Geenstijl

In 2011 werd het Piet Hein Donner, in 2012 en 2013 ging de begeerde award naar Frans Timmermans. Op de shortlist dit jaar: Diederik Samsom (PvdA), Bram van Ojik (GroenLinks), Emile Roemer (SP), Henk Krol (Lijst DILDO), Geert Wilders (PVV), Louis Bontes (VNL), Ronald van Raak (SP), wederom Frans Timmermans (PvdA) en Pieter Omtzigt (CDA). Wie neemt de John Leerdam-beker voor meest nutteloze politicus mee naar huis? En welke politicus krijgt de Von Lippe Biesterfeld Anjer met het eikenloof opgespeld? En het allerbelangrijkste: wie sleept de Bassiehof's Politicus van Het Jaar-bokaal in de wacht? U leest het na de breek.

Gouden opsteker “Wonderlijk eigenlijk dat nog nooit in de recente parlementaire geschiedenis, ergens in een hoekje van het Binnenhof, een dynamische verslaggever is teruggevonden met zijn eigen opnameapparaatje in zijn reet” schreef Columnist des Vaderlands Peter Middendorp dit weekeinde in zijn kolom over de kwestie Diederik Samsom. De PvdA-leider had bijna de verkiezingen gewonnen, besloot in de kamer te blijven en toen ging het mis. Waar beschouwer dezes hoopte op vlammend dualisme van Samsom bleek de oud-activist vooral het Kabinetsbeleid te verdedigen. Daar kwam natuurlijk gedonder van met als hoogtepunt het recente Telegraaf-artikel. Desondanks wist hij afgelopen week de schaliegas-discussie naar zijn hand te zetten. Samsom is afgelopen twee jaar veel te weinig boos geworden. Let Diederik be Diederik, parafraseer ik een aflevering van de The West Wing. De vraag is alleen of daar nog genoeg tijd voor is: meerdere dolken staan op het punt diep in Didi’s rug geplant te worden. Nu ja, dat is geen nieuws; geen hardvochtiger volk dan de sociaal-democraten, nietwaar? Solidariteit ain’t nothing but a thang. Detective Columbo Award Check die lichaamshouding, de malle motoriek. En als alle vragen gesteld zijn loopt hij alsnog terug naar de microfoon. “Mevrouw de voorzitter, toch heb ik nog één vraag.” Bram van Ojik is de Nederlandse Peter Falk. De onzichtbare mantel SP-leider Emile Roemer was dit jaar nagenoeg onzichtbaar. Zou theoretisch oppositieleider moeten zijn maar de Beer van Boxmeer komt weinig uit de verf. Is overal op tegen, doet niet mee aan Akkoorden en biedt ook weinig alternatieven. Heeft desalniettemin horde vechtjassen onder zich die wél driftig oppositievoeren. Heeft de tijd ook niet mee: merendeel van de overige oppositiepartijen is namelijk bezig ‘constructief’ samen te werken met de zittende macht en punten aan het binnenslepen in diezelfde deel-akkoorden (En ja, dit is inderdaad exact dezelfde tekst als vorig jaar). Diamanten trog (én de John Leerdam-beker voor meest nutteloze politicus) Neen, Henk Krol. Er is geen complot om jou en je partij onderuit te halen. Wel ben je de naargeestige clown in je eigen circus. Daarbij belichaam je alles wat de politiek soms zo vies en vuig maakt. Stop hier mee, scheer je weg en ga met pensioen. De Gouden Geert Hij schuift stapje voor stapje maar consequent steeds meer naar het extreem-rechtse kamp én weet dit tot teleurstelling van SP en PvdA te paren aan een door velen positief ontvangen deels linkse agenda. Weet zich daarom door grote schare virtuele stemmers gesteund. De tovenaarsleerling blijft verrassen: denk je: 'Hier kan 'ie niet overheen', doet ‘ie het toch. Maakt zich tegelijkertijd op voor het volgende Proces Wilders waarin het Openbaar Ministerie zal moeten uitleggen waarom de politie voorgedrukte aangifteformulieren liet klaarleggen. Viert dit jaar een triest jubileum: tien jaar gevangen in een spinnenweb van haat waardoor 24-uurs beveiliging noodzakelijk is. Omdat hij een mening heeft. Inderdaad: de Gouden Geert gaat voor de vierde maal op rij naar Geert Wilders. ’t Gouden Stijgertje Louis Bontes. Recycelde als oud-PVV’er enige tijd reeds bekende nare verhalen uit Wilders’ fractie om vervolgens het roer rigoureus om te gooien: hij ging aan de slag. Opereert nu met mede-spijtoptant Joram van Klaveren onder de vlag van VNL. Beiden weten het bloed onder de nagels van de PVV te halen wegens altijd net iets eerder te zijn met Kamervragen waar Wilders’ club tot voor kort het monopolie op had: veiligheid, terrorisme en immigratie. Dikke kans dat hij zijn