Backbencher bijt in verkeerde staart

Fragmentje GrindpadFM. Nadat in Rotterdam een vrouw door haar eigen drie Staffords aan stukken gescheurd is, laait de fopdiscussie over gEvAaRlIjKe HoNdEnRaSsEN weer op. De vvd pleit voor 'een soort wapenvergunning voor risicohonden', want dat klinkt stoer en daadkrachtig en het is lekker voor de mediazichtbaarheid van de backbencher in kwestie, die daarmee kan scoren in z'n functioneringsgesprek met Kees & Klaas, want effectiviteit als volksvertegenwoordiger wordt daar helemaal niet gemeten. Maar een "wapenvergunning" proefballonnen omdat een of ander wijf door politiekogels ontzet moest worden van haar eigen (!) woeste woefs, heeft niets met politiek en alles met mediageil populisme te maken.

Hm, dat klinkt alsof jullie het niet zo'n goed idee vinden, GeenStijl? Klopt. Het is een dom voorstel, en wel hierom:

Er zijn hondenrassen (zogenaamde hoogrisicohonden) die genetisch 'gevaarlijker' zijn, dat is een feit. De overheid had een lijst 'hoogrisicohonden', die nu weer verdwenen is, maar deze HR-honden hebben vooral last van een zelfversterkend stigma: vermeend gevaarlijke honden, dat trekt bovengemiddeld vaak tokkiebaasjes aan die enerzijds slecht opvoeden en anderzijds agressief gedrag van hun "waakhond" eigenlijk wel lekker ruig vinden. Zo'n beest bijt vervolgens iemand, en Staffie krijgt de schuld. Terwijl opvoeding en training van bijna iedere hond een goed gezelschapsdier kunnen maken - ook beesten die genetisch grilliger zijn. Het zijn vooral baasjes die falen.

Dat is maar het begin. Nederland kent 1 hond op iedere 10 inwoners. Best veel. Beetje regelgeving en handhaving is dus best gewenst, en die is er dan ook uitgebreid in Nederland. Want kleine Jack Russels bijten namelijk ook (bovengemiddeld) vaak. En een broodgefokte labrador met een kudtopvoeding is gevaarlijker dan een pitbull met een pedigree. Feit is echter: Honden zonder rasstandaard, die niet van erkende fokkers komen, leiden veel vaker tot problemen dan stamboombeesten. Daar helpt geen "wapenvergunning" tegen, want broodfok is in principe al illegaal - en toch is het een enorme handel in dit land.

Videogames, basically de bron van al het kwaad in de wereld. BEWIJS:

In Grand Theft Auto, kun je als speler vrij rondlopen in een wereld vol wapens, drugs en gewelddadige autodiefstal.

In Halo, een science fiction shooter, moet je voorkomen dat aliens de geheimen van je zwevende ring-wereld ontfutselen.

In Dr. Mario, genees je ziektes, door de juiste pillen bij elkaar te voegen.

In Super Metroid, gaan doorgangen in een ondergronds doolhof open als je met het juiste wapen op de deur schiet.

In Mario Kart, is het de bedoeling, dat je tegenstanders hindert door hen met rode en groene schildpadschilden van de baan te schieten.

In Patience, is het zaak om al je kaarten kwijt te spelen door ze op strategische wijze op de juiste stapel te leggen.

In Kirby's Adventure versla je vijanden door ze met je mond op te zuigen, en op te slokken.

In FIFA '19, moet je proberen van je tegenstander te winnen, door meer doelpunten te scoren.

In Minesweeper, moet je als je wiskundige skills aanwenden om niet opgeblazen te worden. Maar let op, de klok tikt!

In ’Call of Duty - Black Ops’ is de speler een zwaargewapende militair die steekt, schiet en granaten gooit.

Hee een make-over in het artwork van de meeuwenpartij!

Weg zijn de harde kleuren, weg zijn de stellige letters en het is gedaan met de ietwat bloedfanatieke boosheid. De verzetsbeweging van Geert Wilders begint met frisse tinten mint aan het nieuwe politieke seizoen. Ontwaarden we aan het begin van de zomer nog voornamelijk negatief geladen uitingen, zoals deze poster (met daarin een dwingende oproep aan boerkadragers om naar Saudie-Arabië te verhuizen) of deze uiting (waarin met een agressieve verlekkering vooruitgeblikt wordt op een hoofddoekverbod dat zou moeten volgen op het boerkaverbod), het is nu minty freshness wat de klok slaat. Vorige week zagen we onderstaande kleurrijke lofzang op de vrijheid al in de timeline van de PVV-leider voorbij schuiven, vandaag blijkt deze nieuwe, optimistische lijn van image empowerment en positive reinforcement (salestermen uit het paarse boekje - red.) te worden doorgetrokken, zoals bovenstaande beeltenis laat zien.

