GeenStijl BanenMotor. Hier even een doorplaatsing van een vacature in de cultuursector, naar de mensen toe. Amsterdams pop- en cultuurpodium Melkweg zoekt op korte termijn een Programmeur voor 24 uur per week. Werkzaamheden en verantwoordelijkheden: Het (mede)organiseren van met name twee festivals in overleg met de hoofdprogrammeur. Het (mede) ontwikkelen van artistiek beleid, ideeën en concepten op dat gebied. Uitvoeren van de logistieke taken & ondersteuning voor de programma’s. Financiële exploitatie van de programma’s; maken en beheren van budgetten. Functie-eisen: Aantoonbare ervaring als assistent muziekprogrammeur. Kennis van de huidige ontwikkelingen binnen de sector. Netwerk binnen cultureel diverse groeperingen en muziekstromingen. Financieel en zakelijk inzicht. Ervaring met sponsorwerving en het schrijven van subsidie aanvragen. Inzicht in techniek- en productie aspecten van concerten. Affiniteit met het gehele programma aanbod van de Melkweg, met name muziekdocumentaires, hiphop en postpunk/newwave. Je beschikt over goede sociale en communicatieve vaardigheden en bent een toegankelijk en integer persoon met een duidelijke visie. Door je vakkundigheid weet je ideeën overtuigend te brengen. Je bent creatief, kunt goed plannen en organiseren en neemt graag initiatief. Je denkt in oplossingen en niet in problemen. Je hebt oog voor detail en werkt accuraat. Melkweg biedt: gratis toegang tot concerten. En verder? HELEMAAL NIKS (mirror), want het is een stageplek zónder stagevergoeding. Way to arbeidsmarkt nog verder stukmaken, Melkweg.

Hoog tijd om de triggerhappy stormtroepen van generalissimo (★★★★★) Bram van Ojik klaar te stomen voor de nakende invasie in Syrië. De Britten en Amerikanen zijn druk bezig met hun oorlogsvoorbereiding dus dan mogen de PlayMobil-brigades van Van Ojik niet achterblijven. Meelevend als we zijn hebben we even op een rij gezet wat er absoluut niet mag missen in de GroenLinkse oorlogsrugzak. Voorwaarts! Ik ga naar Syrië en neem mee: Tofik Dibi. Een aantal waterdichte stekkerdozen. 'How to nepotisme in oorlogsgebieden' door Mariko Peters. Minstens twee paar (berg)sandalen. Drie dozen vacuüm verpakte tofuburgers (halal). Laatste nummers van De Groene om de tijd te doden. Zo veel mogelijk PlayMobil, als het kan uit de kringloopwinkel. Posters van de Seks is Leuk-campagne om lekker ludiek te provoceren. Diervriendelijke anti-realiteitszin balsem. Paperback exemplaren van het Rode Boekje om uit te delen. Actiefiguren van Sywert, ter inspiratie uitdelen aan de lokale jeugd. Thee, heel veel thee, liefst appeltjesgroen, sluit mooi aan bij de Arabische Lente. Job Cohen, om de thee op te drinken en vrede te stichten. Arnoud van Doorn en zijn ganstersquad, voor de foto's en het broodnodige stijladvies. Groot formaat poster van Tanja Nijmeijer. Smoelenboekje om alle groeperingen uit elkaar te kunnen houden. Manifest over de rechten van de HOLEBI-gemeenschappen in de islamitische wereld. Fijnstofmeters om de kruitdampen te analyseren en beoordelen op milieuvriendelijkheid. Broodjes pindakaas voor de polder jihadi's met heimwee. Instructielijst voor de duurzame kippenslachterij want dit gaat echt te fur. Hele grote theedoek om de krullen van Femke te verbergen. Niet vergeten op de terugweg: goedkope peuken voor Nicotineke. Hartverscheurende foto's als agitprop materiaal voor mw. Ceelen.

De Privacy Wars beginnen een serieuze tol te eisen. Eerst de Amerikaan Snowden die zich vrijwillig tot Rusland bekeert. Daarna mister Bradley Manning die voortaan als miss Chelsea Manning door het gevangenisleven wil. En nu ook al Julian Assange, die zich blijkens bovenstaande schokkende beelden een poedelpop-artiest uit de jaren tachtig waant. Dit is dus wat uitzichtloze opsluiting in de ballingschap van een ambassade met je doet. De crew van Rap News trof de Australische wiki warrior in verwarde toestand aan in zijn kamer in de Ecuadoraanse ambassade in London, alwaar hij het personeel al maandenlang horendol draait in Sing Star-sessies met zijn eigen teksten op eightiesmuziek plus dito mat in de nek. OK het kan ook heel anders gegaan zijn. Maar de beelden zijn er niet minder schokkend om. Zo ziet 'niets te verbergen' er dus in werkelijkheid uit. Nu jullie zin, veiligheidsfetisjisten?

