achtergrond

Geenstijl

Hans Jansen - Het rijk van de nieuwe Kalief

De koningin van Lombardije is koningin van uitsluitend Lombardije. Westerse koningen en keizers zijn altijd koning of keizer van iets: Rome, Duitsland, Frankrijk. In de islam is het anders geregeld. De kalief is de kalief van de gelovigen, hij is niet aan een regio vastgeplakt, in zijn titulatuur worden hem geen geografische beperkingen opgelegd. Hij is niet de kalief van één land maar, althans volgens de sharia, de kalief van alle moslims, waar die zich ook bevinden. Sinds kort geniet Aboe Bakr al-Baghdadi bekendheid als kalief Ibrahim. Hij is door de onthoofd- en gezelligheidsvereniging ISIS/ISIL tot kalief verheven, en dat is mooi, maar ISIS of ISIL betekent ‘De islamitische staat van Irak en Syrië’, dan wel ‘De islamitische staat van Irak en de Levant’. (‘Levant’ is het land waar de zon opgaat, van ons uitgezien het Nabije Oosten). Ook deze nieuwe Kalief kan niet met de traditie breken dat een kalief een kalief van alle moslims moet zijn, en dat er geen gebiedsbeperking in zijn titel mag zitten. De benamingen van zijn domein zijn dus nu bekort tot IS, ‘De Islamitische Staat’.
Iets voor de Europese Unie om als eerste deze nieuwe staat te erkennen? Als Al-Baghdadi er in zou slagen alle gelovigen onder zijn commando te verenigen, ook die in Den Haag, moeten we misschien, mogelijk zonder toestemming van de EU, de Nederlandse politie- en defensiebudgetten een ietsje ophogen. Anders dan in de Oekraïne, is tegen deze nieuwe kalief een zelfmoordbrigade van ongewapende marechaussees niet echt het wondermiddel dat alle problemen oplost. Maar er is hoop. In lijn met een oude traditie heeft Al-Baghdadi gezegd dat hij eerst de islamitische wereld zal zuiveren, en zorgen dat de sharia geheel en al zal worden toegepast door alle moslims die onder zijn gezag staan. ‘De wet toepassen’ betekent in dit geval burgeroorlog tegen alle moslims totdat zij de sharia toepassen zoals de kalief die opvat, en dat de oorlog tegen Israël, Amerika en Europa nog even kan worden uitgesteld. Wat ondertussen trouwens wel kan worden voortgezet is de oorlog tegen de christenen die onder de macht van deze kalief en zijn milities vallen. De helden van de islam boeken dagelijks successen in deze strijd. Dat God aan de kant van de islam meestrijdt, wordt toch wel bevestigd doordat de inheemse christelijke gemeenschappen in Irak en Syrië, onder wie ISIS/ISIL zijn zegenrijke werk doet, ongewapend zijn. Wat de IS hier uithaalt is in overeenstemming met de sharia maar het is tegelijkertijd datgene waardoor het woord ‘laf’ zijn slechte betekenis heeft gekregen. Toen Kalief Al-Baghdadi had verklaard eerst de andere moslims aan te willen pakken, en daarna pas de niet-moslims, haalde dat dezelfde dag een paar minuten lang het wereldnieuws, maar echt nieuw was het niet. Net als bijvoorbeeld de moordenaars van Sadat of de inmiddels vergeten fundo-rebellen in Algerije gelooft Al-Baghdadi dat eerst de sharia moet worden toegepast, en dat, bijvoorbeeld, ‘pas daarna Jeruzalem bevrijd kan worden’. Dat klinkt redelijk, dat geeft hoop, want iedereen weet dat het lang kan duren voordat de sharia in alle details wordt toegepast – en komt tijd, komt raad. Het idee dat er eerst orde op zaken moet worden gesteld in de wereld van de islam, en dat er pas daarna aan veroveringsoorlogen kan worden gedacht – het klinkt enigszins rationeel. Al-Baghdadi staat in een brede traditie, die in het Westen misschien weinig bekendheid geniet maar onder beroepsmoslims is het een gemeenplaats: Als de sharia eenmaal is ingevoerd, zal God zelf daarna de moslims belonen door hen de overwinning op hun vijanden te gunnen. Invoering van de sharia, leert de sharia, zal leiden tot een ongekende maatschappelijke vooruitgang die op zijn beurt de gelegenheid zal scheppen de vijanden van de islam te vernietigen. De nieuwe kalief roept ook herinneringen op aan de beginfase van de islam: de allereerste kalief heette, net als Al-Baghdadi, ‘Aboe Bakr’, en regeerde van 632 tot 634. Hij was als krijgsheer over Arabië de directe opvolger van Mohammed – alleen moest de oude Aboe Bakr het Arabisch schiereiland eerst heroveren omdat de toenmalige Arabische woestijnnomaden meenden dat hun onderwerping aan Mohammed ophield bij diens dood. Vandaar de ‘Oorlogen van de uittreding’, die Aboe Bakr volgens de legenden heeft moeten voeren. Ook de nieuwe Aboe Bakr voert zulke oorlogen, want moslims die de sharia niet toepassen, gelden in de ogen van beroepsmoslims als uittreders. We kunnen er niet langer omheen: de nieuwe kalief Aboe Bakr, en zijn IS, ISIS en ISIL zijn voor onze wereld een waarachtige verrijking. We zijn gepast dankbaar dat de IS, om te beginnen in eigen territoir, Gods eigen heilige wet, de sharia, toegepast wil zien. Gods wil geschiede, zowel in het Oosten als in het Westen.

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.