#waarisfrans Tweets Het is inmiddels Brexit plus drie dagen, maar er is nog altijd niets vernomen van Timmerfrans. Zijne Europese IJdelheid zwijgt in álle talen, en als er één ding is dat we *niet* van Frenske gewend zijn, is het dat hij een kans overslaat om iets pedants tegen zichzelf in zijn online spiegels Facebook en Twitter te roepen. Geen gebeurtenis zo belangwekkend, of de theatraal onderlegde Timmerfrans schrijft zichzelf in een Oscarwaardige bijrol, niet zelden tot tranen geroerd over zijn eigen woorden. Maar alas! Zowel op twitter.com/TimmermansEU, waar elke Ik Word Genoemd-link van de butler van Juncker verschijnt, is het sinds maandag doodstil en ook op zijn openbare dagboek facebook.com/frans.timmermans is sinds 21 juni niets meer van de welbespraakte, alomtegenwoordige PvdA'er vernomen. (Zijn parodiedagboek draait overigens overuren in de nasleep van #Brexit.) Wat kan er toch zijn? Op sociale media circuleert het gerucht dat Timmerfrans nog steeds met een zuurstofkapje op zijn mond naar adem hapt. Kwadere tongen beweren dat hij een coup voorbereidt. Wij hopen natuurlijk vooral dat het goed met hem gaat, want in deze donkere tijden voor de Europese Unie, die hem zo aan het hart gaat, kunnen we zijn raad en wijsheid natuurlijk niet missen. (Misschien weet Saar van Bueren het, want het voormalige persblondje van Diederik Samsom blijkt tegenwoordig "policy assistant" van Team Frenkse in Brussel.) IT'S ALIVE! 21u40. Hij is terug en ja natuurlijk begint zijn betoogje met het woord 'ik'.

My thoughts on the UK Referendum are on my Facebook page: https://t.co/JDn8rIgvmM

— Frans Timmermans (@TimmermansEU) June 26, 2016

Veteranendag 2016. MinPres en Willy legden een krans en Sj'nien perskwootte een koe in de kont. En paarse broeken slopen de laatste daadkracht van Defensie. Op subsidieblog Follow the Money is (wederom) een nogal schokkend relaas verschenen over de militaire weerbaarheid van ons laagliggende sluitpostje aan de Noordzee. Wat zien we op de foto hierboven? Handen van Luchtmachters die elkaars handen overtrekken (!!!) op een of andere bullshit paarsebroeken event. Schuld van het project "Innovation AIR", waarbij AIR staat voor 'Ambition, Innovation, Results'. Inderdaad, twee keer 'innovation' dus dan weet je dat het met die 'ambitie' en 'resultaten' ook wel mee zal vallen. Wat er wel gebeurt, is een pijnlijke aaneenrijging van MarCom-clichés in een tag cloud vol paarsebroekenbingo: 'sociale innovatie', 'pionieren' en 'kantelen'. Woordenkots die bijeenspoelt om onleesbare fopzinnen te vormen als "Autonome innovatiecellen met wisselende personele samenstelling en beperkte middelen, aan de rand van de organisatie, die zich volledig richten op de strategische innovatiethema’s big data en niet-kinetische beïnvloeding." Staat er echt. Ook de twittertijdlijn van Innovation AIR is om te gieren/huilen/smullen/panikeren over de veiligheid van dit land. Defensie blijkt moeiteloos infiltreerbaar door paarsgebroekte hbo-plussers die een bedrijf komen vertellen wat ze nodig denken te hebben om zichzelf als leuke, innovatieve werkgever in de markt te houden. Waardoor er zelfs in tijden van totale armoede bij Defensie toch ineens geld is om sprekers van 60.000 euro uit te kunnen nodigen. Meer traumatische details van het fopfront bij Follow the Military. "In de liften van het gebouw van de Commandant der Luchtstrijdkrachten te Breda stond enige tijd een wc-pot om mensen aan het denken te zetten." Spoel maar door, die taxpoet, en vergeet niet om elkaar "medailles" te geven voor die verdiensten:

Wauw! Mooie verhalen onderweg voor nieuwe Pionierscoins. We breiden ons netwerk binnenkort uit. Stay tuned! pic.twitter.com/0YGX1JC2AS

