Is wel echt dood.

Hier een update over de schietpartij bij DNB van gisteren. De doodgeschoten oproerkraaier had volgens het OM een neppistool bij zich en "het onderzoek heeft aanwijzingen opgeleverd dat er mogelijk sprake was van zelfmoord door een politiekogel". De politie gaat bij zelfmoordverzoeken kennelijk een stuk grondiger te werk dan bij de gemiddelde aangifte, zoals u in bovenstaand filmpje kunt zien. Wat voor aanwijzingen het OM heeft, vertelt het persbericht dan weer niet en ook naar de achtergrond van de man (was het een Rothschild?) moeten we raden. Uw complottheorieën kunt u dus gewoon in de ideeënbus van De Verleiders deponeren.

Weet u nog, contant geld? Gevouwen briefjes waarop huidschilfers in uw zak langzaam tot olie verworden, muntjes die niet meer geaccepteerd worden bij de automaat voor een treinkaartje en binnenkort misschien ZELFS VERLEDEN TIJD?! Inmiddels zijn in de eerste helft van 2018 61% van de betalingen gepind, in de leeftijdscategorie 18 - 20 was dit zelfs 77%. Vier jaar terug was een algehele 60% nog een streefgetal, maar de directeur Cash van De Nederlandsche Bank begint zich nu een beetje zorgen te maken, al klinkt z'n titel wel een beetje alsof hij daarvoor betaald wordt. "Hij wijst op storingen en hackers. ,,Cashloos maakt je als samenleving kwetsbaar. (...) ,,Zodra grote supermarktconcerns of grote ketens geen contant geld meer zouden accepteren, dan vinden wij dat een groot probleem.” (...) DNB wil dat banken, detailhandel, overheid en belangenclubs afspreken dat contant geld algemeen geaccepteerd blijft. ,,Wij hopen op de poldermanier”. En voor oudjes is het ook allemaal maar lastig. "Veel mensen hebben moeite met pinnen: een deel van de ouderen, visueel gehandicapten. Ook zijn er 2,5 miljoen laaggeletterden." Superspannend allemaal natuurlijk, maar wat dacht u van PRIVACY? Heeft ANCILLA bijvoorbeeld al gereageerd? Niet echt, dus wie gaat er straks de barricade op als zelfs de sos-mocro straks geen cash meer accepteert? Nou? Wij weer zeker.

Inzending. Een reconstructie van de beurscrash van 1998 die, op slag van de invoering van de euro, niet door ging omdat diverse instanties samenwerkten om in te grijpen. Maar ten koste van wie?

De afgelopen weken was er veel aandacht voor de beurscrash van 1987, nu 30 jaar geleden. We moeten het echt ook nog eens hebben over de crash die elf jaar later, in 1998, niet mocht gebeuren. Op 5 oktober 1998 heeft zich, met goedkeuring van De Nederlandsche Bank (DNB) en toezichthouder STE (de huidige AFM), iets vreemds op de beurs voorgedaan.

AEX onder druk, ING en ABN in problemen
De beurskoersen werden nog genoteerd in Guldens (NLG) maar drie maanden later - vanaf 1 januari 1999 - zouden financiële producten in Euro’s verhandeld worden. De beurzen lagen wereldwijd onder druk door de Azië-crisis en met name in Nederland waren de problemen bij ING en ABN Amro, twee banken die één crisis later alsnog een beroep moesten doen op staatssteun, zo groot dat ze een winstwaarschuwing moesten afgeven.

Winstwaarschuwing ING (donderdag 1 oktober 1998)
Winstwaarschuwing ABN (vrijdag 2 oktober 1998)

Een verdere val van 10% waarde van de beurs kon zelfs het einde betekenen voor deze Nederlandse instellingen. Zoals we allemaal weten waren ze 10 jaar later echt aan de beurt. Maar in 1998 nog niet. Net niet, want in een glijmarkt van net onder de 1100 naar 850 (koers 2 oktober 1998) binnen 20 dagen zag het er niet gezond uit en de echte harde tik moest nog komen. Het weekend van 3-4 oktober zou voor rust moeten zorgen op de financiële markten. Zo verwachtte men dat de G7 en het IMF met maatregelen zouden komen.

Met een slotkoers van 848,59 op vrijdag 2 oktober was de psychologische grens van 800 opeens weer binnen handbereik. Wat iedereen wist, als de magische grens van 800 zou breken dan kon het (nog) hard(er) gaan. Alle ingrediënten waren er wereldwijd, de lichten stonden allemaal op rood (of op groen als je hoopte en verwachte dat de koers van de AEX door de 800 kon zakken).

**Het plan om de AEX en daarmee ING en ABN te redden
**Omdat er niets vanuit de G7 of het IMF gedaan kon worden om de val te stoppen kwam er in het geheim een genootschap in het weekend bij elkaar om een plan te bedenken hoe de AEX gesteund kon worden, omdat de beurs absoluut niet door de 800-grens heen mocht zakken. De verwachting van veel ‘stoploss’ orders op dat 800-niveau was meer dan reëel. Het was Dierendag en aan tafel zaten in ieder geval DNB, de STE (Stichting Toezicht Effectenverkeer - het huidige AFM), ING en IMC.

De pijn moest uit de markt en dat kon alleen als personen en bedrijven deze pijn direct zouden voelen en iemand die “pijn” van ze overnam. Het moest een partij zijn die dat dan ook kon doen, oftewel niet een partij die ook net zoals ING en ABN mega long zat. Het plan was als volgt: