De Blokkade van Dokkum
Zaterdag 18 november 2017, 10:57 uur, A7 bij Oudehaske (FRL). Ze kwamen er niet langs. Oprjochte en zeer goed geïnformeerde Friezen stoppen twee aftandse stinkbussen vol randstedelijke kinderfeestvernielers die op weg waren naar de landelijke Intocht van Sinterklaas en Zwarte Piet te Dokkum. Iedereen en z’n moeder driewerf huilie huilie over het eeuwig recht van demonstratie, maar ze kwamen er niet langs, en het werd een van de vrolijkste kinderfeestjes van de laatste jaren. Bedankt Blokkade-Friezen. Bedankt Jenny. Tot hier. Niet verder. Zo simpel kan het zijn. (Pritt)

De Luchtfoto die Alles Zag
De Meest Nederlandse Nieuwsfoto van het Jaar was deze luchtfoto, gemaakt in de bossen bij Zeewolde, van mannen in witte pakken bij wat de vindplaats van het lichaam van de vermiste Anne Faber zou blijken. Een ANP-fotograaf maakte de foto vanuit een gecharterd vliegtuigje, je ziet de forensische mannetjes omhoog kijken en je proeft hun verbazing, de politie werd boos, op sociale media ontstond voorspelbare morele verontwaardiging, en nieuws volgend Nederland hield de adem in. De vermissing van Anne Faber kwam hier ten einde, en de zaak vat dit land aardig samen.

Een mooi meisje raakt vermist. Op social media verschijnen oproepen om naar haar uit te kijken. De laatste selfie duikt op - verregend maar ogenschijnlijk zorgeloos. De route wordt bekend, haar fiets gevonden, theorieën delen zich en steeds meer mensen kijken, lezen en zoeken mee. Een verdachte komt in beeld, het medeleven van Nederland uit zich in verontwaardiging en woede. Over alweer een mislukt sociaal experiment. Over de geur van wantoestanden die opstijgt uit psychiatrische kliniek Altrecht. Over psychologen die volgens de postmoderne richtlijnen van alle daders slachtoffers maken, maar die vervolgens nooit lijken te kunnen accepteren dat uit hun diagnose niet per definitie genezing kan volgen.

Sommige mensen zijn ongeneeslijk slachtoffer van zichzelf, en het is aan de veiligheidssystemen van de samenleving om te voorkomen dat zulke slachtoffers daders worden, laat staan dat daders de kans krijgen om hun daden te herhalen. Bij Anne Faber heeft het systeem daarin gefaald, mede omdat de dader te gretig tot slachtoffer was gepromoveerd.

Dat is wat de luchtfoto van de mannen in de witte pakken laat zien. De zachte sociale wetenschap heeft met een brede verfroller een psychologische puinhoop geschilderd en de toegepaste forensische wetenschap mag het met haar kleine kwastjes, pipetjes en pincetten komen opruimen. Alweer.

De luchtfoto maakte ingehouden machteloosheid los die zich, zoals zo vaak, in moralistische verwijten op de boodschapper richt. Want deze foto betekende de dood van de hoop op een goede afloop en frustratie over onwelgevallige feiten heeft nou eenmaal vaak de gemakzuchtige neiging om zich te uiten tegen een proxy - ditmaal dus de perfide persfotodienst ANP.

Het veranderde niets. Anne is vermoord. Wat rest, is een rechtssysteem waarin Michael Panhuis, dader van Faber en slachtoffer van zichzelf, veroordeeld wordt tot een lang traject richting een nieuwe kans op deelname aan een samenleving waarin hij nooit zal functioneren. (Klik hier voor 10mb hi res)(Van Rossem)(sorry voor de lap tekst)