— Innovatiecentrum AIR (@innovationair) April 22, 2016

Brussel heeft spijt. Het politieke bestuur in Engeland heeft spijt. Politici in Nederland hebben spijt. Media tonen traag voorbij trekkende beelden van hun spijt en brengen in gelaten voice-overs de sombere stemmen van hun spijt over. Sociale media lopen over van de zure verliezers, met exact dezelfde retoriek als na hun pijnlijke verlies op 6 april: de methode deugt niet, het volk begrijpt het niet en democratie alleen werkt als de 'juiste' keus gemaakt wordt. Meer dan een miljoen (!) Remainers hebben al een petitie getekend voor een nieuw referendum over hetzelfde onderwerp. Ze maken zichzelf niet alleen volstrekt belachelijk, ze verzwakken het toch al zo broze vertrouwen in het Europese ideaal van vrede, welvaart en democratie. Bij Remain regeert de vertwijfeling Onbegrijpelijk vinden ze het, in het Verenigd Koninkrijk en op het vasteland, dat de Britten voor Brexit hebben gestemd. Maar de dader is niet Brussel, niet de Europese Unie en al helemaal niet al die kosmopolitische globalisten die te snel te veel wilden. De dader is de demos. Arbeiders, die niet zouden weten wat de EU überhaupt is en er naar moeten googelen. Babyboomers, die huilende kosmopolietenkindjes in de steek laten met hun vertrekstem. Democratie betekent dat je soms je zin ook wel eens níet krijgt en daar kunnen de special snowflakes dus niet tegen want dat zijn ze niet gewend - boehoehoe. Er komen zelfs Leave-stemmers in beeld die spijt zouden hebben van hun stem, omdat ze niet wisten dat ze écht de EU zouden verlaten als Brexit won. Stupid people, tuurlijk, maar de gretigheid om ze in beeld te brengen is net zo pijnlijk voor degenen die stomme mensen tot de mediaan van het vertrekkerskamp proberen te bestempelen: de media zoeken naar strohalmen om aan te tonen dat het eigenlijk 'gewoon' Remain had moeten zijn donderdag. Brexiteers zouden bovendien geen langetermijnvisie hebben en niet kunnen overzien wat de gevolgen zijn, is een veel gehoorde beschuldiging. Maar dat verwijt komt uit het kamp dat juichte en blijft juichen om Merkels 'Wir schaffen das'. Of die kortzichtige Duitse langetermijnvisie de levensdagen van (culturele) welvaart, verzorgingsstaat en Unie zal verlengen, is ook nog maar zeer de vraag. Zelfs Brits extreemlinks is woedend om Brexit, ook al moeten zij de neoliberale en neoconservatieve lobbycratie en Big Business van Brussel van zichzelf normaal gesproken eigenlijk intens haten. (#StopTTIP!) Maar tegelijk willen ze wel zonder limiet migranten blijven binnenhalen en daar hebben ze de EU voor nodig, want natiestaten hebben grenzen en grenzen zijn fascisme. Bovendien vinden ze Nigel Farage ook een "fascist" en daarmee dus eigenlijk iedereen die voor Brexit stemde. De eerste gewelddadigheden hebben al plaatsgevonden, wat voeding geeft aan de gedachte dat áls de pleuris uitbreekt, het niet door de kelderende én weer uit het dal geklommen pound sterling komt, maar dat het door deze extreemlinkse voorposten wordt aangejaagd, die daarbij een stille goedkeuring hebben van de rest van Remain. Hun strijd is immers voor De Goede Zaak, ook als daar geweld bij zou komen kijken. BoJo heeft het verkeerde mojo Nou is Boris Johnson - de gedoodverfde nieuwe MP van Engeland, al moeten we dat nog maar bezien - bepaald niet de man om de populistische parallellen van Brexit te temperen. Daar is de clowneske conservatief veel te opportunistisch voor, met zijn campagneleugens over de NHS en zijn overbodige Hitlervergelijkingen. Maar om nou meteen Donald Trump-vergelijkingen te gaan maken tussen de voormalige (en geliefde) burgemeester van Londen en de roeptoeterende Republikeinse presidentskandiaat alsof die twee samen het einde der tijden inluiden, is óók onderbuikpopulisme van het zuiverste water. Slechte verliezers verliezen slecht en hun zuur klotst aan alle kanten uit kranten, televisie en internet. Lachwekkend, maar ook droef.

