Sunny Bergman, slachtofferschap en kartonafval
Nee dit is geen verwijzing naar dat ellenlange draadje van eergisteren
Verkracht worden. Het lijkt ons superkut. Ons is het alleen virtueel overkomen, ooit, toen De Volkskrant en NRC en een heleboel vroomlinkse huilbuien hun zilt over ons heen plengden omdat we een sarcastisch grapje maakten. Hoor je ons daar nu nog steeds over? Ja. Shit. Fuck, we beginnen er nota bene zelf over. Jeetje wat een stel huilstruiken zijn we toch ook. Zo veel jaar geleden en kennelijk nog steeds de neiging om Sunny Bergman te bellen, of die even het ministerie van Ferd 'verdacht close met schoonmoeder' Gabberwaus wil bellen voor een zak geld, zodat wij zeventien minuten lang met een kartonnen bordje omhoog kunnen zitten om de modieuze slachtofferkaart te spelen. Of zullen we het gewoon laten zitten, en door gaan met ons leven in plaats van de commentaren de schuld geven van gedane zaken, die geen keer nemen zolang je jezelf er niet overheen zet? Slachtofferschap is namelijk echt het goedkoopste schap in de buurtsuper van het leven.
Nog meer huilstruikerij