Rico vs Jamal
Natuurlijk, op papier was het slechts een lucratief potje matten zoals we dat het hele jaar door zien. Maar we waren erbij, en tussen de regels door was het toch heus wel iets meer dan dat. Hoe dan ook was het reden voor een bezoekje aan de bedrijfsarts de volgende ochtend, want hartklachten alom. De spanning was onhebbelijk want ONZE RICO werd 2,5 rondes lang weggetikt door die Berberse siege engine en op een of andere manier, we kunnen de vinger er niet echt op leggen, gunden we dat de andere helft van de zaal eigenlijk niet. MAAR TOEN, in ronde vier werd de atleet van de kroegvechter gescheiden, kon Jamal z'n handen niet meer omhoog houden, trok Rico hem het diepe water in en bekocht hij het uiteindelijk met een KO straight from hell. Mannen, edoch vooral Rico, bedankt voor een memorabele avond. (Spartacus)

De kranige koloniaal
Uw correspondent koloniale waren en aanverwante artikelen kon natuurlijk niet om deze prachtige kop heen. De Molukse veteraan die na jarenlang talmen en kwezelen van de Nederlandse overheid toch de erkenning kreeg die hij verdiende. Zoveel geschiedenis in een foto: de dekolonisatie, die schofterige behandeling van de trouwste KNIL’ers, het treinkapersverhaal, hun navolgers op de brommer - nee, geen twijfel mogelijk. Daarnaast is het gewoon een prachtig beeld, zo’n gegroefde kop van een kranige ouwe baas. Vijf koffiekleurige tropenreeten. (Zentgraaff)

Een hapje gillende Turk
Als een slaafse afgevaardigde van de Turkse dictator Erdogan het land wordt uitgelazerd, komen de in Nederland wonende Turken natuurlijk in actie! Want in Nederland wonen voorts louter nieuwe Hitlers en mensen die kinderen verhandelen. Gut wat hebben de in Nederland wonende Turken het toch slecht en wat worden ze gediscrimineerd door die gore Hollanders. Dus dan kom je op voor je eigen land, Turkije natuurlijk, want fuck Nederland! Wie denken die kaaskoppen wel niet wie ze zijn, zomaar een zelf bepalen welke ministers op bezoek mogen komen en welke niet? Op de foto een racistische Hollandse herder die met zijn fascistoïde tanden een stuk halalvlees uit een gillende keukenturk grist. Een uitermate succesvolle samenwerking tussen mens en dier. Kale Turk die de boel nog probeert te sussen en als gedetailleerd klapje op de Ottomaanse vuurpijl: een half sigaretje op de stoep naast het hoofd van het lijdend voorwerp. Dit is helemaal geen foto, dit is kunst. (Mosterd)

Veldheer Hiddema overziet zijn gebieden
Alle clubs uitgeschakeld in de Europacup, Oranje niet naar Rusland, maar gelukkig is er nog iets om trots op te zijn. De jonge en kundige verkeersleiders die Theofiel Hiddema, luitenant van de Renaissancevloot, op Schiphol aantrof bijvoorbeeld. Salus populi suprema lex esto! (Ronaldo)

Bonusfotobewerking stopt de 'it' in Witte Onderbroek
Unaniem door de hele redactie gierend van het lachen gekozen tot Joligste Fotobewerking van 2017. Dit is de beeldbewerking die het met te veel hete lucht opgeblazen ballonnetje van #MeToo doorprikt, want met de ontmaskering - door GeenStijl, hihi - van Francisco van Jole als aanrander werd de Nederlandse tak van #MeToo clownesk. Iedereen & z'n Joop-redacteur deed of de neus bloedt, het hele Mediapark is al maandenlang in ons kent ons omerta-modus, en wat van een verzet tegen machtsmisbruik fluks was afgegleden naar een heksenjacht op kleedkamergrappen, viel dood in voldragen hypocrisie. En alhier zitten we nog steeds te schuddebuiken omdat de meest moralistische vingerwapperaar van het Nederlandse internet voorgoed in zijn hypocriete hemd én witte onderbroek staat. En iedereen en z'n mediamoralist die hem de hand boven het hoofd houdt, ook. (Fotoneuq: Conan de Rabarber)