Oh joy, de visiebakkers van de Telegraaf hebben hun strategie voor de komende jaren online gekwakt. Althans, vrijdag, want het filmpje is inmiddels verwijderd MAAR HET INTERNET VERGEET NOOIT! Bomvol onbegrijpbare Paarse Broeken-speak waarmee de centjes voor adverterings veilig gesteld moeten worden. Prima. Maar dat filmpje over de ijkpersoon die de brainwashers van de Televagijn in elkaar hebben gewhiteboardstift is echt te seniel voor worden. De eerste zin van het filmpje: "Dit is Pietertje, weet u nog?" Nee. We weten niet, nee. Wie de fuck is Pietertje? En waarom praat je tegen ons alsof we Henk en Ingrid met lichte IQ-reductie zijn? Het enige wat ontbreekt in het filmpje is de 'PING' voor wanneer je de bladzijde om mag slaan in je sprookjesboek. Pieter en Sophie schijnen ook te giechelen om de tieten van Tatjana. "Gelukkig ziet Pietertje steeds meer Telegraaf-journalisten op TV die hem helpen om zijn mening te vormen". Pietertje heeft namelijk het kritisch denkvermogen van een pissebed, dus fijn dat iemand zijn handje vasthoudt wanneer er een mening gevormd moet worden. Goh, wat kent de Telegraaf haar achterban weer goed. Maar hey, Pieter luistert SkyRadio, dus hij is niet alleen intellectueel zo sterk als grotschimmel, hij komt ook nog eens harder uit de kast dan de karakters in Narnia. Pietertje is zo'n grote sul dat Sophie besluit te neuken met de DJ die komt draaien... OP HUN TROUWDAG! Dan heb je dus echt de mannelijkheid niet uitgevonden. Maar goed. Dit is dus hoe die marketingafdeling van de Telegraaf u ziet: seniele, volgzame, door-en-door geburgerde sukkeltrutjes. En als een stel media-afhankelijke bosdebielen. Sorry. Wij kunnen hier ook niks aan doen. Had u maar ietwat intelligentere comments onder Telegraaf-artikelen moeten plaatsen.

Rare geruchten in het journalistenwereldje. Terwijl Jens Olde Kalter stiekem hoopt op een pak rammel van Badr Hari om de verkoopcijfers van zijn Badrgrafie op te krikken, lijkt Hari uit een ander vaatje te tappen om zijn persoonlijke PR op orde te houden. Namelijk door journalisten en mediatypes te (laten) benaderen die over hem schrijven. Wij houden onze knieschijven graag ongeschonden ergens tussen boven- en onderbeen dus komt die disclaimert: niemand durft on the record te gaan met zijn verhaal. Dus vanaf nu gaan we vaak het woordje 'zou' gebruiken. Een journalist zou op straat zijn benaderd door een jongeman die hem met klem verzocht niet meer over de kickboxer te publiceren. Op social media zouden mensen door Hari zelf zijn aangesproken met het dringende advies bepaalde posts te verwijderen. En berichtgeving over zijn eigen achterban, die het boek over hun held graag willen lezen en het daarom jatten, is binnen enkele uren van de Telegraaf verdwenen: wie op deze link klikt krijgt een error en wordt naar de homepage geleid. Ook omroep Zeeland geeft op deze URL een 'pomtidom wij weten van niks' melding. Zou het? Zijn ze echt zo kleinzielig in Kamp-Badr? Het zou kunnen, op uw Roze Burelen kwam na publicatie van dit stukje volstrekt onschuldige satire ook een onaangenaam telefoontje binnen. (Hoi beller, ja we publiceren dus ondanks je ongetwijfeld goedbedoelde advies tóch weer over je held.) Wij beschouwen het vooralsnog als hardnekkige geruchten, maar mocht dergelijke intimidatie inderdaad plaatsvinden dan komt zulks beter in de openbaarheid. De enige manier om intimidatie te stoppen is namelijk: je niet laten intimideren.