Vrouw barst in huilen uit om Brexit. (Nieuwuur) pic.twitter.com/aAJ90N9BDP

— Pritt (@Pritt) June 24, 2016

De doempredikers krijgen echter wel de overhand in alle media, natuurlijk ook in Nederland. Geert Mak noemt Brexit 'de 9/11 van de EU', diverse opiniestukken wijten de gebeurtenis aan een overdaad aan democratie en inspraak of zweren op het 'gevaar' van referenda en Nieuwsuur filmt uiteraard huilende hipsters in een koffietentje vol elitist pricks, maar natuurlijk zonder vissersdorp of werkplaats te bezoeken voor tegengeluid. "Winnaar" van de zuurcampagne is Marcel Haenen, redacteur bij NSB Handelsblad, die twitterde: "Het is feest in de cel van de moordenaar van Jo Cox." In haar eigen kiesdistrict dan wellicht ook, want daar stemden ze voor Leave. (Opvallende noot: dat wordt in Britse media zo goed als doodgezwegen, zoek maar.) Het is allemaal weer same old, same old alsook nothing ever changes. Kranten stromen vol politici, wetenschappers en overige buiksprekers van de maatschappelijke bovenlagen die meer, meer, meer EU het beste idee blijven vinden en alle andere opvattingen wegzetten als onderbuik, onderontwikkeling of gewoon als het aloude xenofobe nationalistische populisme waarmee zij euroscepsis of common worries altijd proberen te bagatelliseren. Waarmee wederom dik wordt onderstreept waarom 'de gewone man' zich zo afzet tegen politiek, media en establishment: ze krijgen te weinig kans om deel te nemen aan en mee te spreken over politieke processen waardoor iedereen wordt geraakt en waarvoor zij altijd de rekening gepresenteerd krijgen (zowel financieel als cultureel), ze worden niet voldoende serieus genomen door de boven hen gestelden en ze worden niet aan de hand genomen door de optrekkende mist van onzekere tijden. Integendeel. Ze zijn keer op keer, op keer, op keer de punchline van de samenleving, het mikpunt van verwijten en het eeuwige doelwit van de frustraties van het "weldenkende deel der Unie". Wanneer de Europese beleidstrein weer eens op een stootblok rijdt, dan wordt de strontkar van de falende idealen leeggekieperd over de "populisten", die in de ogen van de crisisveroorzakers de échte handrem op Europese eenwording zijn. En de oplossing voor hun crisis is altijd 'fuck de critici, meer EU is wat we nodig hebben'. Ziehier de verwarde vaandeldrager van die gedachte, over de crises die niet de kiezers, maar de (ongekozen) Europese leiders zélf veroorzaakt hebben:

We should use this momentum to make EU work again. More & more Europeans feel Europe isn't capable of handling multiple crises we are facing

— Guy Verhofstadt (@GuyVerhofstadt) June 24, 2016

Als je stelselmatig kritiek negeert en zorgen demoniseert, vervreemd je steeds meer mensen van je doelen. En de mensen die zich buitengesloten voelen, zullen elke kans op inspraak die ze nog krijgen aangrijpen om zich in tegenovergestelde richting te uiten. Je ziet het in heel Europa al jaren aan de uitkomsten van referenda (de EU verliest altijd, en negeert dat vervolgens), aan de peilingen voor populistische partijen (de gevestigde partijen verliezen steeds meer terrein), je zag het aan de uitslag van het referendum op 6 april (politiek, media en "experts" werden en worden steeds meer gewantrouwd) en je ziet het nu ook bij Brexit: de bovenlagen zagen het niet aankomen: de stille (en chagrijnige) meerderheid zei 'fuck you'. En daar is meteen weer de strontkar om over deze Brexiteers uit te rijden. Omdat de politieke en maatschappelijke elites in de EU geen enkel zelfinzicht tonen en de media zich liever tegen de macht aanschurken dan zich verdiepen in de beweegredenen, positie en het maatschappelijke uitzicht vanaf de lagere verdiepingen van de samenlevingen in de EU. Het aloude verhaal van de cultureel gekantelde wijken, de gekrompen middenklasse en de afbrokkelende verzorgingsstaten - die verder kantelen, verder krimpen en verder afbrokkelen. This is not the end... Brexit is niet het einde van de Europese Unie. Wat Brexit gaat brengen, goed of slecht, weet niemand. Maar Brexit is wel het duidelijkste signaal in een kakofonie aan alarmsignalen aan Brussel, dat de EU een verkeerde weg is ingeslagen, op een route die velen niet willen volgen en met een boodschap waardoor velen zich buitengesloten, achtergelaten en ongehoord achten. De eerste reacties op Brexit voorspellen niets goeds: weer horen we Asscher en Pechtold zeggen dat er 'nu echt hervormd moet worden' (lege woorden die altijd echoën na een vote of no confidence in de EU), maar tegelijk zeggen Jesse Klaver en Guy Verhofstadt dat er 'meer EU' moet komen. Hoger in de Brusselse ivoren toren wordt geschamperd en is de rancune voelbaar: 'Eruit stemmen is ook zo snel mogelijk oprotten', is het devies van Juncker - terwijl Brexitleiders als Farage en Daniel Hannan juist keer op keer herhalen dat Engeland moet blijven samenwerken en overleggen met hun 'friends and neighbours'. Laatsgenoemde is de redelijkheid zelve:

Our partners in the EU should know that we will remain engaged. Taking back control of our laws doesn't mean walking away from our allies.

