Nee oliebol, dat vet moet niet door het riool

Het zijn barre tijden voor mensen die rond de Jaarwisseling ouderwets willen zeiken op alles. Het vuurwerk is al verboden, Sven Kramer rijdt magistraal, de AD Oliebollentest, die doorgestoken kaart is, bestaat niet meer en het darten wordt (al is het voor de laatste keer) gewoon uitgezonden door de geweldenaars die op RTL 7 aan Roland Scholten vragen of hij een verrassende wedstrijd verwacht. Maar gelukkig hebben de waterschappen iets gevonden om u over op te winden: oliebollenvet. Natuurlijk. Al die gierige types die de komende dagen de hardwerkende ondernemers van de olliebollenkramen des Vaderlands, die het in deze tijden al niet makkelijk hebben, de loef proberen af te steken met hun zelfgemaakte hompen vet, dumpen dan ook nog eens HUN FRITUURVET IN HET RIOOL. Dat is dus niet de bedoeling en het kost de waterschappen miljoenen aan oliebollenschade. Vet duur.  Maar goed, die miljoenen hadden ze ook kunnen gebruiken om dijken te bouwen zodat we niet meer bang hoeven te zijn voor de stijgende zeespiegel. Denkt u daar maar aan als u op 2 januari die kleffe appelbeignet van uw oom tegen heug en meug naar binnen schuift. Zalig uiteinde makkers. 

We voelen ons in onze privacy aangetast

Wut? Jerry Affriyie zit in de jury van de Big Brother Awards van Bits of Freedom. Dat kan maar één ding betekenen: BoF is gehackt. Er zit woke ransomware in hun servers. Ze worden gegijzeld door een nieuwe digitale moraal. Misschien slapen ze zelfs wel op een Emma Matras. Maar serieus: WAAROM zit die opruier in de jury van een toch voorheen vrij serieus initiatief om overheden en bedrijven die slordig-tot-kwaadaardig met uw privé om gaan tot de orde te roepen? Een beleidsmedewerker 'mensenrechten en technologie', ja dat snappen we. Een hoogleraar ICT en recht, volkomen logisch. Een ethica, ook een begrijpelijke keuze. Maxim Februari, uitstekende keus want die denkt & schrijft veel over privacy en recht. Een PhD-kandidaat die onderzoek doet naar de 'bestrijding van platformmacht' vinden we ook geloofwaardig (het gedeelte over "online uitsluiting" zullen we dan maar gedogen). Maar WAAR DE VLIEGENDE MEGABYTES is Jerry Affriyie "expert" in? Zowel in het algemeen als op het gebied van (digitale) privacy in het bijzonder. Dit is een serieuze vraag.  WAT doet een gesubsidieerde activist die zich als "dichter/kunstenaar" vermomt in een expertjury voor serieuze grotemensenzaken? Is er geen kinderfeest meer om kapot te maken, zijn er geen culturele tradities meer die tot achter de privacy van onze voordeur kapot gemaakt moeten worden, of hadden ze gewoon nog iemand nodig om oliebollen te bakken?