Geenstijl

Noot van de redactie: Kijk nou eens wie eventjes langskomt in Het StamCafé!. Prof. Hoxha, en wel met een zeer lezenswaardige longread inzake Harskamp, het dorpje dat wij allemaal inmiddels zo goed denken te kennen. Neem een potje bier&luisterennnn.

Ja dit protest leek natuurlijk heel erg heftig. We zagen bezopen en doorgesnoven Harskampse jongeren die White Power riepen terwijl oudere dorpsgenoten hen lachend aanmoedigen. Maar besef dat het Geen Harteloze Beesten Zijn, Ze Zijn Gewoon Bang.

Om alle nuances van deze opmerkelijke Harskampse opstand van 2021 goed te begrijpen moeten we een sprongetje maken in de tijd. We gaan terug naar het jaar 1895, dat was het jaar toen de M95 Steyr-Mannlicher in productie kwam.

De M95 Steyr-Mannlicher was er ZOWEL als geweer als karabijn. Een karabijn is een geweer met een ingekorte loop en schoudersteun en wordt toegepast als een geweer eigenlijk wat te groot en te zwaar is.

De M95 kwam rond in 1895 productie en was toen een ware sensatie op het slagveld in die tijd! Een geweer dat tot wel 600 meter nauwkeurig kon schieten terwijl 200 meter de norm was. Echt een geweldig betrouwbaar ding. Tot in de jaren zeventig doken onze geweren nog op bij Afrikaanse rebellen die er ook toen nog uitstekende resultaten mee behaalden. Het enige nadeel was dat er in Nederland helemaal geen schietbaan was met een lengte van 600 meter om ermee te oefenen.

Je kan je wel voorstellen wat mensen die woonden aan de overkant van de normale 200 meter lange schietbaan in het jaar 1895 vonden van de geweldige prestaties van de splinternieuwe M95… Vrij weinig natuurlijk.

Logisch dat onze Nederlandse Strijdkrachten een ontzettend onbewoonde plek met hooguit een paar ongeletterde boeren zochten. Een plek waar het type mens woonde dat geen ingezonden brieven naar de koning ging schrijven.

Men kwam uit bij Harskamp, dat was toen een groepje vervallen boerderijen in de middle of nowhere. Of zoals men toen nog zei, Nergenshuizen.

Zo groeide Harskamp uit tot een unicum. Het enige dorp ter wereld dat ontstond als gevolg van de uitvinding van het geweer, die M95 dus.

Goed. Schietkamp Harskamp groeide in een eeuw uit van vier boerderijen en een paardenkop tot een bloeiend dorp dankzij dit schietkamp, waar soms duizenden soldaten tegelijk werden ondergebracht. Het was binnen het militaire schietgebeuren de plek om te zien en gezien worden.

Het mooiste was: die Harskampers klaagden niet over het enorme kabaal, ze vonden het ge-wel-dig! Nu waren die paar Harskampers die er waren natuurlijk al snel onder de indruk van dingen in het algemeen.

Harskampers konden lange tijd geen klok kijken, om ze toch bij de les te houden, gebruikten de militairen een gigantisch kanon dat op vaste tijden op 0500, 1200 en 1700 afgevuurd werd, de zware knal was dan door het hele dorp te horen zodat de Harskampers wisten "hee, het is tijd om op te staan, hee, het is tijd om te eten, of hee, het is zeventienhonderd uur, dus het is over een uur opnieuw tijd om te eten", maar dan wel koud eten, want vroeger aten ze daar tussen de middag om twaalfhonderd uur namelijk al warm.

Voor Harskampers was de wereld simpel. Hoe meer oorlog hoe meer leger, hoe meer Harskamp. Harskampers deden de klussen die Defensie zelf niet wilde doen. Het hele dorp dreef op centen van soldaten, werkelijk iedereen deed wel iets rondom die basis en iedereen was blij en gelukkig.