— Daniel Hannan (@DanHannanMEP) June 24, 2016

Maar de hoeders van de status quo van een invalide EU die haar zelf gecreëerde crises niet de baas kan, wijzen de vinger, halen hun neus op en marcheren verder into that dark night. Op deze manier is het wachten op de volgende dominosteen - en reken maar dat partijen als Front National en PVV extra stemmen gaan winnen met hun beloftes van Frexit- en Nexit-referenda. Wel fijn voor de europrogressieve elites, want dan die kunnen hun eigen tekortkomingen, onbeholpenheid en desastreuze beleidskeuzes verstoppen achter de portretten van het populisme die op de krantenpagina's en nieuwsprogramma's van hen goed gezinde media worden geschilderd: 'Wilders en Le Pen voeden het populisme tegen het Europese ideaal van vrede en welvaart - het is allemaal hún schuld dat het volk het niet snapt'. De onvrede over de koers van de EU onder groeiende delen van de Europese bevolking is niet het einde van de Europese Unie. Niet Geert, GeenPeil of Brexit, maar de Europese Unie zelf wordt de ondergang van de Europese Unie. Steeds maar weer dezelfde voorspelbare, vinger priemende en zelfkritiekloze reacties op de toenemende onvrede van gestaag groeiende aantallen Europeanen, geuit door (ongekozen) politieke leiders en hun slippendragers in de media en het establishment, die samen vicieuze cirkeltjes draaien in een kamer zonder deuren, dát zou wel eens het einde van de Europese Unie kunnen betekenen. En gezien de manier waarop de moloch en haar vuistjesmaaiende minions zich gedragen, is dat misschien helemaal niet zo'n somber vooruitzicht voor het prachtige continent Europa. Je kan misschien maar beter opgescheept zitten met het koppige patriottisme van vissersdorpvolkeren, de minder geïnformeerde keuzes van de Vicky Pollards van de Britse working class en de teleurstelling in de EU van oudere generaties, dan dat we moeten leven onder de tirannie van een klein clubje ongekozen mensen die zogenaamd beter weten wat goed is voor iedereen, maar zelf pas aan de Europese macht kwamen nadat ze in hun eigen land niet meer gekozen werden (hoi Van Rompuy, hallo Gekke Guy, dag meneer Juncker). Tot besluit een vertaald stukje C.S. Lewis, want die Britse dichtschrijver schreef het '68 jaar geleden allemaal al veel beter op. Hadden ze toen maar geluisterd: "Van alle tirannieën, is de tirannie die oprecht wordt uitgeoefend voor het welzijn van haar slachtoffers misschien wel de meest repressieve. Het is beter om te leven onder roofbaronnen dan onder sommige almachtige morele bemoeials. De wreedheid van de roofbaron legt zich soms nog wel eens te rusten, zijn hebzucht kan op een bepaald moment verzadigd zijn. Maar zij die ons kwellen voor ons eigen welzijn, zullen ons kwellen zonder einde, want zij doen het met de goedkeuring van hun eigen geweten. Zij zullen meer kans maken om naar de Hemel te gaan, terwijl ze tegelijkertijd waarschijnlijk vaker een Hel maken van het leven op aarde. Deze specifieke goedheid is doorregen van ondraaglijke belediging. Om tegen je zin in "genezen" te worden van toestanden die we niet per se als een ziekte beschouwen, is om op hetzelfde niveau te worden geschaald als degenen die de leeftijd van de rede nog niet bereikt hebben, of nooit zullen bereiken: je wordt gelijkgesteld aan kinderen, imbecielen, en huisdieren." (©) De leiders en volgers van deze Europese Unie zullen nooit leren van de kritiek op hun functioneren, noch van de crises en de onherstelbare fouten die door fundamentele tekortkomingen in de Unie zijn ontstaan, want de leiders en volgers van deze Europese Unie staan aan de goede kant van hun eigen naoorlogse geschiedschrijving. Totdat iemand anders die pen van ze afpakt - al dan niet met het zwaard.

