Pieter Omtzigt, functie ouderling

Vrijdagavond, Gouda. We gingen naar DE KERK, vrome jongens als we zijn. Ene Pieter Omtzigt hield daar namelijk een preek spreekbeurt en kreeg voor deze François Vrancken-lezing beduidend meer tijd dan in de Tweede Kamer. Of meer soevereiniteit, zo je wil, want daar ging zijn vertelling aan de hand van de vrijzinnige denkbeelden van Vranck over: wie is er de baas in dit land (de kiezer, in theorie), waarom werkt dat niet meer zo (omdat de overheid alles heeft geprivatiseerd en/of te veel soevereiniteit heeft weggegeven aan bijvoorbeeld de EU, zonder exitstrategie of zelfs maar de optie om 'nee' te zeggen) en wie heeft dat op zijn geweten (het afgelopen decennium: de doctrines van Mark Rutte én Kajsa Ollongren). Hoe loopt dat af? Nou, vraag dat maar aan de toeslagenouders, die met tienduizenden tegelijk geen verhaal konden doen of halen bij de Belastingdienst terwijl de Nederlandse overheid in Kiev aan Russische en Oekraïense oligarchen aan het uitleggen was hoe ze hun miljarden belastingvrij in Nederland konden verstoppen. "Niet gek, dat mensen in complottheorieën gaan geloven", mompelde iemand vanaf de realiteit van het hardhouten kerkbankje tussen de dominee en het koopmanschap. Misschien hebben we niet zozeer een nieuw sociaal contract nodig, we moeten ons vooral beseffen dat het oude, bestaande sociaal contract verfomfaaid, vergeten en grotendeels zwartgelakt is geraakt, en met kringen van Happy Tosti-bekertjes er op tussen de appelklokhuizen in het prullenmandje van het Torentje terecht is gekomen. “Want wat is de macht van een Prince, sonder goede correspondentie van sijne ondersaten?”, deduceerde Vranck al in 1587.

Video hierboven begint tijdgecodeerd bij het voorwoord van de SGP-burgemeester van Gouda, Pieter Verhoeve. Relevant voor de inleiding van de lezing, maar meteen naar Omtzigt skippen kan ook: hierrrr.