En als je nu denkt: wacht eens even! Dit klinkt precies als wat de Afghanen die nu bij Harskamp worden opgevangen ook deden. Want die mensen werkten tot dat laatste akkefietje met de Taliban ook als burgers voor het onder andere het Nederlandse leger in Afghanistan als bijvoorbeeld bewaker, kok of vertaler.

Nou nee. Het is beslist niet helemaal hetzelfde, want om vertaler te worden moet je toch echt naar school zijn geweest en minimaal een vreemde taal hebben geleerd. 

Maar verder heb je helemaal gelijk, het is bijna hetzelfde. Harskampers zijn inderdaad onze eigen Afghanen, maar dan in het Nederlands.

De echte-echte Afghanen, dus de mensen die nu op de Schietkamp Harskamp worden ondergebracht .zijn dus mensen die met gevaar voor eigen leven werkten voor Nederlandse ambassades, journalisten en militairen. Dat deden ze omdat ze ons verhaal over freedom, democratie en vrijheid van onderwijs voor vrouwen enzo geloofden.

As we speak zijn/waren piloten, special forces van Defensie bezig om ze uit dat levensgevaarlijke gebied te redden. Zo zorgen wij voor hen die voor ons zorgden en dat is netjes, zoals het hoort/heurt.

Dat is ook niks nieuws want zo gaat het al duizenden jaren met oorlogen en legers. Zelfs Romeinen gaven "buitenlanders" die meevochten en dat toevallig overleefden uiteindelijk een stuk grond en een vorm van burgerschap.

Dat "dogma", die manier van werken en het nakomen van die belofte om medestanders in vijandelijk gebied te helpen zit overal heel erg diep. Zelfs vandaag de dag/tot heel kort geleden geeft Duitsland die oude Nederlandse overlopers, dus Nederlanders die vochten in het leger van Hitler gewoon nog een oorlogspensioen. Ja daar kan je van alles van vinden, maar zo zit dat dus. Belofte maakt schuld. En wij komen die belofte nu ook (eens) na.

Nu we dit clear hebben kunnen, terug naar het dorp Harskamp. Zoals gezegd, dankzij de koude oorlog beleefden Harskampers hun gouden eeuw.Hun gehucht groeide na de Tweede Wereldoorlog uit tot een echt dorp. Dat kon omdat Nederland tot aan de jaren '90 nog dienstplicht kende. Iedere gezonde man tussen de 18 en de 30 moest een jaar of wat in dienst en de meesten van die jongemannen deden hun schietoefeningen en schietopleiding op Schietkamp Harskamp. Ze werden er trouwens ook zelf beschoten op de stormbaan.

Ja die Harskampers en de koude oorlog, dat was ons een stel. In Harskamp kon je niet alleen een frikandel speciaal krijgen bij Klaas of luisteren naar de hits van Bucks Fizz en Boney M in de naburige disco. Nee, er was meer aan de hand. Zoals gebruikelijk was er veel, heel veel zwarte, vage handel rondom kazernes en die bij Harskamp in het bijzonder.

Ja. voor goede drugs ging je in de jaren 80 of 90 naar Harskamp en helemaal niet naar Ede of Arnhem. En als de Harskampende weed-, coke- en pillendealer je cool vond, kreeg je soms helemaal gratis een lichtgebruikt pornoblaadje mee voor de terugweg!

Zo kwamen dus tienduizenden, misschien wel honderdduizenden dienstplichtigen voor het eerst in aanraking met soft- en harddrugs, seksboekjes en gekopieerde cassettebandjes dankzij die handige Harries uit Harskampers. Harskamp leek soms wel internet!

Maar er waren natuurlijk ook genoeg Harskampers die helemaal niks hadden met die smerige zwarte handel in gekopieerde muziek, illegale sigaretten en drugs.