"Is this end of the EU?" "No" replies Juncker - walks out to thunderous applause. Surreal. #Brexit @afpfr @AFP pic.twitter.com/tzrJYuWBR9

— Loïc Hofstedt (@LoicHofstedt) June 24, 2016

Verliezers zeggen altijd dat de methode niet deugt, het volk het niet begrijpt en democratie alleen werkt als de 'juiste' keus gemaakt wordt. Maar de verliezers van het Brexit-referendum hebben de media aan hun zijde. Een geslagen europaus JS Juncker gaf zojuist een persco over Brexit. Op een slotvraag uit de zaal, of de keus van de Britten het einde van de EU betekent, zegt hij 'Nee'. En terwijl hij daarop meteen van het podium afloopt, krijgt hij van de zaal vol "journalisten" een luid applaus. Dat kun je beschamend vinden en dat is het ook. Maar vooral bewijzen de media, die al de hele ochtend in shock reageren op Brexit, onderdeel zijn van het probleem: volkomen kritiekloos als het op de Europese Unie aankomt. En daarom zijn de media net zo ongeloofwaardig en onbetrouwbaar als de Europese politieke leiders. Politiek statement van Juncker, Tusk, Rutte en hoe de verliezers vandaag ook allemaal moge heten hierrr. TL'DR: 'Boehoe de Britten zijn stom en wij gaan koppig door met koppig doorgaan'.

Niemand had het verwacht. Maar het is toch gebeurd. Het Verenigd Koninkrijk stemt zichzelf vrij van de Europese Unie. De pond crasht. Beurzen schudden. De elite is verscheurd. Pollsters en carrièrepolitici vallen door de mand. Zelfs de bookies zaten er naast. De verwachting is dat Cameron opstapt - misschien deze morgen al. De technocratie in Brussel komt vandaag in crisisberaad bijeen. En Mark Rutte moet eindelijk iets met de uitslag van ons eigen GeenPeil-referendum. En wij? Wij waren d'r bij vannacht, in de referendum rollercoaster in London. Front row tickets to history, as the UK votes to be the first country to Leave the European Union. Democratie heeft het laatste woord - eindelijk.

"The dawn is breaking for an independent United Kingdom" pic.twitter.com/JKHaUhHMJV

— GeenPeil (@GeenPeil) June 24, 2016

Helloooo Holland! From Altitude London, on the 29th floor of the Millbank Tower, with a nice Westminster view, this is GeenPeil talking to you LIVE on the night of the Brexit Referendum. Historie in de maak en wij zijn present op het feestje van de man die het allemaal mogelijk maakte: Mr. Nigel Farage! Zijn UK Independence Party dwong premier Cameron bij de vorige Britse verkiezingen tot de belofte dat er een in/out referendum zou komen: "It is time for the British people to have their say," he said. And here we are, with GreenPiel on the forefront of history. Wordt het een Brexit en daarmee het begin van een brede beweging, of blijft Brussel de Britten de baas? In de loop van de nacht of pas tegen het ochtendgloren weten we meer. GeenPeil doet live verslag, op @GeenPeil, via Facebook en in de twitterfeed hieronder, van The Longest Night.
UPDATE 5:00 NL: Nigel Farage: "The dawn is breaking on an independent United Kingdom" - FILMPJE!
UPDATE 5:50 NL: BBC, Sky, ITV callen allemaal WINST voor Brexit: 52%. UK gaat UIT de EU.

Mail! Lieke Hakvoort nodigt, 'ook namens Gijs (van de Westelaken - red.) en Chantal (geen idee - red.), alle Kamerleden én GeenStijl uit voor de première van het derde seizoen van De Fractie. Waarom GeenStijl? Dat komt omdat Lieke een luie productieleider is die kennelijk niet ff zelf een lijstje heeft gemaakt (en gecheckt), maar onze stijlloze mailfunctie heeft gebruikt om alle Kamerleden te mailen. We hadden een jaartje geleden namelijk een handige 1-kliks mailbomfunctie gemaakt (iets met massaal openheid eisen over de EU naheffingen). Kennelijk heeft Lieke die functie gebruikt om alle Kamerleden uit te nodigen voor de première van seizoen drie van De Fractie, de geflopte politieke dramaserie van Femke Halsema. Hoe we dat weten? Omdat ons eigen mailadres ook in die lijst verstopt stond, en wij het mailtje dus ook ontvangen hebben. (Geen zorg Lieke, we gaan niet want in De Balie doolt een agressieve gek vuistjesmaaiend rond.) Goed nieuws voor de belastingbetaler: seizoen drie is het laatste seizoen en dat wordt er in de zomer in een paar dagen doorheen geknald op NPO2. En dan is het klaarrr met die kijkcijferflop. Groetjes, ook van Pritt en Joris, Van Rossem.

