Geenstijl

INGEZONDEN TOPIC. UIT DE MAIL. OVER TIMMERFRANS. DIE WEER EENS DRONKEN VAN ZICHZELF ZAT TE FACEBOOKEN. "Onze voormalige minister van BuZA, u weet wel: het ongeleide projectiel, Zijne Excellentie voor jou (“zeg maar Frans, hoor”), en huidig vice-oppernietsnut Frans Timmermans heeft het weer eens voor elkaar gekregen het begrip ploertigheid naar een hoger plan te tillen. Frans, die geen kans onbenut laat om met betweterige hooghartigheid uit zijn slof te schieten richting zijn facebookvrindjes, schoffeerde ditmaal de zoon van een mijnwerker die het had gewaagd de jubelende pretverhalen over de goeie ouwe mijnwerkerstijd wat te temperen. De mijnwerkerszoon attendeert Timmermans op het feit dat het niet alleen maar peis en vree was in li-la-limburgia, maar integendeel: vreselijk afzien was het, wat Zijne Excellentie (“zeg maar Frans, hoor”) er ook met terugwerkende kracht van wenst te maken. De mijnwerkerszoon besluit zijn korte punt van kritiek dat hij het toch even kwijt wilde, en bovendien dat hij dit zijn vader verschuldigd was, die als gevolg van de erbarmelijke omstandigheden in de mijnen aan zijn einde is gekomen. En wat doet Frans? Frans snauwt hem toe dat zijn bezwaren niets met de werkelijkheid te maken hebben, om er aan toe te voegen dat van “gaan zitten mokken in een hoekje” nooit iemand beter is geworden:

Hoewel hij de mijnwerkerszoon hier wel erg bot van repliek dient, is het niet veel erger dan we van Frans hebben leren verwachten. In de loop van de tijd hebben we hem keer op keer zijn FB-vriendjes zien afsnauwen en terechtwijzen. Regelmatige bezoekers van zijn facebookwandje kennen de gebruikelijke “u bent niet goed geïnformeerd”, soms afgewisseld met meer venijnige teksten als “terug naar de schoolbankjes, meneer”. In een enkel geval betrappen we de Franster op een rood aangelopen “Wat heeft u een grote bek, mevrouw!” Bemoedigend is dan wel weer dat zijn ongehoorde ploertigheid zelfs door de doorgaans zo gedweeë volgers als teveel van het goede wordt ervaren. Timmermans, beducht op elke kritiek op zijn persoon, pareert de verwijten doorgaans met het tegenverwijt dat zijn criticasters alleen maar uit cynisme reageren: Ongewild maakt Frans hier zijn eigen Europese Commissie doelstellingen waar, namelijk transparant naar buiten te willen treden - fransparant, zullen we maar zeggen. En zelfs Frans lijkt zich dat te realiseren. Wel te laat, zoals gebruikelijk..: