Een moskee met mogelijke terreurbanden, een Marokkaanse agent die op een terreurtap opduikt en een lokale PvdA’er die een klacht bij de politie indient namens salafisten in Amsterdam-Noord: er gebeuren zeer verontrustende dingen in de hoofdstad. GeenStijl kreeg via een kuchende man of vrouw in een regenjas inzage in processen verbaal én tapverslagen van de Amsterdamse politie (ZIP-mapje onderaan dit topic!), waaruit blijkt dat Marokkaanse politiemensen een terreuronderzoek verstoren, een Marokkaans kandidaat PvdA-raadslid actief bemiddelt voor moskeebestuurders met een dubieuze (terreur-) achtergrond en dat een visitekaartje van Hero Brinkman zowel voor de moskee als voor het korps Amsterdam-Amstelland zwaarder lijkt te wegen dan een terreuronderzoek naar aanslagplannen op een synagoge in Amsterdam-Zuid, te plegen door “een Marokkaanse veertiger met een sik, inhammen, een grote kennis van de islam en een witte Audi A4.” In samenwerking met Jan Dijkgraaf presenteren we op basis van die documenten het onderstaande, zorgwekkende verhaal.
Terreurbestrijding of moskeebelangen? Marokkaans Netwerk politie Amsterdam maakt de dienst uit De Amsterdamse politie wil meer diversiteit en laat onder andere Fatima Elatik daar onderzoek naar doen. Donderdag werd het proefballonnetje opgelaten om hoofddoeken toe te staan voor vrouwelijke agenten. Maar wie runt de Amsterdamse politie als het gaat om de bestrijding van islamitische terreur? De korpsleiding, zoals het hoort in een beschaafd land, of trekken vertegenwoordigers uit de Marokkaanse en islamitische gemeenschap hier ook aan de (verkeerde) politietouwtjes? Hoe kort zijn de lijntjes van moskeebestuurders met belangrijke politievertegenwoordigers en politici? En wat doet Hero Brinkman in dit verhaal?
Verwarrend? Wacht maar. De twijfel slaat vanzelf om in bezorgdheid.
We gaan terug naar 17 december 2015. Bij de Amsterdamse politie is een serieuze tip binnen gekomen over een mogelijke aanslag op een synagoge in Amsterdam-Zuid. Een verdachte zou zich regelmatig ophouden in de Arrayan-moskee in Amsterdam-Noord. Die moskee staat dan, met het oog op nieuwbouw, sinds september 2015 onder leiding van twee omstreden bestuurders: Aziz Oilkadi en Nadir Adarraf. De eerste is bij opsporingsdiensten in beeld omdat hij veel contact heeft met radicale moslims, de tweede stond terecht (maar werd niet veroordeeld) wegens een lidmaatschap van de Hofstad-groep. Hij nam ook deel aan de huiskamerbijeenkomsten met Theo van Goghs moordenaar Mohammed Bouyeri, waar koranlezingen en het kijken van onthoofdingsvideo’s op het avondprogramma stonden. Vanwege de terrreurtip melden twee politiemensen zich op die decemberdag bij de moskee om de ledenlijst te vorderen. Een van hen: Hero Brinkman, oud-PVV-Kamerlid en sinds 2013 weer in genade aangenomen bij de Amsterdamse politie.
Tot zover niks nieuws onder de zon; De Telegraaf schreef eind november 2016 uitgebreid over de moskee. Tot iemand in een regenjas deze week een dikke envelop onder onze deur door schuift met daarin processen-verbaal van verhoren, tapverslagen en meer informatie over de gang van zaken in de Amsterdamse politiewereld. Dat pakket biedt een ontluisterend beeld van de rol van het Marokkaans Netwerk van de Amsterdamse politie, de toenmalige voorzitter van het Samenwerkingsverband Marokkaanse Nederlanders en de politieleiding bij en na het onderzoek, dat de codenaam 13Dicentra draagt, naar de tip over een mogelijke aanslag op een synagoge in Amsterdam-Zuid - te plegen op slag van jaarwisseling.

Willen zij die Erdogans naam scanderen hier wel zijn? Tijd voor een open debat! Durf jij de confrontatie aan?