Sorry Asha, je zult ons wel weer vervloeken, maar dit moet even gezegd: Vrouwen kunnen niet met druk omgaan. Geef een vrouw een béétje spotlight, en ze gaat Britney Spears, qua sextravagant sliploos in een SUV danwel babywerpend hysterisch over de top. Drew Barrymore, Lindsay Lohan, Rihanna, Justine Bieber, en nu ook al Miley Cyrus, voorheen bekend als het lieftallige Disneymeisje Hannah Montana. Puberteit gepasseerd en BAM, halfnaakt twerken met die billen tijdens een MTV-feestje. Kijk die Will Smith en familie geschokt zijn dan. Logisch. De nuchterste showbizznegerts van 'Murica zien voor de zoveelste keer een poplolita van de wagen vallen. En altijd de meisjes hè. Jup. Alleen de vrouwen. Ryan Gosling, Neil Patrick Harris, Leo DiCaprio, Joseph Gordon-Levitt, Elijah Wood en Ron Howard: allemaal zo lekker gewoon normaal gebleven. Maar die chickies, die trekken dat 'normaal doen' gewoon niet. Er komt altijd een moment dat ze alles uittrekken, hun neus in de poeder/punani/de vuist van een rapper duwen, en dan hysterisch gaan klagen dat ze geseksualiseerd worden als lustobject met een strafblad voor rijden onder invloed en een miljoen pijnlijke papparazzifoto's in de blaadjes. Tip voor al die meisjes: gedraag je naar je leeftijd en kruip eens wat vaker terug in je schulp.
Update: Miley Meltdown al in 2008 voorspeld.

Volgende week komen er KWF Geldcommando's aan uw deur. Tot op het bot afgericht om met de meest sympathieke oogopslag, de perfecte rammel voor de geldbus en uiteraard een bedelpraatje bomvol psychologische zwichtteksten. Als mensen lastig vallen aan hun eigen deur een Olympische Sport zou zijn, gaan de collectanten van het KWF volgende week proberen het oude wereldrecord van de Jehova's uit de boeken te gewetensbedelen. En daarvoor krijgen de collectanten een briefing, want het KWF ligt even niet zo lekker in het nieuws. Jup, KWF vreest voor de gevolgen van de rel rondom de 160.000 gedeclareerde pingels van Alpe d'Huzes Admiraal Coen van Veenendaal. Schijnen heel veel mensen dus helemaal niet te trekken, dat de man verantwoordelijk voor het ophalen van meer dan 100 miljoen euro voor het KWF daar zelf 160.000 van in zijn eigen zak stopt. Dat is 16 cent op elke gedoneerde honderd euro. Gaat natuurlijk nergens over, ook al schiet Coen zichzelf nu in zijn voet door zijn actie 'onhandig' te noemen. Opbokken, Coen. Gewoon je muil houden. Die jaloerse jammerjantjes moeten gewoon niet zo dreinen. Je hebt goed werk geleverd, bovendien ligt het merendeel van het opgehaalde geld van Alpe d'HuZes toch niks te doen op een bankrekening. Sowieso, Michel Rudolphie, directeur van het KWF, krijgt zelf ook ruim 140k mee naar huis elk jaar. Dus waar hebben we het dan over? Maar goed, boosmensen zijn boos. Daarom krijgen alle 100.000 collectanten deze week nog een speciale briefing, waardoor ze alle kritiek aan de deur kunnen afwimpelen. Waarschijnlijk iets in de trant van: neem een kind mee, als u die tot uw beschikking heeft. U probeert tenslotte mensen geld af te troggelen en elke bedelaar weet dat kinderen daarbij helpen. Beter nog, laat ze de collectebus vasthouden. Awww. Cute. Waar het op neer komt: het KWF heeft liever niet dat u kritiek heeft. Geld geven en verder gewoon uw muil houden. Wie tegen het KWF is, is immers voor kanker. En wie geen geld geeft aan het topsalaris van de directie de declaratiepot van Coen de marketingcampagnes het ledenwerven van de NCRV het KWF is een gewetenloze schoft. Want u zult zelf eens bepalen of en hoe u geld geeft aan goede doelen. Bah.