Opvallend is het heropende oog voor detail. Zo is het kenteken van de bus bijvoorbeeld leesbaar gehouden, hetgeen een subliminale emotie van betrouwbaarheid in de grafische uiting versterkt. De subtiel verwerkte details, zoals de 'Hollandse dakjes', geven het geheel een vertrouwd gevoel. "Opgewekt" is doorgaans niet het eerste woord dat in ons opkomt bij de PVV, maar dat is toch het oordeel dat we aan deze prenten kunnen geven. Ook de bijbehorende tweet van de partijleider is opvallend opgewekt van toon. Is Wilders zijn partij aan het herijken? De introductie van de nieuwe huisstijl wordt in ieder geval opgeluisterd met de inbreng van de eerste set Kamervragen van het nieuwe politieke jaar.

De admiraals van de Renaissancevloot zitten in een politieke Catch-22 gevangen. De schuit van de een maakt water, die van de ander nog bepaald geen vaart

En weer vuurt tankbataljon Otten een salvo af op de gehavende eenmaster van Thierry Baudet. En dat gaat wederom met de verfijnde klasse van een kanonskogel. Bij EenVandaag beschuldigt Otten zijn voormalige vriend openlijk van racisme: "Het boreale kwam niet uit de lucht vallen, dat komt rechtstreeks uit de jaren 30. En Baudet las ook allemaal dat soort boeken, over de ideologiën van Hitler. Baudet zat vaak tegen het racistische aan." Nou is het lezen over Hitler nog iets anders dan associëren met Hitler, maar op de Bontiusplaats en aan het Rokin is iedereen onmiddellijk op appèl geroepen. Die waren immers na één dom dinertje met Jared Taylor allang overtuigd van Baudets bruine bijbedoelingen. Otten lost hier slechts het eerste schot, de echte barrage staat morgen in de krant.

Hoe heeft het na jarenlange zegetocht toch allemaal zo kunnen lopen met FvD? Nou, dat zullen we hieronder eens even in contemporaine HISTORISCHE context plaatsen, want het is onderhand echt de vraag of Forum dit PR-fiasco gaat overleven.

Henk Otten was het cement onder de organisatie van de partij. Hij smeedde uit enthousiaste vrijwilligers, bestuursveteranen en experts uit politiek, media en wetenschap een solide stormram die voor de poorten van het partijkartel de kinetische energie van dertigduizend+ leden stond op te bouwen. Maar de troefkaart van organisatorische ausdauer Otten was Thierry Baudet, die politieke standpunten op pianomuziek zette en tot naar lavendel riekend proza wist te verfijnen - een gave die zijn aanbidders in idolate vervoering brengt, en zijn haters tot wilde agressie drijft. Twee kwaliteiten die tot twee Kamerzetels, twaalf senaatszetels en ruim twee jaar non-stop aandacht voor FvD hebben geleid.

Het Forum voor Democratie van Henk Otten wil minder belastingen, een beter ondernemersklimaat, een rem op de EU, een stop op massamigratie en meer inspraak voor de soevereine Nederlandse burger. Koers: recht door zee, op een gezond rechts moreel kompas zonder rabiaat "realisme", liefst zonder zolderkamergeleerden, opdringerig datingadvies en op bibliothecaire vergezichten gebaseerde beleidspunten.Maar een boreale uil van Minerva scheet op dat feestje. 

Nu is Henk Otten gebrouilleerd met Thierry Baudet en moet hij met enkele - destijds met eigen hand geselecteerde - vertrouwelingen opnieuw beginnen. De senaatszetel heeft hij al, evenals twee mensen die hem volgen: Dorine Rookmaker zag haar lijmpoging tussen Thierry en Henk geblokkeerd worden door Forum, zegde haar lidmaatschap vandaag officieel op en is nu Ottiaan. Ook Jeroen de Vries - van chauffeur via partijvoorlichter tot senator - stapt op & over, en voegt zich bij de kleine colonne van Henk de Tank.

Hoe zal het hen vergaan? In de ruzie met Baudet toonde Henk zich bereid om veel openheid te geven. Dat is: hij deelde uitgebreid en met veel details zijn eigen visie en overtuigingen in het dispuut. Nu hij zijn eigen lijst aan het samenstellen is, valt Ottens hand in de regie op: een zorgvuldige afstemming met de Telebelg, met de "toevallige" foto van Robin Utrecht op een terras ergens in De Rest van Nederland. Ook Rookmaker en De Vries die simultaan hun opzegging twitteren op de middag van dezelfde dag waarop ze bij EenVandaag hun verhaal doen - wederom in de zon op een terras - is een teken van strakke media-regie door de Ottianen.