👉 https://t.co/x9AXFgquGj pic.twitter.com/a5GavJNaVs

— Leefbaar Rotterdam (@LeefbaarRdam) 16 mei 2017

Kijk. Een best wel treffende tekening van boze Turksmensen die, bespeeld door de Lange Armen van hun Diyanet-moskee, argeloze Rotterdammers op het hoofd doen krabben in de Maasstaad. Deze cartoon vat een lange periode van Turkse vlaggen op de Erasmusbrug, belaagde journalisten op het Hofplein en agressieve diplomatieke relletjes wel aardig samen. Leefbaar Rotterdam koppelt de cartoon aan een debat, op 29 mei in Kantine Walhalla. En dat laffe deugtempeltje neemt nu openlijk afstand van de cartoon, want tekeningen zijn levensgevaarlijk in het vrije westen waar Erdogan Oetans & Boze Baardapen steeds vaker hun onderbuik borrelende brul laten horen. "Graag laten wij u weten dat wij van Theater Walhalla ons niet kunnen vinden in deze uiting van Leefbaar Rotterdam. Theater Walhalla is ervan overtuigd dat er in een samenleving, waarin men elkaar ziet en respecteert, heel goed te leven is", schrijven de subsidiesponsjes prominent op hun front page (terwijl het debat niet in de agenda genoemd wordt). Dezelfde uiting staat ook op Facebook. Want mislukte integratie, actieve Turkse inmenging in de Nederlandse samenleving en respect eisende relreligies zijn immers allemaal geboren uit de goddelijke kale moederschoot van Leefbaar Rotterdam. Aldus deugtempel Walhalal, in elk geval. Afstand nemen van tekeningetjes is het nieuwe je kop in het drijfzand van de diversiteit steken.

Godverdomme. Grungerocker Chris Cornell is op 52-jarige leeftijd overleden. Blijft er dan in deze klote-eeuw helemaal niets meer over van de hedonistische schoonheden van het westen? Zijn dood komt “sudden and unexpected”, tijdens een tournee van Soundgarden. De rocker uit de Seattle-school was terug in de '80-er dagen een van de grondleggers van de grunge en zong met zijn vier octaven stembereik in legendarische acts als Temple of the Dog, Soundgarden en Audioslave. Hierboven (de enige) Temple of the Dog-hit Hunger Strike, geschreven door Cornell en deels uitgevoerd door vriend en generatiegenoot Eddie Vedder. Die band bestond slechts tien dagen en inmiddels toch al 25 jaar. (Lees ook dit interview met Cornell.) Hieronder dé grote Soundgarden-hit en een fijne woestijnrocker van Audioslave. Maar de grungeguurders onder u hebben allemaal een eigen voorkeur natuurlijk. Drop ze in de comments & let 'em ring, folks.

