode in de gehele film, in het op 21 februari verschijnende Rambo IV is de kill rate schrikbarend gestegen. Per minuut vallen er 2.59 doden. Duurde het in First Blood nog een half uur voordat de eerste dode viel, in de laatste versie is dat binnen een paar minuten. (Meer van deze feiten in deze handige Rambo Death Chart.) Goed, concluderend, samenvattend. Rambo is natuurlijk een zieke oude opgepompte man geworden, die gelijk Amerika, de vindingrijkheid heeft verruild voor domme firepower. (Fragmentje) Maar wat de fuck. Cool movie. Masterpiece. Best Rambo ever. Kick ass fun.