Die Harskampers werden dan bijvoorbeeld hoer. Tenminste, zo werden ze door dienstplichtige militairen vaak genoemd. Tegenwoordig zeggen we sekswerker en is het een gelegaliseerd beroep. Maar in de koude oorlog waren die Harskampse vrouwen voor 50 gulden nog in voor alles.

Na die geweldige jaren van hoeren, snoeren, drugs en illegale cassettebandjes zette het verval in. De dienstplicht werd afgeschaft en de spermastroom geldstroom van die tienduizenden jongemannen die nog moesten leren hoe ze verstandig met geld moesten omgaan droogde eveneens in een klap op.

Je moest opeens helemaal naar Ede-Centrum voor wat actie. Maar voor de Harskampers zelf was er zeker ook goed nieuws. De kerk groeide weer een beetje in die late jaren 90, net als de SGP-aanhang.

Dus, terzijde, als u god in die periode gemist heeft kan dat best kloppen want die was namelijk heel lang heel druk met het administratief verwerken van een heleboel zondes daar in Harskamp.

Wat wij afgelopen dagen dus zagen protesteren is een direct gevolg van deze koude oorlog, het einde ervan en de grote de economische invloed die dit had op Harskampers en hun lokale bedrijvigheid. Wat je hier ziet aan jeugdige energie is dus het menselijke eindresultaat. Het zijn de zogenaamde Harskampse hoerenkinderen. De generatie die is verwekt in de jaren '80 en '90, de duistere dagen van de koude oorlog. De tijd toen zwangere vrouwen nog rookten en zopen. Toen condooms en aids nog iets was voor homo’s uit de grote stad. 

Zou een socioloog zich over het dossier Harskamp dan zou vast heel snel opvallen dat juist deze generatie Harskampers minder op hun vader lijkt dan je zou mogen verwachten, vreemd genoeg.

Wat deze Harskampers tussen hun WP en Auschwitz-leuzen riepen is natuurlijk niet pertinent onjuist. Ja er zijn erg veel problemen in Nederland met huisvesting, dat is trouwens allemaal de schuld van politici en beleggers. En ja, dankzij teringkutwerk van luie ambtenaren zijn er heel veel personen in Nederland die ten onrechte asiel aanvroegen en dat ook nog kregen. En nog steeds is er een influx van fake asielzoekers, de zogenaamde veiligelandiers die vanwege aanhoudende ambtelijke lafheid maar niet het land uit geknikkerd worden en het zo het behoorlijk verpesten voor ingevlogen Afghanen.

Maar voor de duidelijkheid. Deze groep Afghaanse mensen en hun families zijn in Harskamp omdat wij, Nederland, ze in die situatie hebben gebracht. Wij hebben ze gevraagd ons te helpen. En dat deden ze met gevaar voor eigen leven. Het zijn de oud-werknemers van de BV Nederland, de oude bekenden die wij veiligheid beloofden. Ze zijn inderdaad best dom, want ze geloofden ons gelul over die zonnige toekomst met democratie en zonder Taliban. 

Maar nu ze hier zijn verdienen ze respect en mededogen. Dat Nederlandse soldaten en piloten nu -nog even- levensgevaarlijke capriolen uithalen om ze vanuit Kabul naar Harskamp te vervoeren. Daar is een oud-conservatief, bijna vergeten drieletterwoordje voor dat ze in Harskamp-Dorp niet kennen, maar op de legerplaats zelf des te meer: 'eer'

Dus. Jongelui uit Harskamp. Jullie zijn afgedwaald, jullie zijn van het pad af geraakt, jullie blaffen tegen de verkeerde boom. Maar bij deze, zand erover. Laten we deze nare geschiedenis afsluiten met de zachte, zalvende woorden die jullie moeders in die hoogtijdagen avond aan avond hoorden van die tienduizenden dienstplichtige soldaten die jullie dorp overspoelden "wees niet bang, gewoon slikken en je bek houden" [nsfw].