We zouden 'm niet doen, maar we gaan 'm toch doen: de Volkskrantrubriek van Loes Reijmer waarin ze beweert dat GeenStijl "een universum voor seksistische complimentjes heeft geschapen". Een ontzettende onzinbewering, waarop wij satirisch reageerden, wat weer een berg hetze ontketende bij vrouwen die de reactieve grap niet snappen. Hun klacht, als we goed tussen het gekrijs door luisteren: we zouden vrouwen niet serieus nemen, of zelfs objectiveren. Welnu. Laten we de rubriek (geen column!) van Reijmer dan eens bloedserieus inhoudelijk bekijken en van commentaar voorzien. Eens kijken of ze wel tevreden zijn als ze serieus worden genomen. En daarna zijn we d'r wel klaar mee want er is meer dan genoeg Echt Nieuws om het over te hebben. Hoe GeenStijl een universum schiep voor seksistische 'complimentjes' GS: UNIVERSUMSCHEPPERS ZIJN WE, maar aardige universumscheppers! Azijnbode: Loes Reijmer werpt in deze rubriek een blik op onlinecultuur GS: Uit deze kloosried zal blijken dat ze dat helemaal niet doet. Ze duidt helemaal geen online cultuur. Ze doet er denigrerend over en velt vervolgens een feministisch getint oordeel waaruit blijkt dat ze de ballen verstand heeft van internet en onlinecultuur en waarbij een collega-vrouw van het vrouwelijke geslacht, de awesome Brabochick Gwen van Poorten, bovendien ook nog misogyn wordt behandeld door Reijmer. Azijnbode: In deze ophefvolle tijden moet je een beetje selectief zijn in je verontwaardiging. GS: Helemaal mee eens. Jezelf druk maken over een paar frivole billetjes in beeld van een argeloze internetshow is bijvoorbeeld al best wel zonde van je tijd. Want waar eindigt het, als je daar al kwaad over wordt? Voor je het weet, sta je in een bushokje naar een H&M-poster met een bikinimeisje te schreeuwen dat ze onderdrukt wordt door het patriarchaat terwijl je met je vrouwenvuistjes op de raamlijst staat te rammen tegen zoveel onmenselijkheid en onrecht. Azijnbode: Het was dan ook een meevaller dat ik na een middag kijken naar het online poep-pies-bam-boem-poes-pik-kont-tet-tiet-lach-of-ik-schiet-programma Dumpertreeten niet meteen geneigd was om 'femen' op mijn borsten te schilderen en halfnaakt een rondje door de buurt te rennen. GS: Wow, easy there! In de eerste zin wilde ze nog selectief zijn in haar verontwaardiging, in de tweede rent ze al met ontbloot bovenlijf over straat. Mevrouw Reijmer (wij mogen mevrouw zeggen) begint zelf over haar borsten en stopt dus meteen een seksueel getint beeld in het hoofd van de argeloze lezer. Behalve dat door haarzelf voor het geestesoog geschilderde tafereel, blijkt hier al meteen dat niet de "onlinecultuur" die zij zou duiden leidend is in haar rubriek, maar haar eigen persoonlijke individuele beleving van een zeer succesvolle internetshow die zij, gezien haar keus voor de VPRO'eske omschrijving "poep-pies-bam-boem-poes-pik-kont-tet-tiet-lach-of-ik-schiet-programma" kennelijk nogal kinderachtig vindt. Dat kan, dat mag. Mevrouw Reijmer, die wij kortweg zouden typeren als een zichzelf iets te serieus nemend bloemenmeisje van de millennial-generatie die iets te weinig tegengesproken wordt door haar eeuwige blanke mannenschuld dragende meerderen aan de Bontiusplaats, is ook helemaal niet de doelgroep voor Dumpertreeten. Dus mag zij best een "rubriek" tikken waarin ze vanuit de ik-vorm denigrerend doet over een populair verschijnsel uit de onlinecultuur. Verwacht dan alleen niet van ons dat wij dat dan serieus gaan nemen. 'Kriegel krantenmevrouwtje vindt succesvol online videoformat stom'. Ja. OK. Nou en?

Geinig dingetje waar we op gewezen werden. Voormalig Amerika-correspondent Eelco Bosch van Rosenthal, nu lokale deugteckel voor Nieuwsuur in het Mediareservaat, heeft talloze Trump-tweets verwijderd. Tot jaren terug heeft Ridder Rosch van Boosenbar zijn stellige overtuiging dat The Donald geen bedreiging was en never nooit zou winnen, van het web gepoetst. Zo kan Emo Snor van Rothschildgemaal wat makkelijker ontkennen dat hij na al zijn roadtrips, al zijn locatieverslagjes in Slumberville, Arkansas, Inbred Crossing, Alabama & Buttfuck, Ohio, en al zijn pogingen om deep tot in the Heartland of de Joenaaited Steets door te dringen helemaal fuck all geleerd, gezien en begrepen heeft van de beweging die groeide, bloeide en veengloeide om Trump tóch tot de president te kronen die hij volgens de adellijke NPO-ambtenaar nevernooit zou worden. Check ze zelf: alle tweets zijn weg. Het viel nota bene zelfs een NRC-journo al op. Na de US elections heeft Eppo Knol van Opperfaal al zijn fake news tweets gewist, en de rest ook zodat het niet op zou vallen. Hem pakken ze niet. Man man man. Leer 'ns incasseren, please. Hier wordt de publieke voorlichting niet geloofwaardiger van. Onze eigen stijlloze & feilloze voorspelling hebben we overigens gewoon nog online staan.

