Brick by brick

Kwam onlangs voorbij bij BBC Archive op Twitter en aangezien-ie regelmatig (*, *, *, enz.) is genoemd in de panelen eren we hem gewoon een keer met z'n eigen topic: cultheld Fred Dibnah (1938 - 2004), alias The Lancaster Steeplejack. Het filmpje hierboven, een minidocu op zich, is een fragment uit de documentaire 'Fred Dibnah: Steeplejack' uit 1979. Met z'n grote blote mannenklauwen repareerde en sloopte hij gebouwen, bruggen, kerktorens, de hele mikmak, maar haalde hij vooral torenhoge schoorstenen neer. Brick by brick, steen voor steen, the old fashioned way, zonder hulp van explosieven. Later werd-ie door z'n zware accent, z'n vrolijke gedoe, z'n mores en z'n 'Lanky manner' een graag geziene gast op televisie en in het lezingencircuit. Dingen slopen, prachtig. En wat een vent.

Waar-sláát-dit-op-video

Lekker ouderwets want dit is natuurlijk compleet krankzinnig. Tijdens Koningsnacht om 04.33 uur kwajongensstreken uithalen door op belletjes te drukken - soit. We doen allemaal wel eens ruig. Maar dat je dan te dronken (of te achterlijk) bent om de deurbel te vinden, aan het slot staat te morrelen en dan maar het glas in lood inbeukt: dan ben je wel echt een hersenloze debiel. Tromgeroffel... SMILE! JE STAAT OP GEENSTIJL.

Want alles kan kapot!

Er zit een schoonheid in het slopen van dingen. Dat denkt Mark Rutte waarschijnlijk elke dag als hij naar zijn werk gaat, maar wij bedoelen het slachtofferloos mollen voor de toekomst. Het gepland afbreken om mooier op te bouwen. Zoals deze koeltorens in het Britse Rugeley. Betonnen giganten die gracieus synchroon neerstrijken na de druk op een knop. Symbolisch hun laatste adem uitblazend in een pilaar van rook die een paar seconden als een geest van het verleden in de lucht hangt om daarna te verdwijnen in de vormloze mist van de vergetelheid. Vervuilende kolencentrales die hun smerige industrietorens meenemen na het hiernamaals om plaats te maken voor schone woningen waar onschuldige kinderen spelen op frisse grasveldjes. Want we willen leven in een utopie zonder fossiele brandstoffen, maar wel met nog meer huishoudens en we moeten vooral niet te veel nadenken over de haalbaarheid. Dus laten we vooral slopen in schoonheid, het opbouwen komt morgen wel.