"Failure awaits the United States as in all previous wars it has unleashed, starting with Vietnam and up to the present day." Aldus een uitermate relaxte Assad bomvol zelfvertrouwen in de Izvestia Daily (vertaling). Even de Yanks duidelijk maken dat ze met al hun hypermoderne wapentuig sinds de capitulatie van de barbaarse Jappen geen oorlog meer gewonnen hebben. In hetzelfde interview ontkent Assad tevens dat hij achter de chemische aanval zit. "Ik? Welnee, zou ik nooooit doen. Hey, kijk, daar vliegt een bijzonder vogeltje. Waar hadden we het ook al weer over?" Nu zijn de gebeurtenissen in Syrië zou multi-interpretabel als een heilig boek (dit zou bewijs zijn dat Assad het wel heeft gedaan, hier bewijs dat de CIA ook nog wel eens een dictator wil assisteren in het vergassen van zijn eigen volk) en dat Assad zou ontkennen ligt natuurlijk voor de hand. Toen de VN boos vroeg "Ja, nu is het klaar. Vingers als je zojuist duizenden mensen hebt vermoord met een chemische aanval" was Assad net even te druk bezig met het uitdagen van de Amerikanen. Voordat uw volgende salaris is gestort, staan de Amerikanen en Britten (& de Turken) weer raketten het Midden-Oosten in te slingeren. Niet dat het werkt. Assad gaat ze slopen. Helemaal. Kapot gaan ze in een vuile, smerige oorlog. En dat zegt hij niet alleen zelf, ook de Russen roepen 'doe nou niet zo stom!'. Militair ingrijpen van het westen is voordelig voor Assad. Hij heeft niks te verliezen en om zijn volk geeft hij al helemaal niet. Bovendien, als er iets is wat een Arabisch land kan samenbrengen en verenigen is het wel de gezamenlijke haat tegen het westen en haar clusterfuckbommen. Als we straks onder aanvoering van GroenLINKSRECHTSLINKSRECHTS Syrië in marcheren met onze PlaymobielBrigade om hartjes voor ons te winnen, moet u niet verbaasd opkijken dat er weer wat bodybags deze kant op komen. Want daarin heeft Assad gelijk: Syrië is gewoon de volgende Irak, waar Irak de zoveelste Vietnam was. Vraagje! Kunnen we niet beter eerst Nick&Simon plus de cast van GTST vooruit sturen straks? Als verkenners. Gewoon, om te kijken wat er gebeurt. Voordat we er jongens heen sturen die we wel gaan missen.

Wouter Bos. Een politieke paspop die zich fysiek verstopt achter stijlmiddelen als kleding, een (gedeclareerde) zonnebril en een vlotte, zakelijke houding. Politieke platitudes schudt hij losjes uit zijn mouw. Als auteur van het boek met de meest nietszeggende titel van de eeuw ('Dit land kan zo veel beter') verhult hij intellectuele tekortkomingen achter een nerveus lachje en het ontwijken van vragende blikken. Probeerde bij de VPRO nog één keer het grote eerlijke verhaal te vertellen, maar kwam wederom niet verder dan de kaft. Bos heeft dan ook geen grote politieke successen geboekt en dankt - volgens zijn eigen woorden - het partijleiderschap van de PvdA louter aan de moord op Fortuyn. OK, je zou de redding van een falend particulier bedrijf door de Staat een succes kunnen noemen. Maar vraag dan partijgenoot Dijsselbloem wel even wat ABN Amro anno 2013 nog waard is, en hoeveel verlies een verkoop de belastingbetaler zou kosten. Stel dezelfde vraag daarna nogmaals aan iemand die er géén politiek belang bij heeft om dat bedrag omhoog te fluffen. Inderdaad: een pijnlijk verlies. Zoals Bos als Zomergast ook een pijnlijk verlies bleek. Van een kostbare zondagavond, om precies te zijn. Wouter was te behoedzaam en te berekenend, en hield zijn kaarten aan de borst om zijn lege handen niet te hoeven tonen. In De Jong had hij een makkelijke opponent, want die pakte hem nergens op zijn bluf.

Primeur. VPRO Zomergasten met Wouter Bos voor u besproken in 1 minuut videobeeld door onze bijzondere medewerker Willem Bosch, heersende twitteraar, NPO-habitué en scenarioschrijver van o.a. Feuten, Van God Los en Bellicher, die de drie uur durende uitzending exclusief voor GeenStijl bekeek op groot scherm in een afgeladen Amsterdams café. Zeg het maar in je eigen woorden, Willem!