We zijn de eersten om toe te geven dat we niet het eerste blog zijn waar je aan denkt als je het over sport wilt hebben. Ook Maarten Hermans dacht waarschijnlijk niet als eerste aan ons, maar desalniettemin dacht hij ergens in het rijtje 'wie kan me helpen' toch aan GeenStijl. Maarten is een sportvluchteling. Kwalificatie niet gehaald, tegengewerkt door NOC*NSF en naarstig op zoek naar een Niet-Nederland om alsnog voor uit te komen op de Olympische Spelen in Rio. Zijn mail, derhalve: "Beste GeenStijl. Ik heb jullie hulp nodig! Ik heb voldaan aan de internationale Olympische eis en NOC*NSF hoeft alleen een handtekening te zetten onder mijn startbewijs, maar vertikt het om mij te sturen. Wildwater kano is in 2012 uit het focusbeleid van NOC*NSF en sindsdien heb ik zelf mijn team en programma bekostigd. Zie bijgesloten filmpje. Kunnen jullie mij helpen om het verhaal onder de aandacht te brengen zodat ik misschien toch nog mijn plak binnen kan varen in Rio?" Bij dezen. Hup Nederlandse watersport.

To Brexit or not to Brexit, that is the question op deze 23e juni van het jaar tweeduizendzestien. De stembureaux zijn geopend, de Britten kunnen de hele dag naar hartelust queue'en want er wordt een hoge opkomst verwacht, en aan het einde van de dag weten we if they stay or if they go. Of liever gezegd: de volgende morgen, want 'around breakfast time' wordt de uitslag pas verwacht en er zijn geen exitpolls. Uitleg van stemtijden & telritme hier in korte versie en daar via de officiële handleiding van de Britse Kiesraad. Hieronder het oprotverzoek van Joris Luyendijk, de bankiersbasher die de Britten beu is omdat hij alleen nog mensen in de EU wil die vóór de EU zijn en daarom de Britten met wapperende wijsvinger de weg naar de nooduitgang wijst. Wij zijn daarentegen dol op Britten dus met GeenPeil zijn we er vanavond zelf bij in de UK. Ditmaal zonder bus maar wel vanuit London, waar we live online verslag doen vanuit een panoramabar in een toren aan de Thames. Gewoon omdat het kan maar vooral omdat we persoonlijk zijn uitgenodigd door ome Nigel. Later meer. Nu eerst: Let democracy have its day!

Half april stapte Thierry Baudet naar de rechter, omdat Rutte het vertikte om te vertellen of hij de uitslag van het GeenPeil-referendum zou respecteren, of ongezien laten wegteren. Terwijl de referendumwet toch duidelijk ZO SPOEDIG MOGELIJK voorschrijft. Een maand later vond de rechter dat Rutte nog wel een maandje extra uitstel verdiende, en gaf het kabinet tot 22 juni om te reageren. Da's vandaag. En vandaag zegt de landsavdocaat dat het kabinet zelf mag bepalen wat 'zo spoedig mogelijk' betekent. Die term is namelijk superzorgvuldig in de wet opgenomen, omdat de betekenis juist enorm vaag is. Als het had betekend dat er meteen antwoord gegeven moest worden, "was er wel "onverwijld" of "onmiddellijk" gezegd", staat in de stukken van de landsadvocaat die de Staatsomroep kennelijk wel in mocht zien, maar de rest van Nederland sowieso niet. En nu? Nu wordt het nog mooier. De rechter gaat nu pas bepalen of er überhaupt een zitting komt. En zo ja, dan is dat natuurlijk pas ná de Europese Top van 28/29 juni, waar de uitslag van het referendum in EU achterkamertjes besproken wordt. Waarmee die hele rechtszaak dus volstrekt zinloos is gemaakt, en de betekenis van 'zo spoedig mogelijk' aangepast kan worden van 'snel, gezwind, met spoed, zo snel mogelijk' naar 'wanneer de machthebbers er zin in hebben'. Buklaven van Brussel. Je kan niet van ze winnen, maar wel van ze verliezen. Voorlopig...