Zodadelijk vaart het vlaggenschip van de Korrekte Kriegsmarine, Buitenhof, nog eenmaal uit om te pleiten voor het slopen van het roze plafond, en dan hebben de drammende deugdames hun laatste kruit wel zo'n beetje verschoten. De agenda van Buitenhof is wel echt de kwets kers op de taart van deze hysterische berg hetze, want aan tafel zitten Linda Duits (tekende het censuurmanifest) en Hadjar Benmiloud (tekende het censuurmanifest), terwijl de presentatie in handen is van Marcia Luyte (tekende het censuurmanifest) en de eindredactie wordt gedaan door Corinne Hegeman (tekende het censuurmanifest). Sheila Sinaspril (VK), doet de gesproken column en jawel: zij tekende óók het censuurmanifest. Bij de NPO noemen ze dat theekransje voor het eigen gelijk een "debat", wij denken dat ze heel dringend een woordenboek nodig hebben. Voor wie nog dacht dat dit geen gecoördineerde aanval van NSB, Azijnbode & NPO was: nou ja, heb je nu nog meer bewijs nodig? Alles behalve rationele argumenten halen ze uit de kast om GeenStijl de mond te snoeren. We wensen de dames wederom veel succes met het preken voor hun eigen social justice safe space in de Amsterdramse Grachtengordel. De Rest van Nederland is het adverteerdersbellen, het iedereen om niks voor racist/seksist/islamofoob uitmaken en vooral het verheffen van individuele kwetsgevoelens tot de leidraad voor collectieve moraal wel weer beu. En wat blijft er dan nog over? Een bunder boze boosmeisjes die boos zijn over een paar billetjes in beeld. *jazz hands* Oh en toch nog even terug naar de aanstichter van deze absurde deugkruistocht: Toen Hertzberger nog een klein hertje was, bij studentenvereniging Quintus in Leiden, vond ze het dikke-vette-daar-moet-een-piemel-in prrrima om voor "hoer" uitgemaakt te worden. Want: 'dat hoorde er bij' en 'toen waren we nog niet zo politiek correct'. Als ironie een SM-zweepje was, liepen de striemen nu over haar rug - of is die metafoor ook al te virtuele verkrachting in ons huidige heden, waarin Hertjesbatser nu zelf de politiek correcte norm wenst te bepalen?