Ook het racismeverwijt is slimme PR, want Otten weet dondersgoed hoe gretig dat wordt opgepakt, zeker door media die toch al van Thierry's FaScIsMe overtuigd waren. De mediaboodschap: drie senatoren beginnen voor zichzelf, omdat ze schrokken van het racisme van hun partijleider - en zo ligt de bal niet op zetelroof, maar gewoon bij Baudet.

Maar vergeet niet: bijna niemand stemde echter op een van deze Otten-senatoren. Die zetels hebben ze desalniettemin de komende vier jaar nog, en daarmee de tijd om hun afgescheiden amfibiemissie vaste grond onder de voeten te geven. Maar kunnen ze de licht zweterige geur van zetelrovend opportunisme en de valse wanklanken van Ottens wrok verdrijven zonder de lavendelbuiltjes en pianomuziek van een dromerige leider?

Die boreale dromer staat er nu zelf echter ook alleen voor - en hoewel ook hij omringd wordt door getrouwen, is Baudet eenzamer dan hij lijkt te beseffen. The saga continues, na de breek!

Hè ja daar gaan we weer met het rituele gereutel

Eens in de zoveel tijd wordt er een kostuum uit de verkleedkist getrokken waarmee iedereen op z'n eigen haverkist kan springen om wel/geen racisme te roepen. Vandaag voor u gevonden op Bol.com: een bosnegerpruik, pardon: een "Jungle & Afrika Kostuum". En het gaat zoals het altijd gaat. Stap één. Twee of drie (altijd blanke) mensen roepen "ies racistisch!" in de reviews en voelen zich vervolgens heel goed over zichzelf omdat ze preventief verontwaardigd konden deugen namens mensen met een andere kleur, ongeacht of die daar op zitten te wachten of niet. Stap twee. Een quasi-bekend persoon springt met enige hysterie op de fanfarewagen van de ontluikende fophef. In dit geval een Vlaamse schrijfster, toch een aardige afwisseling ten opzichte van de normale norm die dicteert dat het altijd Parool- of VK-columnisten of een subsidieklager uit het Dipsaus-Umfeld moet zijn. Stap drie. Een MSM met een klikgretige webredactie tikt er twee dagen later een stukje over en shopt daarbij in de negatieve reviews, teneinde een marginaal ding in de marge van de vrije markt tot """OPHEF""" te hoaxen. Hoera, gratis clicks! 

Stap vier. Stampvoetende tegengeluidiërs zwermen naar de gewraakte comments om "Leuk kostuum! Niet racististisch! Niet zeuren!" te reviewen, maar niemand gaat daadwerkelijk tot aanschaf van het kostuum over - carnaval is nog ver weg en in de praktijk zijn er steeds minder mensen die überhaupt nog zo'n Afrikaans cliché durven aantrekken. Stap vijf: Een woordvoerder voelt zich gedwongen om zuchtend te reageren dat je het toch nooit goed kunt doen, waarna - Stap zes - het kostuum alsnog te koop blijft omdat er echt geen enkele reden is om je van drie boze mensen wat aan te trekken, of uit imago-overwegingen toch wordt verwijderd. In het eerste geval verdwijnt de fophef binnen een etmaal, in het tweede geval ook maar wordt er eerst nog een valse victorie gekraaid door de aanjagers van de fophef, die in een zijspoor van het maatschappelijk debat succesvol afgerekend menen te hebben met een probleem dat ze eerst zelf hebben verzonnen.

En men gaat over tot de wanorde van de dag.

Opklik voor nog grotere steen des aanstoots

EenVandaag Opiniepanel tipt Khadija Arib (prima) en Kajsa Ollongren (brrr) als vrouwelijke premier. Maar wij weten wel beter.

En met wij bedoelen we u, want u mag het zeggen. Willen we de leidende hand van een vlijmscherpe kritische geest die begrijpt welke culturele en demografische uitdagingen ons te wachten staan, of liever de soft touch van een zoete nimf die een filter van zorgeloze verfijning over ons land kan leggen? Het sportieve doorzettingsvermogen van een toegewijde hardloper, of de humanistische nuchterheid van een koene Friezin? Of toch Heleen Mees, die haar eigen kleine bagagebandleed als katalysator zal inzetten om de werkloosheid te bestrijden en het aantal uitkeringen terug te dringen (en misschien ook nog je ballen likt)? Er is zo veel keus uit competente vrouwen. En we zijn nog steeds een democratie, dus hieronder de poll (en na de breek ook nog eentje met de EenVandaag-opties).