fractie binnenkort uitbreidt met nog een oud-PVV’er: Roland van Vliet. Belangrijker: Bontes lijkt de rechtse agenda uit te willen voeren waar Wilders ooit furore mee maakte maar vervolgens uit het oog verloor: lagere belastingen, meer veiligheid, minder immigratie, meer defensie en in Europa louter economische samenwerking. Plus: Bontes dwong respect af door als enige te pleiten voor de inzet van Special Forces om de rampplek van de MH17 veilig te stellen. De boter was op dat vlak uitverkocht in Den Haag, de uit beton gegoten Rotterdammer valt echter niets te verwijten. Of dat befaamde ‘gat op rechts’ nou wel of niet bestaat: Bontes zou het met deze ingeslagen weg wellicht kunnen vullen. Von Lippe Biesterfeld Anjer met het eikenloof Stille, bescheiden maar bovendien aimabele kracht van de Socialisten. Partijdenker met grote interesse in politiek, filosofie en religie. Tevens begenadigd columnist. Maar Ronald van Raak is vooral de luis in de pels van minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Ronald Plasterk. Kritiek op telecom-providers die samenwerken met buitenlandse inlichtingendiensten en tévens parlement en Kabinet van telefooncontracten voorzien, aanpak van de maffiose praktijken in de Overzeese Gebiedsdelen, bezuinigingen op de AIVD, heropening van het onderzoek naar de moord op Theo van Gogh; iedere keer wanneer de ene Ronald met zijn rode vuist zwaait, komt die andere schoorvoetend naar de Kamer om Van Raak’s wensen in te willigen. Is tevens één van de weinige Kamerleden die interesse heeft in de kwestie Prins Bernhard. Wist dit jaar een aanzienlijke minderheid bestaande uit D66, PVV, 50Plus, GroenLinks en de Partij voor de Dieren achter zich te scharen om onderzoek te doen naar de banden tussen prins Bernhard en de inlichtingendiensten. Plasterk wil graag dossiers sluiten maar kan dat niet zonder de toestemming van Van Raak, daar komt het op neer. ’t Loden Dalertje Tweemaal op rij werd hij Bassiehof’s Politicus van het Jaar maar de hat-trick zat er niet in. Frans ‘De Snik’ Timmermans viel namelijk met donderend geraas van zijn voetstuk om vervolgens door zijn eigen zwaard doorboord te worden. Probeerde consequent falen van de regering in het MH17-dossier ab initio te verbloemen door grootse & meeslepende toespraken. Viel echter grandioos door de mand bij Jeroen Pauw door te reppen van een ‘mondkapje’. Achterbaksheid, ijdelheid en eigenwaan kenmerken de politicus vaak, Timmermans zette deze drie zonden echter in zijn pronkkast en poetst ze dagelijks op. Sterker: toen bleek dat zijn bewering in de VN Veiligheidsraad dat een trouwring van een slachtoffer was gestolen van geen kant deugde, censureerde hij naderhand zijn eigen tekst. Greep naast de vurig gewenste positie van Europees minister van Buitenlandse Zaken, mag derhalve komende tijd op de Wetstraat (‘Rue de la Loi’, zou Timmerfrans zeggen) gin-tonic’s inschenken voor Jean-Claude Juncker. Timmermans-kenner Arthur van Amerongen concludeerde eerder dit jaar in zijn meer dan uitstekend geschreven profiel ‘Frans Timmermans: de mens, de mythe’: “Frans Timmermans is een narcist met een (Limburgs) minderwaardigheidscomplex, kampend met onbeheersbare woedeaanvallen.” Hear, hear! Wat ons nu brengt op de vraag wie de winnaar is van: Bassiehof's Politicus van Het Jaar-bokaal Vorig jaar ’t Gouden Stijgertje, nu de hoofdprijs: Pieter Omtzigt natuurlijk. De Eik van Enschede, Hij Die De Moeder Van Staatssecretaris Wiebes Liet Huilen, Christian Multitasking Mayhem, het Kamervragen Kanon, man die lacht om verouderde concepten als ‘Een dag heeft maar 24 uur’, ‘slaap’ of ‘Dit is je portefeuille en daar zal je het mee moeten doen.’ Beschikt naar alle waarschijnlijkheid over het bovennatuurlijke vermogen van bilocatie: er zijn namelijk sterke aanwijzingen dat Omtzigt soms twee debatten tegelijkertijd voert en ook nog eens een radio-interview afgeeft. Hier een tweet, daar een blog, elders een Kamervraag en dan huppakee: debat. Moeke Wiebes weent, pomphouders juichen, Turkije houdt de adem in, ISIS kijkt verschrikt op, Joris Demmink verstopt zich in de kelder en pensioengerechtigden zien in hem de ideale schoonzoon. Het moge duidelijk zijn: Oppositie schrijf je met de O van Omtzigt.