Us Eeb won de PFP vanmiddag. Wij maakten video (want we waren genomineerd maar we wilden sowieso dat die meisje zou winnen), zij schreef deze speech. Feli's Ebru, en hartjes. Acceptatiespeech Ebru Umar: Er is geen enkele prijs in Nederland die ik liever uitgereikt zou krijgen dan de Pim Fortuynprijs. Er is geen enkele stad in Nederland waar ik deze prijs liever uitgereikt zou krijgen dan in Rotterdam. Ik ben hier echt emotioneel over. Niet alleen uit dankbaarheid voor deze prijs. Maar vooral omdat het afschuwelijk is dat deze prijs bestaat. Het is afschuwelijk dat 15 jaar geleden een man is vermoord die zonder schroom, zonder terughoudendheid, met kennis van zaken, met humor én met een rechte rug onderwerpen durfde aan te snijden waarover niet gesproken mocht worden. Onderwerpen, thematiek van belang voor de toekomst van Nederland. Thematiek waar actie op ondernomen diende te worden als we niet in een Nederland willen terechtkomen waar Nederlanders niet willen wonen.  Hij werd niet alleen belachelijk gemaakt, gemarginaliseerd en verketterd maar Pim Fortuyn werd ook gehaat. Ondanks dat je een modus vivendi vindt om met haat om te gaan, is er geen uitweg als het om kogels gaat. De kogel kwam. En de kogel kwam van links zei Theo van Gogh. Theo ontmoette ik in de kroeg. Als een ware charmeur was zijn openingszin: "Pim Fortuyn wordt onze nieuwe Minister President." “Dat mag ik hopen, was mijn antwoord. En dan wil ik zijn woordvoerder worden”. “Moet ik m ff bellen voor je?” vroeg Theo Ik lachte hem uit: “Je denkt toch zeker niet dat ik jou daarvoor nodig heb? Ik heb hem al gebeld, moet alleen nog een mailtje sturen.” Dat mailtje is er nooit van gekomen. Maar mijn vriendschap met Theo was een feit. Twee jaar na de moord op Fortuyn was Theo aan beurt. Het vrije woord vermoord. Opnieuw. Iedereen vraagt zich af wie de volgende is. Dat die volgende komt, is een feit. Ik heb daar geen illusies over. Ik maak me daar geen illusies over. De genomineerden voor de Pim Fortuynprijs worden allemaal gehaat. Niet om wie ze zijn, maar om wat ze zeggen, schrijven en onderzoeken. Om wat ze meemaken, om hun mening en zelfs om hun humor. Mijn mede genomineerden zijn helden. Helden die consequent geweerd worden uit media die door publieksgeld in stand worden gehouden. Geweerd worden is niet zo erg. Domme mensen zitten overal, daar moet je je nooit aan afmeten. Gehaat worden is een gegeven. Verketterd worden de hel. Het bevestigt dat domme mensen de macht hebben om te bepalen wat Nederland moet denken vinden en voelen. Verketterd worden omdat je feiten onthuld, de waarheid spreekt en dat deelt met een groot aantal mensen, is kleingeestig. Zielig en pathetisch. Vooral als de enige reden daarvoor is dat die waarheid en feiten je niet aanstaan. In je fijne blanke enclave. Met je fijne blanke vrienden die nog nooit een buitenlander van dichtbij hebben gezien. Ja in het buitenland. Dit soort mensen verkettert GeenStijl, verkettert Machteld Zee, verkettert alle sprekers hier vandaag, verkettert eerder genomineerden en verkettert uiteraard ook mij. Na vandaag weer wat meer. Wie vindt dat Machteld Zee niet gehoord mag worden, moet z'n mond houden over hoe geweldig Pim Fortuyn was. Wie adverteerders van GeenStijl oproept te stoppen met adverteren, staat aan de verkeerde kant van geschiedenis - en van vrijheid van meningsuiting.  Ik zal met alles wat ik in me heb, doorgaan met vechten waar ik voor sta: een vrij Nederland waar alle Nederlanders gehoord worden. Waar onze vrije normen en waarden gewaarborgd worden. Zolang instellingen als de Nederlandse Publieke Omroep partijen als Machteld Zee, GeenStijl en mijzelf wegzetten als Freaks of Nature die doodgezwegen, genegeerd en monddood dienen te worden gemaakt, zijn prijzen als de Pim Fortuynprijs noodzakelijk. Ik ben er trots op dat ik een prijs mag ontvangen die genoemd is naar een visionair die verketterd en gehaat is. Ik ben er verdrietig over dat ik een prijs mag ontvangen die genoemd is naar een visionair die met zijn leven betaalde voor het uiten van zijn mening. En ondanks dat ook Machteld en GeenStijl deze prijs verdienen ben ik Zo. Verschrikkelijk. Blij. dat ik deze prijs in VRIJHEID mag ontvangen.  Velen van jullie hebben geen idee wat vrijheid betekent. Het is in Nederland net zo vanzelfsprekend als water uit de kraan, Mark Rutte als MinPres en vanaf morgen: Feyenoord kampioen.  Maar dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, weten alle genomineerden van de Pim Fortuynprijs. In mijn geval betekent het niet alleen dat ik zeventien dagen Turkije niet uit mocht vanwege drie tweets, maar dat ik bijna een jaar bezig ben geweest om weer te reïntegreren in een vrije maatschappij. Jullie hebben geen idee hoe vanzelfsprekend het is om achteloos je boodschappen te kunnen doen, naar de sportschool te gaan of ergens wat te gaan eten. Afgelopen week betrapte ik mezelf erop dat ik in de trein was gestapt. Dat ik achteloos een kaartje had gekocht - zo achteloos dat ik vergat om eerste klas te vragen. Ik kan jullie niet vertellen hoe gelukkig ik daarvan werd, ik heb tegen mijn tranen gevochten dat ik weer iets deed zonder na te denken over de hoeveelheid mensen op straat, op het station en de drukte in een coupe.  Naast fysieke vrijheid is er mentale vrijheid. Schrijven wat je wilt, zeggen wat je wilt zonder bang te zijn over de gevolgen. Ik publiceer inmiddels 13 jaar. In die dertien jaar hebben tallozen bij mijn hoofdredacteuren om mijn ontslag geëist omdat mijn mening abject zou zijn. Niet gehoord mag worden. Omdat ik een foute mening zou hebben. Op een dag zullen deze mensen winnen, daar maak ik me geen illusies over. Maar ik twijfel ook niet aan mijn gelijk. Ik zal strijdend ten onder gaan. Alles waar ik al dertien jaar over schrijf, wordt werkelijkheid. Helaas. En ik beloof jullie: ik zal er alles aan doen wat in mijn macht, binnen mijn bereik ligt, om Nederland vrij te houden. Vrij om te zijn wie je bent. Vrij om te denken wie je bent. Vrij om te doen als je wilt. Vrij om te schrijven wat je wilt.  Ik had hier willen afsluiten maar sorry. Dat kan niet.  Want dat vrijheid niet vanzelfsprekend is bewijst deze oproep vandaag in Volkskrant en NRC. 100 mediavrouwen vragen adverteerders te stoppen met adverteren op GeenStijl.  Stijlloos. Ongefundeerd. En nodeloos kwetsend. Nou ja eigenlijk vooral dom. Deze 100 mediavrouwen hebben geen idee wat vrijheid is. Deze 100 mediavrouwen misgunnen anderen hun vrijheid. Deze 100 mediavrouwen leggen anderen, schrijvers en lezers hun mening hun gelijk en hun moreel kompas op.  Deze 100 mediavrouwen zijn gevaarlijk. Het zijn vrouwen met macht. Het zijn de vrouwen die bepalen wie in Nederland zijn schrijvende vak mag uitoefenen en wie niet. Het zijn vrouwen die bepalen wie geld mag verdienen of niet.  Het zijn vrouwen die mij en anderen met alles wat ze in zich hebben, weren uit de media. Weren om feiten, opinies en interviews gepubliceerd te krijgen. Het zijn deze vrouwen die zelf het grote geld onderling verdelen en het anderen misgunnen. Het zijn de vrouwelijke varianten van Peter Vandermeersch - de HR van NRC - en Philip Remarque - de HR van Volkskrant. Maar het allerbelangrijkste: het zijn vrouwen die trots zijn omdat ze macht menen te hebben over niet alleen de financiële situatie van anderen maar trots om die anderen kapot te maken. Dat is geen geslaagde emancipatie. Integendeel. Dat is het falen van vrouwen. Die te dom zijn om te beseffen dat ze voor het adverteerderskarretje van NRC en VK gespannen worden. Het is de kift. Het is het grote etaleren van "zie mij deugen". Meestal zijn het mannen als Trump, Putin en Erdogan die trots zijn macht te hebben en deze naar eigen inzicht en willekeur uit te oefenen. En laten we eerlijk zijn: die worden ook toegejuicht.  Ik gun deze vrouwen het dak boven hun hoofd, hun baan, hun kinderen en vooral hun huwelijken waarin ze gevangen zitten omdat iemand ook hun baantje onderbetaalt waarmee ze macht proberen uit te oefenen over anderen. Als je thuis geen maat kunt houden met je man, als je leven van schulden aan elkaar hangt en keeping up appearances dan zit er inderdaad niets anders op dan anderen de maat te nemen en een beroepsverbod op te proberen te leggen.  Het is kleinzielig.  Het is kinderachtig.  Het is gejank in een mannenwereld.  En dat mannen als Philippe Remarque en Peter Vandermeersch hieraan meewerken door advertentieruimte beschikbaar te stellen - jullie denken toch zeker niet dat deze wijven 40k kunnen ophoesten voor een pagina in deze kranten - toont een ding aan: dat NRC en VK geen adverteerders hebben. EN DAT de Pim Fortuynprijs nog lang niet overbodig is.  Ik ben trots dat ik deze bokaal in mijn handen heb. Net zo trots als niet op deze lijst te staan.  Dank jullie wel.

