achtergrond

Geenstijl

Ebru Umar - Leven tot de dood erop volgt

ebrupica100pix11.jpegDe vanzelfsprekendheid van het voortplanten is volledig aan me voorbij gegaan. Het nut van het leven ook. Het eindstation is toch duidelijk: de dood. Helemaal voor niets geleefd, al die jaren. Volksstammen lossen dat op door mini-me’s op de aarde te zetten. Opeens moeten ze van alles: voederen, verzorgen, geleefd worden door de klonen van jezelf. Vóór de klonen van jezelf. Ze leveren hun eigen leven in, maar ‘krijgen er zoveel voor terug’. Het leven krijgt opeens zin. Nou ja, ieder zijn hobby. De waarheid is dat het leven geen zin heeft. Het is niet meer dan wachten op het einde. In de tussentijd moet je dingen doen die je leuk vindt. Wat op zich een redelijke uitdaging is met nog zo’n zeven miljard mensen die de wereld overbevolken en op vele gebieden slechts één doel lijken te hebben: jou het leven zuur maken. Mensen zijn nou eenmaal niet de meest gezellige soort en streven de meest rare doelen na, waarbij wereldkampioen hockey worden misschien wel de meest pacifistische is.
Het overgrote deel van de mensheid heeft als doel de ander te overheersen; waarbij de een het doet dmv het naar de afgrond brengen van ABN AMRO of het ontmantelen van de zorg en de ander dat doet door oorlogje te spelen en vrouwen te mishandelen. Zinvol leven hoor. Zo leuk ook. Dus toen mij op een feestje ter meerdere eer en glorie voor het afstuderen van een mini-me werd gevraagd ‘wat ik wilde bereiken’ verslikte ik me in de sushi. Alsof ik het in Keulen hoorde donderden. Bereiken?! Ik geloof niet in bereiken. Alleen ontevreden mensen willen iets ‘bereiken’. “Maar wil je dan niet iets betekenen, je hebt de hersenen ervoor!”. Panisch word ik van mensen die denken dat ze iets moeten betekenen. Die meedoen in het rollenspel en elkaar vertellen hoe geweldig ze zijn. Het bereiken en betekenen houdt nooit op: na het minister-presidentschap moet er wat anders bereikt worden. Na het verdienen van 100 miljoen euro moet er 200 miljoen verdiend worden. Bereiken? Betekenen? Een MinPres die toestaat dat oude mensjes in een verzorgingstehuis gescheiden worden, nou wees er maar trots op, dat je dat hebt bereikt. Nee, ik geloof niet in iets bereiken, betekenen en achterlaten voor de mensheid. Leven is zó enorm overschat. Als ik uit de buurt kan blijven van gekkies die oorlog voeren en vrouwen mishandelen, ben ik al een heel end. Daarnaast zijn mijn doelen materieel: rekeningen betalen en plezier maken. "Banaal" zoals ze in oud geld kringen zeggen. Tja, dat is leven ook. Banale bezigheidstherapie tot de dood erop volgt.

Reaguursels

Tip de redactie

Wil je een document versturen? Stuur dan gewoon direct een mail naar redactie@geenstijl.nl
Hoef je ook geen robotcheck uit te voeren.