Enorm ontmoedigingsverhaal over verduurzaming van je huis leest als een filmscript over goedwillende burgers die ondanks hun beste intenties door een tirannieke overheid aan hun lot overgelaten worden.

Natuurlijk bent u hier allemaal geboren met twee rechterhanden, is uw broekriem een tool belt en gaat u nooit de deur uit zonder duct tape en een rolmaat. Maar dat wil nog niet zeggen dat het verduurzamen en van het gas bevrijden van uw huis en haard een klusje in de categorie IKEA-knutselen is. Integendeel, zo waarschuwt een mevrouw in de Volkskrant in een kippenvelvertelling die qua horrorgehalte het midden houdt tussen The Day After Tomorrow, Elysium en People Under the Stairs. Want om via de Samsomroute aan de Nijpelsnorm te voldoen en het gewilde Thunbergzegel van Gütkeuring te bemachtigen, moet een soort klassenstrijd tegen de klimaatverandering worden gestreden terwijl er Tonzonmannen onder je vloer kruipen en hulp altijd ontzettend ver weg lijkt terwijl de kosten oplopen en de rendementen ver achter blijven. Tag line voor Energietransitie, the Movie:  *We’re going to loose some good men and women out there... *

De reaguurders is weer eens niks gevraagd dus bij dezen.

Volkskrant plaatst met veel randstedelijk dédain een grote bolus van opiniepeop over waarom het #ESF20 naar 010 moet komen. Maastricht zou namelijk het Qatar van de Songfestivalsteden zijn, want in Maastricht worden slaven tot de dood gedreven om een zangzaaltje voor witte wijn met ijs drinkende Cornwalds te bouwen en dat zou raar zijn - ofzoiets. Wij zien juist niet waarom Maastricht niet overduidelijk de beste stad is voor het VERBROEDERENDE liedjesfestival met geopolitieke grondtoon van cultuurburen en / of narrig nabuurschap. Goed bereikbaar via diverse vliegvelden, enorm Europees zowel qua ligging, als qua studenten, als ook wegens het 'Verdrag van', in een supermooie omgeving voor adembenemende buitenshots binnen en buiten de Ring stadsmuren, met een centrum dat 'ouderwets Europees' ademt voor het onmisbare Oostblokgevoel. Bovendien: Maastricht zit bomvol betaalbare hotels, horeca en andere heerlijke hangplekken. En dan hoeven we eindelijk een keertje niet die eeuwige zelfzuchtige zelfvoldane 'uuuh maarj wij hebben treinen en trams en metro's en randstadrails' grotestedenretoriek aan te horen van dat sleets-retorische stadstuig die hun door betonnen buitenwijken, fastfood chains en stomme sponsornaam dragende zaaltjes die ze 'venues' noemen gestandaardiseerde en gehomogeniseerde grotesteden-saaiheid als heilige graal proberen te slijten. Ja. Wij zouden het wel weten. Gewoon een grote tent op het Vrijthof, pauzemuziek door André Rieu en iedereen een stuk vlaai met een vlaggetje er in. Hup Maastricht! Maar hee, zeggen jullie het maar hoor: Songfestipoll na de breek.

Er gebeurde weinig en toch ook heel veel

Terwijl het plebs zich moest vermaken met zwembadterreur, het boerkadebat en de toorn van Gerrit "HET WORDT STEEDS HETER WAAROM PANIKEERT U NIET" Hiemstra, was het kabinet Rutte op reis naar [privékwestie]. De enige van wie we een kaartje kregen, was Rob Jetten (hij heeft alleen nog steeds niet verteld *hoe* hij naar Italië vloog reisde), en die zit helemaal niet in het kabinet, maar desalniettemin bedankt, Robbie. Afijn. De hoofdmeesters van het politieke schoolplein zijn weer terug op hun honk aan het (nu nog niet in steigers, Poolse arbeidsmigranten en snel uit de klauw stijgende verbouwingskosten verpakte) Binnenhof. Sommigen zien er uitgerust uit. Anderen kijken wat moedelozer (hoi Kajsa) en Wouter Koolmees heeft nou eenmaal maar één uitdrukking. Hierboven ziet u Sander Dekker in een meer karikaturale pose dan hem lief zal zijn: als het jochie dat altijd van de leraar een vijfje krijgt om ijsjes te gaan halen. Foto's van de al dan niet vrolijke vertegenwoordigers, na de breek!