Dit zijn ze. De ondertekenaresses (v, allemaal) van het door Volkskrant en NRC gesponsorde manifest voor censuur en persbreidel van GeenStijl. Dat zouden die kranten morgen tezamen afdrukken, maar nadat het haatmanifest tegen de vrijheid van meningsuiting nota bene via GeenStijl doorlekte (er zit een meisjesmol in jullie breiclubje, dames!), zagen de kranten zich genoodzaakt om het manifest versneld te publiceren. Onwelgevallige meningen kun je immers niet snel genoeg kapot maken, nietwaar? Liefst voor ze zich verder verspreiden! Dat gebeurde overigens niet voordat Peter Vandermeersch (v, meubelverkoper, ook voor andere snuisterijen) nog snel een paar lelijke leugens verspreidde - maar daar trappen we lekker niet in. Ontelbaar veel ondertekenaars werken bij of schrijven voor Azijnbode of NSB Handelsblaat, maar ook bij diverse andere (linkse) mainstream media en (linkse) politieke partijen. Allemaal uit dezelfde bekrompen filterbubbel dus. Eén prangende wedervraag onzerzijds (neehee, niet 'zou u haar doen?'): staat er iemand tussen die buiten de Grachtengordel woont, of is het weer typisch zo'n Amsterdam deugdingetje in eigen autofellatiokringetje? En zo ja, waarom huren jelui niet gewoon een zaaltje in de Balie met z'n allen, of passen al die lange tenen & hectoliters traanvocht daar niet in? Enfin, dit is de vliegende bezembrigade van censuur bepleitend karonje van hellevegen, Xanthippes & lichtekooien. (Fijn, geen Halina Reijn!)(Nazorg & massage van het rationele mannenbrein wordt alhier uitermate goed verzorgd door Annabel Nanninga <3 <3 <3). Loes Reijmer Esma Linnemann Rosanne Hertzberger Myrthe Hilkens Mensje Melchior Sarah Sluimer Nynke de Jong Lisa Bouyeure Heleen "Mag ik je ballen likken" Mees Mirjam de Winter Elfie Tromp Hadjar Benmiloud Renate van der Zee Maartje Duin Marcia Luyten Georgina Verbaan Sheila Sitalsing Carlijne Vos Elsbeth Stoker Marije Randewijk Anna van den Breemer Sara Berkeljon Aimée Kiene Margriet Oostveen Wieteke van Zeil Nadia Ezzeroili Hella Hueck jacqueline maris Els Duran Anneke Hymmen Sara Kolster Rosanne Kropman Clarice Gargard Jannah Loontjens Anna van den Breemer Bente Hamel Lorianne van Gelder Rachel Corner Tijl Akkermans Klaske Tameling Beri Shalmashi Malou Holshuijsen Eva Jinek Lidy Nicolasen Coot van Doesburgh Annemiek verbeek Astrid van Unen Sunny Bergman Barbara van Beukering Doutje Lettinga Femke van der Laan Anneloor van Heemstra Désanne van Brederode Annette Birschel Rene Frissen Renske de Greef Claudia de Breij Wouke van Scherrenburg Matthea de Jong Evelien Vehof Meredith Greer Lara Aerts Will Thijssen Alma Mathijssen Sandra Rottenberg Hasna El Maroudi Simone van Saarloos Lieke Marsman Anke Laterveer Nikki Dekker Coco Schrijber Eefje Blankevoort Marcia Luyten Katy Sherrif Larissa Pans Aafke Romeijn Hanna Bervoets Irene Houthuijs Els van Driel Willemijn Veenhoven Katja Schuurman Femke Halsema Jildou van der Bijl, algemeen hoofdredacteur LINDA. Edine Russel, hoofdredacteur Elle Cécile Narinx Hoofdredacteur Harper's Bazaar Katrien Gottlieb hoofdredacteur 360 Magazine Katja de Bruin, eindredacteur VPRO Boeken Carolina Lo Galbo, presentator VPRO Boeken Sarah Meuleman, Vogue Sheila Kamerman, NRC Barbara Schneemann, redacteur Ellen Deckwitz, NRC Karin Sitalsing, Trouw e.a. Larissa Pans, Buitenhof Alma Mathijsen, NRC e.a Kelli van der Waals, Vrij Nederland e.a. Nynke Sietsma, Trouw e.a. Carolien Roelants, NRC Caroline de Gruyter, NRC Elma Drayer, De Volkskrant Antoinette Hertsenberg, hoofdredacteur Radar Corinne Hegeman, eindredacteur Buitenhof Xandra Schutte, hoofdredacteur De Groene Amsterdammer Marije de Jong, hoofdredacteur Happinez Jose Rozenbroek, hoofdredacteur Human magazine Klaske Tameling, voorzitter Vrouw & Media Vera Spaans, Het Parool Lorianne van Gelder, Het Parool Daniela Hooghiemstra, De Volkskrant Daan Roovers, Human Marjoleine de Vos, NRC Jannetje Koelewijn, NRC Rinskje Koelewijn, NRC Joke Mat, NRC Marjan Slob, De Volkskrant Annemiek Leclaire, Vrij Nederland Marleen Slob, Vrij Nederland Freke Vuijst, Vrij Nederland Adinda Akkermans, VPRO Keshia Hederman, VPRO Maaike Schoon, Buitenhof Marja Pruis, De Groene Amsterdammer Margalith Kleijwegt, De Groene Amsterdammer Margriet van der Heijden, NRC Handelsblad Liddie Austin, Zin Femke van Wiggen, DWDD Eveline Helmink, hoofdredactie Happinez Margriet Oostveen, De Volkskrant Linda Duits Lamyae Aharouay Hassnae Bouazza

