GeenStijl laat Richard de Mos en Bert Blase aan het woord, de twee mannen die staan voor bestuurlijke vernieuwing en openlijk solliciteerden op hun droombaan: het burgemeesterschap van Den Haag.
Ook in tijden van lockdown moet de democratie door draaien. Eind maart deden we een dubbelinterview met twee mannen die hun kandidatuur voor het Haagse burgemeesterschap openbaar hebben gemaakt - een hoogst ongebruikelijke handeling in een doorgaans zeer geheime procedure. Een van hun redenen om dat te doen, is omdat ze het gekozen burgemeesterschap vooruit willen helpen. Want meer directe democratie is een groeiende noodzaak in tijden waarop Brussel onze soevereiniteit (en daarmee ook lokale zelfbeschikking) steeds verder naar zich toe trekt. Om in tijden van corona dat verhaal een beetje warm te houden, hieronder een op afstand opgested interview met de twee heren Richard de Mos en en Bert Blase, waarin ze vrijuit mogen vertellen over zichzelf en hun opvattingen van het burgemeesterschap. Dat levert, zoals je zult zien, vaak politiek voorzichtige, soms wat voorspelbare antwoorden op. Maar het geeft ook verschillen aan tussen de beide kandidaten en dat helpt bij het versterken van de vraag: zijn we toe aan een gekozen burgemeester? Iemand die we op voorhand kunnen peilen, als politicus en als persoon, en aan wie we onze steden en dorpen willen toevertrouwen? Daarom is dit een open vraaggesprek - geen grillpartij - met twee politieke outsiders (als in: geen leden van het partijkartel). Mocht één van hen burgemeester worden, dan komt die inhoudelijke kritiek op beleid vanzelf.
GeenStijl dubbelinterview met Haagse burgemeesterskandidaten
Wat is uw motivatie om openbaar te solliciteren?
De Mos: Mijn motivatie is dat ik een groot groengeel hart voor mijn stad heb. Ik was als wethouder en eerste loco-burgemeester bezig om een groot draagvlak in de stad uit te betalen in beleid. Helaas is daar, door tussenkomst van een door de elite aangezwengeld onderzoek, voortijdig een einde aangekomen. Juist vanwege het grote draagvlak voor mijn persoon, kan en wil ik niet op mijn handen gaan zitten. Ik wil juist mijn verantwoordelijkheid nemen. Kan dat niet als wethouder: dan maar zo! Daarnaast maak ik een klip en klaar statement door deze openbare sollicitatie: namelijk een statement vóór de gekozen burgemeester en tégen de ondemocratische banencarrousel.
Blase: Ik vind dat de inwoners van Den Haag er recht op hebben om te weten wie de ambitie heeft om burgemeester van hun stad te worden. Daarbij wil ik af van de sfeer van geheimhouding die rond de benoeming van burgemeesters hangt. Mijn ervaring is dat openheid tot vertrouwen leidt.
Droomde u vroeger al van deze functie?
De Mos: Nee, ik wilde vroeger altijd boer of boswachter worden
Blase: Nee, vroeger heb ik geen moment aan die mogelijkheid gedacht.
Wat zou uw eerste activiteit zijn als burgemeester?
De Mos: De eerste 100 dagen zal ik samen met de stad en in de stad een politieke agenda maken; bepaal ik samen met bewoners en ondernemers wat voor soort boegbeeld zij willen hebben. Daarnaast zeg ik op voorhand dat ik pal ga staan voor Haagse tradities. Handen af van de Vreugdevuren, de oude brommertraditie van Puch’s en Kâhwe Klâhwe en natuurlijk van Zwarte Piet. Iedere kandidaat zou zich vooraf moeten uitspreken waar hij / zij voor staat.
Blase: Al voorafgaand aan de benoeming maak ik kennis met de politiechef en de crisisstaf. Dat zorgt ervoor dat ik er vanaf dag 1 sta, wat er ook gebeurt. Verder zal ik de eerste weken en maanden extra zichtbaar zijn in de stad, zodat de inwoners kunnen proeven wat voor vlees zij met mij in de kuip hebben. Dan geeft hen meteen de kans om hun boodschappen aan mij mee te geven. En ik pak zo snel mogelijk het radiospreekuur met Omroep West op.