De @volkskrant adverteert anders gewoon nog op https://t.co/zjOimsCxWV hoor.
@pritt @BartNijman pic.twitter.com/ixKJLM1QS5

— Yama💡 (@Yamapama) May 5, 2017

HAHAHAHAHAHA: Oh SJW'ertjes. You so funny.

Volgens mij nul zwarte vrouwen in deze lijst van 100 vrouwen tegen seksisme. Hoe kan dat @volkskrant @ryhertzberger? https://t.co/3kGrR6M8aj

— Arzu Aslan (@rzuaslan) 5 mei 2017

@BartNijman @jndkgrf @ThijsWhoa Georgina Verbaan tegen seksisme! En daarom heeft ze deze foto gemaakt om jullie te overtuigen! pic.twitter.com/EXeG1czlZU

— Johnnybegood (@johnnybegood757) May 5, 2017

"Ja, we moeten ze weghalen want in het verleden werden ze vernield. Werd er met de kansen gevoetbald." #dodenherdenking pic.twitter.com/yu7BLJoVZ2

— Mike Muller (@_MikeMuller) May 4, 2017

We herhalen die zin nog 1 keer voor de cheap seats in de buitenwijken: "We moeten ze wel weghalen, want in het verleden is er met de kransen gevoetbald", verzucht de man die de kransen weghaalt en in gehuurde busjes laadt. Nederland, 2017. Fijne Bevrijdingsdag!

Moet ik het dan maar zeggen? Ok, dan zeg ik het wel. Het gaat niet om "online verkrachting", vermeend seksisme of andere fictieve problemen.

— Corine Vloet (@corinevloet) May 4, 2017

Het gaat erom dat GS te vaak artikelen in de reguliere media onderbouwd onderuit haalt, overtuigend tegen policor dogma's beukt, >

— Corine Vloet (@corinevloet) May 4, 2017

te veel macht heeft (referendum, anyone?) en in het algemeen gezien wordt als een 'alt-rechtse' (quod non) bedreiging. >

— Corine Vloet (@corinevloet) May 4, 2017

Adverteerdersbellen past binnen een algemene tendens om onwelgevallige geluiden in het publieke debat te smoren, ipv in discussie te gaan.>

— Corine Vloet (@corinevloet) May 4, 2017

Veel, heel veel mensen kunnen niet wachten tot GS en hun grote bek eens een kopje kleiner gemaakt worden. (plus er moet een boekje verkocht)

— Corine Vloet (@corinevloet) May 4, 2017

De tokkie-kaart spelen kan niet: https://t.co/ApEUWPZyPB

— Corine Vloet (@corinevloet) May 4, 2017

Maar verwijten van seksisme hebben altijd goed gewerkt voor de SJWs in de VS, dus waarom niet hier?

— Corine Vloet (@corinevloet) May 4, 2017

Dankjewel Corine. Vijf reeten!